Bago Revelations Eucharist Sa

Magdala ng Regalo para sa Lahat na mga Kapatid na Lalaki at Babae

Enero 3, 2018 – Alaala ng Kabanal – banalang pangalan ni Jesus

Ito aay mensahe na binigyan inspirasyon na Espiritu Santo sa pamamagitan ni L. noong ginagawa niya ang  Anim na Kowtows.

L. noong ginagawa niya ang Anim na Kowtows.

L. O Panginoon, noong 1:08, Miyerkules, Enero 3,2018 sa simbahan ng St. Michael’s. Una sa lahat, salamat sa Diyos at hinayaan niya kaming pumunta dito ngayong umaga, hindi sinasadya; kagaya kahapon,ipinaalala sa akin ng Diyos; pagkatapos ngayon umaga, ako at si T.: pareho kami ng nasa isip. O Diyos,alam kong marami bagay ang nasa akin isip na presyur kung minsan,pero dapat pag-isipan muli dahil sa mga kapatid na lalaki at babae at dahil sa kinagawian araw-araw sa buong linggo. Kaya hindi ako kumikilos ayon sa aking isip, sa huli, sa kagustuhan ng Diyos, inuudyukan niya si T. na magkaroon kami ng parehong isip at nais ng Diyos na pumunta kami  rito at si St. Michael . Wala kaming alam; hindi namin plano na pumunta subalit ang Diyos gusto niya kaming  magsimba dito at mabisita ang simbahan ng St.Michael . Bukod dito, ang lugar na ito ay napaka-espesyal;  St. Michael ipinaalala sa amin  ang maraming bagay noong nagsimula kaming magsimba dito;  marami kaming natutuhan noong tinuturuan niya kami.

Ngayon, bilang unang  araw ng  taon,pumunta kami dito para pasalamatan ang Diyos para sa lahat ng bagay na siyang nag-aayos at plano para sa atin, salamat sa St. Michael lalo na, dahil kung wla ang kanyang proteksyon at tiyak, hindi tayo mabubuhay ngayon.Bukod dito, tayo ay naging lubhang sinasalakay nitong mga huling taon, lalo na sa pinakahuling taon ;  tuwing hindi  tayo matatag, kung gayon tiyak, magtatapos kami na may maraming isyu:  ilang mga tao ay kumilos sa ganitong paraan, iba na paraan;  patuloy tayong magbago. Kung  walang pasensiya, walang patnubay at ang salita ng Diyos, tayo ay talagang matigas ang ulo at matigas ang puso ng mga tao;  tayo ay nagsasalita dito ng mga taong pinili, pabayaan mag-isa ang mga tao sa lipunan;  tiyak, marami, ngunit tayo ay tatanggap ng mga pagtuturo mula sa Diyos,tulong mula sa mga anghel; at lalo na ang mga anghel na St. Micheel: ibinigay niya sa atin ang pambihirang suporta kapag inaakay niya tayo sa landas ng testimonyo;  kanyang pagharap ay malinaw na malinaw. Sa lahat ng bagay,ipagtapat natin ang ating mga kahinaan,pagkakamali, na hinihiling sa kanya na tulungan tayo at itama sa atin, dahil nauunawaan niya ang mga  kahinaan ng laman.Mayroong maraming mga hindi pagkakatugma at isang pulutong na mga alitan kapag hindi dumarating ang maraming bagay mula sa mga imbitasyon at kami ay lubos na kulang ang kaliwanagan upang makilala kung ano ang nabibilang sa Diyos, upang malaman kung ano malinaw magmula sa Diyos at hindi pa matukoy kung ano ang ating papel ; Habang hindi tayo nahaharap sa labanan madali tayong madapa. Ngayon, O Diyos, pakiusap hayaan mo kaming  tumanggap na salita kay St. Michael at sa ibang pang archangels;  tiyak nilang naunawaan at malaman ang aming pananabik ; lubhang kailangan natin ang tulong nila.

Sa sandaling ito, bago magsimula ng anumang bagay, sa ating mga puso, laging hilingin sa Diyos na lumapit siya sa atin at tanungin ang Diyos  na tulungan tayo. Itaas natin ang ating pasasalamat sa ngalan ng mga kapatid na narito ngayon pati narin ang lahat ng mga kapatid sa mga grupo, lahat ng mga kapatid at kababaihan saanman, malayo at malapit sa kanilang pamilya at lalo na ang mga parokya na dinalaw namin.Ngayon din, ang isa sa mga unang araw ng bagong taon, tayo  ay pumunta dito upang manalangin para sa mga parokya ng St. Michael; Bagama’t may maraming debotong tao dito para marahil palaging kailangan nila ang tulong niya.Bukod pa rito, ang biyaya mula sa Diyos ibinuhos sa isa pang bagong taon kaya ang biyaya ay mananagana sa mga simbahan;  para sa mga saserdot na naging banal at mas matapat, at mas reponsable at gayon din para sa mga tapat na may pagkakaisa at kooperasyon para sa banal na pangalan  ng Panginoon upang magpatuloy upang maihayag sa lahat ng dako. Ngayon ang araw sa simbahan ay nagpapaalala sa atin sa pagsamba sa banal na pangalan ni Jesus ; at ang Ebanghelyo, ang Mabuting Balita ay nag-papaalala sa  atin ng mga banal na panglan  ng Panginoon at kung paano na maunawaan ang mga banal na pangalan ng Panginoon at kung saan magsimula upang maunawaan.Kapag ipinahayag natin sa banal na pangalan ng Panginoon; Kapag pinatotohanan namin na ang banal na pangalan na Panginoon; banal na pangalan ang Panginoon, nabubuhay tayo sa kanyang daan; kaya ngayon, kami lang ang dumating dito magalang na itaas ang mga kaloob na itinuro sa atin na Inay, Binibisita rin namin ang maraming simbahan at kapag may pagkakataon, tayo ay  yuyuko sa banal na pangalan ng Panginoon,  upang tumanggap tayo ng kanyang pagpapala,upang tumanggap ng kanyang turo at sumang-ayon na baguhin ang ating sarili upang umunlad tayo araw-araw sa kanyang biyaya na magiging mas kumpleto, mas determinado, mas mature, ang pagmamahal na ibinibigay niya sa atin na ipinagkaloob sa atin at ibinuhos niya na masagana ang kanyang biyaya sa atin. Sa sandaling ito, itaas natin ang Panginoon kasama ang unang Kowtow.

O Diyos Ama- sumasamba ako sa Ama, Ama purihin at ipagbunyi ko ang Ama. Lahat ng ating mga kapatid sa kasalukuyan ngayon ay kumakatawan sa grupo, ang mga tao ay malayo pati na yaong mga malapit,  ang mga taong abala sa trabaho pati na rin ang mga taong labis na okupado ngunit handi nagkaroon na pagkakataon. Ngayon ay unang araw ng taon ; bawat oras na kami ay tumuloy sa simbahan ng St. Maichael. Makikita natin ang ganda ng St. Michael ; siya ay ang malakas na puwersa upang suportahan at protektahan ang simbahan, sa kalasag ( shield) sa buong mundo, ang anak ng Diyos, ang mga kristiyano.  Bukod pa rito, siya rin ay may awtoridad upang ipagtanggol ang lahat ng banal,siya din ang tumapak sa ulo ng ahas at may hawak ng timbangan ng katarungan; mga taong namumuhay sa kasinungalingan, mga taong naglalakad sa landas na hindi sa Diyos,ginagamit niya ang kanyang espada, siya ay gumagamit ng kapangyarihan na ipinagkaloob sa kanya ng Diyos habang siya ay ang arkangesl ng mga anghel. Kung gayon, tayo ay may isang  pamilya sa langit; tayo ay may isang kaharian sa Langit bilang pamilya; tayo ay mga anak ng hari ng mundo; hindi tayo mabibigo upang maunawaan ang mga ito at hindi tayo mabibigo upang makilala ang Kataas-taasang kapangyarihan ipinagkatiwala ng Diyos sa mga arkangel Michael.

Kaya ngayon,kailangan natin maunawaan ang mga ito. Una sa lahat dapat nating purihin at ipagbunyi ang Diyos, ating Panginoon , sa pagibibigay sa amin ng isang malapit na paghaharap, sa pananampalataya, natulungan kami ng St. Michael sa panahon sa buong oras na nakalipas. Ngayon pati sa mga darating na mga araw ng ating buhay, humingi kami kay St. Maichael at ang archangels na tutulong sa atin na inilaan natin ang ating sarili sa kanila,dahil sa buhay sa kasalukuyan,ikumpara ang kung ano ang tama at mali sa henerasyong ito ng sangkatauhan ay tiyak na hindi isang bagay na madali kung walang tulong mula sa mga anghel at mga santo, kung walang pagpapala ng Diyos, kung walang mga nakakaharap na ipinagkakaloob ng Diyos. Lalo na sa ngayon,sa gawa ng iba kaysa sa lahat ng  mga naglilingkod sa ministeryo o normal na araw ng matatapat na kristiyano,   mga taong sumusunod sa mga katoliko doktrina, sumusunod sa simbahan; walang dudang may mga taong pinagpipitaganan sa katahimikan ang mga monastery, ang lugar kung saan sila sumasamba, ngunit sa katahimikan. Sa kabilang banda, tayo ay nagiging  sugo sa mundo upang harapin ang lahat ng aspeto sa mga nakakaunawa sa mga taong hindi kabilang ang mga deboto ,sa mga taong walang pagpapahalaga, sa mga mananampalataya at hindi mananampalataya. Kaya, ito ay isang bagay na napakahirap sa pagharap sa mundo ng katotohanan, dahil sa maraming iba’t ibang tao na mula sa pasimula hanggang sa araw na ito ay nanatili sa mga tuntunin ng batas(1) na umiral at umiral pa rin.  Ang panuntunan ng batas ay lubusang dominado, malinaw, mula sa itaas hanggang sa ibaba, mula sa simbahan ng mga pari, sa isa lamang ang paraan para sa kanila na malaman ang gagawin, kung ano ang dapat gawin. Kaya ngayon, ang ginagawa namin ay isang bagay na ang tao ay maaring isaalang-alang ng iba, tumingin sa amin bilang mga panatiko, tumingin sa amin bilang kakaiba, tumingin sa amin bilang pag-aaring sarili ng Diyos at tanggihan kung ano ang isipin nila hindi katanggap- tanggap. Kaya nga sila pinauwi , itinakwil sila, kanamuhian nila, maging ang reaksyon nila sa maraming paraan at ang mga ito ay walang kilala; ang mga ito ay  mga pari. Dahil ang saserdote ng Diyos ang mga naglilingkod sa Diyos at sumasamba sa Diyos, subalit hindi nila tinatanggap ang mga ito, pagkatapos , paano ang mga matapat  tinatanggap?

Ngunit, O Panginoon, iyan ang paraan ng mga tao sa daigdig na ito ; ito ay pareho maging para sa Panginoon Jesus mismo; ang anak ng Diyos na kinailangan tiisin ang mga eskriba at mga Fariseo na nagtanong sa kanya, na tumanggi sa kanya, sa bandang huli humatol sa kanya at kinailangan na namatay siya sa krus ,bagaman walang kasalanan. Kaya ngayon,ano ba tayo? Kami lamang ang makasalanan, ang mga butil ng buhangin sa maraming iba pang mga butil ng buhangin,pero mahal na mahal tayo ng Diyos at ipinagkaloob sa atin; nagmamahal ang Diyos at tumatanggap ng mga panalangin mula sa mga makasalanan, ang mga kahabag-habag at di perpektong mga tao.Ngayon, nakikita ng Inang Maria ang puso ng bawat makasalanan tulad natin, na kumakatawan sa henerasyon ngayon, kaya imperpekto ang bawat tao at bawat tao, kahabag-habag, batid ang ating sariling makasalanang kalagayan, hinihiling na nagsisisi, at humihiling na mapatawad. Gayunman, hindi natin  nakikilala kung ano ang kailangan upang  pagkaitan ang ating sarili araw-araw sa buhay kasama ang ego at sariling  pagkatao; habang  panatilihin namin naghahanap  sa pamamagitan ng mga araw na kung saan nahaharap tayo sa maraming hamon mula sa pagtanggi ng mga kapatid, ang hindi pagkakaunawaan sa lahat ng aspeto nakakaapekto sa atin,sa kapaitan, sa kalungkutan. Mayroong maraming iba pang isyu ;  ang pagnanais na makabalik sa katotohanan ay tunay na mahirap sa katunayan; biyaya ng taong ito, ang taong iyon ay biyaya; doon ay ang tunggalian, selos, inggit, masama ang bibig, maramdamin sa pagkabalisa at pagdadalamhati, dahil sa mga paninisi, ang pagpuna,pagduhagi, ang paghamak at ang mga suliranin mula sa simula. Magkagayunman, O Diyos, kung hindi ipinagkaloob ng Diyos, kung hindi pinapayagan ng Diyos at pagkatapos ay  Inang Maria hindi tatabi sa atin, araw-araw na bumubulong sa ating tainga upang maging matapang, upang subukan, upang tanggapin ang pagsubok na ito, dahil ang landas na ito ng paglalakad kasama ng Panginoon ay ang landas kung saan tayo dapat magpasan ng krus, ang landas ng kapatawaran at landas ng pagmamahal. Kaya kung hindi natin daigin ang mga pagsubok ng  pagdurusa, sa matinding pagdurusa, ng sukdulan ng kapaitan, ng hamon, ng lungkot, ng paghamak, at kami pagmamahal ng kawalan, pagkatapos namin hindi magpatuloy sa landas na pinili ng Diyos at ang pagpili.

Ngayon ay isang napakahalagang araw na ito. Nais ng Diyos ang bawat isa sa atin na lumingon sa pinakahuling taon para sa atin upang maunawaan kung ano ang mayroon tayo ngayon. Diyos, pakiusap buksan ang aming  isip upang makilala ang pinaka kailangan namin na kulang; binalikan natin ngayon sa kung ano ang nangyari at mga nangyayari. Bakit hindi tayo  magmature? Kung bakit  hindi pinahintulutan ng Diyos na maranasan kung ano ang sinisikap natin ? Bagama’t tingnan natin ang ating sarili may kakayahan , subalit gusto niya na matuto pa rin tayo, dahil kulang pa rin natin ng lakas ng loob, kulang pa rin tayo ng tiyaga, kulang pa rin ng sapat na gulang sa pagmamahal, kulang pa rin tayo sa isang tunay na karanasan ng isang puso na masunurin.

Marami pa rin personal na isyu; kailangan natin ang sandali magalit sa maliit na problema sa ating buhay- pagkatapos naging dahilan ng mga gulo na naapektuhan ang bawat isa. Tayo ay nabubuhay ng makasarili;  nagmamalasakit lang tayo para sa ating sarili sa halip na sa buong daigdig ; hindi natin pag-isipan ang papel na tayo ang mananagot o  magisip tungkol sa mga dapat nating ialay bilang isang maliit na sakripisyo upang tulungan ang iba na magkaroon ng pagkakasundo at kapayapaan upang ipalagay ang kanilang mahalagang responsibilidad. Lumapit lamang tayo upang marinig kung ano ang gusto natin ; kapag tayo ay tinuturuan sa kung ano ang gusto natin  kami ay masaya, ngunit kung ito ay isang bagay na hindi  natin gusto  tayo ay tumutugon  naiinis at matinding galit at isang kakila-kilabot na loobin. Ito ay kung ano ang nangyari at nangyayari.

O Panginoon, ating Diyos, tayo ay mga tao, na kung paano ang  iba pang mga bahagi, O Diyos itinataas ko sa Diyos ang lahat ng bagay, sapagkat hindi ko nais na panatilihin ang anumang bagay sa loob ng akin. Ako rin ay isang makasalanan, isang tao na hindi perpekto ; kahit na ang Diyos ay pinili  ako pinayagan  niya ako at binigyan niya ako  ng pagkakataon na marinig ang kanyang pagtuturo, ako ay nanatili sa araw na hindi perpekto, kahabag-habag, makasalanan ; hindi binabanggit ang mga taong hindi tumanggap, alinman sa tuwiran at di tuwiran. Kaya kanilang buhay ay pareho ng  karanasan sa akin, may ilang bagay  na mas mainam kaysa sa akin, may ilang bagay na mas  masahol pa kaysa sa akin at mga  bagay na kailangan nating sama-samang matutuhan. Para sa kapakanan ng mga kapatid na babae at lalaki, doon ay walang iba kundi upang hilingin sa Diyos na tulungan sa taos puso mga salita mula sa ilalim ng ating mga kaluluwa, sa kung ano ay malalang- malala, para sa kanya na dapat  itama tayo, dahil alam niya,  hayaan natin iwasto tayo kaysa magpatuloy tayo sa isang maling landas, isang  di-kilalang mga landas, ang landas ay nagiging isang ugali ; Pagkatapos ay hindi natin alam sa landas na bumalik sa katotohanan.

Diyos, sa mga araw ng mga bagong taon,  nais nating itaas ang lahat ng bagay, dahil alam natin na sa darating na mga araw may maraming  bagay na mahalaga sa buhay habang hinaharap tayo sa mga tukso. May pangangailangan na tiyak na nakakaakit sa atin ang buhay at kapag kulang  pa rin tayo sa mga determinasyon, kapag nahaharap tayo sa mga tukso, sa wakas  hayaan natin ang ating kaluluwa na nalilihis ang landas ng Diyos. Hindi natin nauunawaan na kung ano ang mayroon tayo ngayon ay nagmumula sa Diyos, ay inilaan ng Diyos; mula sa pagkain, mula sa mga pang-araw-araw na pangangailangan sa buhay, mula sa kung ano ang mayroon tayo ngayon at mula noon, ilang taon na naghihirap sa buhay. Ngayon, kahit kami hindi nagtatrabaho mayroon pa rin kaming  pagkain, hindi binabalikan natin ang mga araw na tiniis namin at nag-iisip kung ano ang kinita natin at nararapat sa ngayon. Dahil tayo ay nagkukulang ng mabuting pagpapasyang ito, madali tayo magkamali, madaling makalimot at madaling sundin ang ating sariling hangarin, kaya hinihiling ka sa Diyos upang bigyan kasiyahan ang tulong, para sa atin na maunawaan na ang bawat paglipas ng araw ay isang biyaya mula sa Diyos, na ang  bawat paglipas ng araw ay isang biyaya. Diyos, mangyaring tanggalin lahat na makasarili at personalidad sa mga suwail na isip, kalooban gayundin sa panalabas na anyo, para sa atin upang maunawaan. O Diyos,  mangyaring maging tao kami na may matapat na puso,  may isang puso na taimtim naghahangad na maging matuwid, na talagang may mga puso na naghahangad na matuto. Matuto tayo sa katuwiran ; bumalik sa katotohanan, matutong unawain ang pagmamahal, pagpapatawad,pagkakaisa at pagsunod, upang hindi tayo maliligaw,  hindi naglalakad ng nag-iisa at hindi natin kinakalimutan ang ating mga kapatid na babae at lalaki-ngunit kung tayo ay mananatili sa isang estado na matigas ang ulo , tayo ay matatapos sa landas ng sariling hirap ; habang ang mga tungkulin, ang biyaya ng Diyos at ang mapagkawanggawa na maghihintay ng kataas-taasang Diyos para tayo  maging mature.

Diyos, sa sandaling ito, itinataas  ko sa iyo lahat ang lahat ng iyong ipinagkaloob; itinataas natin sa Diyos lahat ng sentimyento sa inspirasyon ng mga dasal. Mangyaring tanggalin lahat ng Diyos ang lahat ng nasa puso ng kapatid na babae at lalaki maski ang nasa akin na kung ano ang hindi  tama at hindi nagmula  sa iyo. Sana ang  mga salitang ito ay magudyok na galing  Diyos, upang alisin ang lahat ng bagay upang ang lahat ng ito ay nagiging isang pagpapanibago sa bagong taon habang sabik tayong magkaisa, para sa atin upang magsama-sama at maging karapat-dapat sa mga papel ng mga saksi. Habang ng Diyos ay ipinagkaloob sa atin ng banal na biyaya, ang Diyos lamang ang  nakakapagbigay  saya at mapayapang araw sa gitna ng buhay; ang Diyos magiliw na Kataas-taasang katauhan na lubos na nagmamalasakit sa atin. Mangyaring tulungan tayong dagdagan ang ating pananampalataya, ating pagmamahal, tiwala natin; Mangyaring tulungan tayong magiwala at pagkatiwalaan,para sa ating buhay na maging mapayapa at para sa atin na mature, manatiling mahinahon, para sa atin upang maliwanagan sa bawat bahagi ng ating buhay- araw-araw, oras- oras at sa bawat kalagayan na mangyayari.

Mangyaring tulungan ng Diyos tayo, sumuporta sa isat isa, tumulong sa isat-isa. Nagagalak tayo sa lahat ng mga biyaya, kaya  kami rin ay sumang-ayon para maitama ang lahat ng kakulangan; ito ay kung paano dapat ang isang tunay na mabuting tao upang maging mapagpakumbaba sa buhay. Ano ang nais ng Diyos ay ang pagsunod; tanging sa pagsunod namin maisasakatuparan ang dakilang gawa ;   sa pamamagitan lamang ng pagsunod natin para sumulong sa iisang landas kasama ang mga kapatid  na babae at alalaki at maglakbay rin sa iba. Kung kulang pagsunod, ang mga ito ay magpatuloy  sa  kawalan ng pag-asa at ang nag-iisang landas, ang landas na aakay sa atin palayo sa pagibig at salungat sa biyaya ng Diyos. Diyos, mangyaring tulungan mo kaming maunawaan ang malinaw ang  unang araw ng bagong taon.

Kasabay nito, nagpapasalamat ako sa Diyos para sa  lahat ng pagpapala na  ibinuhos niya at ipinagkaloob sa atin; mangyaring tanggapin ang aming pagsisisi at tanggapin ang ating nagsisisi puso. Diyos, tulungan po ninyo kami sa bagong taon  kapag binuksan natin ang ating mga labi na nagsusumamo kami sa Diyos, na buksan natin ang ating mga labi upang maunawaan kung ano ang banal na pangalan ng Panginoon. Pagkatapos, tayo ay mabubuhay sa araw pagiging mas mulat. Pagiging masa mature ang mga araw-araw na kapat-dapat sa apostoliko na papel na ang Panginoon ay nagtatalaga at nagbibigay daan sa amin upang maglakbay sa lahat ng dako upang magningning ang Diyos, sa buhay, sa kilos, sa ating pagkilos ay pangunahing espiritwal . Sa mga bagay tungkol sa lahat ng mga panlabas na kaaway, dahil nasa atin ang Diyos, maaari natin magdala ng aming kapayapaan sa iba ; sa Diyos lamang tayong para maging mapagbigay;  sa Diyos lamang para madali tayong patawarin ;  ng dahil sa Diyos kaya madali tayong mahalin ng iba ; sa piling ng Diyos maaari nating pinakinggan at sinunod- kung walang Diyos, tayo ay simpleng mapagkunwari, isang mukha ng panlilinlang. Pagkatapos ay mamuhay tayo hindi kailanman sa pagkakaroon ng kapayapaan. Mangyaring tulungan tayo na mamuhay sa katotohanan at pagsasanay sa kabanalan, na kung saan ay ang Diyos,kahit pinakamaliit  tayo ay hindi perpekto at hindi pa rin maunawaan, ngunit ito ay lubhang mahalaga ; ito ay hindi masyadong madali subalit hindi masyadong mahirap; maaaring magising tayo upang malinaw na maunawaan ang kailangan natin itaas na may paggalang sa Diyos na ating Panginoon. Ipinagkakaloob ng Diyos sa lahat ; kanyang ipinagkakaloob sa mga taimtim at siya ipinagkakaloob sa mga taong tunay na may  matuwid at tapat na puso, upang makilala ang pagkamit na kapayapaan, ang kapangyarihan  ng katarungan, ang halaga ng doktrina, ang kabanalan ng utos, kapag siya ay ipinagkakaloob sa bawat tao.Salamat sa Diyos, purihin ang Diyos at ipagbunyi ang Diyos, ating Panginoon, sa ngayon hanggang magpakailanman. Amen.

Ang pangalawang kowtow.  O Panginoon Jesuscristo, bugtong na anak lamang ng Diyos, ang simbahan ngayon ipinagdiriwang ang kapistahan ng banal na pangalan ng Panginoon. Kapag naririnig natin ang mga banal na pangalan ng Panginoon, lahat ng tao ay naging mapitagan at masunurin, dahil sa ang mga ginagawa ng Diyos, dahil ang mapagmahal na Kataas-taasang Diyos puno ng kapangyarihan ; ang pinakamataas at walang hanggang Diyos; ang Diyos na tumitingin sa puso ng bawat tao. Sa mundo ng sangkatauhan, ang Diyos tumitingin sa puso  na kanyang hinirang na mga anak ; dahil sila ay pinili  dapat ipahiwatig sa inyo na tingnan ang mga Panginoon Jesucristo ang kanyang  nagawa at nakamit. Naparito siya sa mundo upang magkatawan tao tulad natin  upang mapalapit siya sa atin at nauunawaan ang  ipinagkaloob ng Diyos at ipinagkakaloob sa isang misteryosong mapakumbabang paraan sa banal na kaharian, subalit tayo ay napalapit, sa mga  tao na may  pananampalataya.

Samakatuwid, ngayon, tayo itinataas sa  Panginoon kasama ang ikalawang kowtow upang parangalan ang mapagkawanggawa Kataas- taasang tao, ang pinakadakilang nilalang na nagkatawan tao, na tagapagligtas ng tao, ang pinakadakilang  nilalang na nagbigay sa atin ng katotohanan kaya ngayon mayroon kaming malalim na kaalaman ng mga aba at masamang paraan ng mundo. Tayo itinaas natin ang Diyos Ama at ang Panginoong Jesus at  mayamaya at nakahandusay tayo, alam din natin ang dakilang kaloob na nagdala tungkol sa pamamagitan ng ikalawang tao; ang Panginoon Jesus- binibigyan niy tayo ng mga doktrina;  ibinibigay niya sa atin ang may puso, sa loob ng taas ng pagtitiwala, ng pananampalataya, ng kabutihan at maging perpekto, na baguhin ang lahat ng mga kasamaan, kalupitan sa mga tao, ng mga kasama ang kaguluhan, ang paghihimagsik at maraming mga pagkakamali sa ego at personalidad na nanggaling mula sa kasalanan.

Tayo ay mga anak na minamahal ng Diyos at nilikha niya para  maglingkod sa kanya, mahalin siya at isagawa ang kanyang kagustuhan sa pamamagitan ng pagsunod. Sa kasamaang palad, ang una natin mga magulang ay nagkamali na makinig sa ahas at minana natin ang dugo ng paglabag at ang kapanganakan ay ipinanganak sa kasalanan kaya sa katapusan naging mahina tayo kundi ang Panginoon Jesus dumating na maghahatid sa atin ng katatagan at bigyan tayo ng lakas ng loob, ng may pananampalataya, ng may tiwala at sa isang malakas na pagpapatibay,na kung saan ay determinado na huwag gumawa ng masama; ang pasya upang baligtarin ang pagnanasa sa masasama, mga makasalanang laman; upang baligtarin ang lahat ng masama. Tiyak, matatapos natin sa kanya, dahil siya ang pinakadakilang nilalang na naghahatid ng katotohanan, sino ang nag-aalok ng buhay at nagtuturo ng  kabutihan.

Tayo  sa kanya at mga malapit sa kanya, kaya ngayon natutuhan natin ay kung ano ang pananampalataya ,nalaman natin kung ano ang espiritwal;  nalaman natin na ang banal na pangalan ng Diyos ay mananatili magpakailanman. Kapag kami ay nananawagan sa kanyang banal na pangalan, ipinapahayag namin siya at saka tayo magiging tao na nakakaunawa sa pagtuturo sa katotohanan, na kung saan ay ang mga katangian ng mundo ang mga tao pa rin hindi makikita sa mga aklat ng kasaysayan,kahit na sa maraming henerasyon, basahin ng maraming tao at marami rin natutuhan. Gayunman, mas nagbabasa tayo, kung hindi tayo lalakad sa landas ng kabanalan, hindi pinansin ang kinakailangan sa aksyon , pagkatapos namin agad lumihis, nagiging mayabang at umaasa tayo sa mga natutuhan. Nabubuhay tayo sa kamangmangan at mga kayabangan, hinahanap natin ang ating sariling kalooban sa halip na sundin ang kalooban ng Diyos;  kaya nga, napakaraming tao ay nagkamali, kaya maraming tao ay bumagsak, nabitag  sa isang paraan na nakakakot at nakapangingilabot. Pagkatapos na ang isa ay naging isang sawing-palad, isang sawing palad na tao ay hindi alam; suot ang kasuotan ng kaalaman, ng pagkatuto niya, nakasuot ng isang kasuotan na nabibilang sa kabutihan, ngunit sa loob niya ay talagang masama. Iniutos niya ang maraming kaluluwa pagdapa;  napagsasamantalahan niya ng kanyang kaalaman at talent upang maging sanhi ng maraming tao na nagpapatangay at masawi, dahil sa mga mapanlinlang na pinapalabas ng diyablo, tulad ng ahas, sa katawan ng isang ahas, sa panlilinlang, na humihikayat sa ating unang ina ; sa wakas din tuluyang bumigay ang ating unang Ama at sa huli, ang sangkatauhan ay nahulog sa bitag na kaakit-akit ang mga ito at nananatili hanggang sa araw na ito.

Samakatuwid, dahil sa lakas ng tao ay hindi matatakasan ang nakakasindak na silo, ang Panginoon Hesus dumating na.  Ang bugtong na anak ng Diyos totoong nagkatawan tao, kaya siya nagbigay ng banal na pangalan ng  Kataas- taasang tao, ang pinakadakilang nilalang  na pumarito upang  lupigin ang kamatayan, ang kataas-taasang tao na pumarito upang lupigin ang mga kasalanan, ang pinakadakilang nilalang na dumating upang iligtas ang mundo ng tao. Sa pagkakilala sa kinaroroonan at pagkabuhay na muli ng Panginoon Jesukristo, tayo lang marinig ng ugali at makinig sa isang normal na paraan; tayo pa rin ipagpilitan ng higit pa sa kung ano ang ibinigay ng Diyos lalo na para sa atin na kilalanin ang nagkatawang- tao salita, igalang ang manunubos, na kilalanin ang Panginoon Jesukristo bilang tagapagligtas, pinasasalamatan ang pangalawang kowtow tulad ng Inang Maria ay umaakay sa atin ngayon upang malaman kung papaano na nakadapa sa harapan ng ikalawang tao ng Diyos habang tayo ay itinataas sa kanya isang matatag at umiiral na doktrina, mula sa nasa loob at ilalim at lapad ng nagkatawang tao ng salita, ng tagapagligtas, ng pagtatapos sa pagbubunyi ng muling pagkabuhay,na ang pagtatagumpay laban sa kamatayan, isang matibay na doktrina na ingatan tayo sa paguturo,upang maprotektahan tayo sa kanyang mga kautusan at kanyang mga tuntunin at sumusuporta sa atin sa banal na kaharian, gayon pa man, kasalukuyan at sa gitna ng sangkatauhan.

Tayo ay makasalanan, di- karapat-dapat na mga tao, ang mga taong nagtataksil ,tinatanggihan ngunit ang Diyos, dahil sa mga makasalanan tulad natin, ay  kinailangan mamatay siya ng dahil sa atin; kinailangan niyang tanggapin ang lahat ng bagay, dahil sa kasalanan, sa mga paghamak at  kasamaan ng mga tao  at kamuhi-muhi kalupitan ng tao. Ngayon, nais ng Diyos na malaman na siya ay nagtagumpay sa lahat ng bagay na magpapabalik sa atin, at pagkatapos ng kanyang kamatayan, inaakay niya tayo sa mismong pintuan ng langit at hinahayaan niya sa atin na makiisa sa kanya para maging mga anak ng Diyos, na tinatawag ng Panginoon na “Abba”. Mula noon, ang Panginoon hindi itinuturing tayo bilang mga tagapaglingkod, bilang mga abang makasalanan, kriminal subalit itinuturing niya sa atin ang mas mataas na ranggo opisyal na insik. Kaya, ngayon, tayo ay nagiging princesa at prinsipe sa isang katawan, subalit sa loob ng kaluluwa siya pa   rin  isang prinsepe, isang prinsesa na kanyang mahal , dahil ang kaluluwa ng bawat tao ay nalinis na sa halaga ng dugo,  ang katawan ng bawat tao ay nalinis na, kaya atin pisikal na kaanyuan, kesyo mataba o payat, malaki o maliit, anuman,ang kaluluwa ay pantay-pantay sa harap ng Diyos.

Ito ay isang dakila na biyaya, ibinibigay lalo na sa atin, sa kapangyarihan ng Diyos, ayon sa kanyang pagibig at banal na awa. Paano natin mauunawaan ang banal na pangalan ng Panginoon? Ang banal na pangalan ng Panginoon ay hindi para sa atin upang marinig at manawagan ng ugali; ang banal na pangalan ng Panginoon ay sinang ayunan ng mga dakilang plano sa kahanga-hanga at  maluwalhating katuparan nga Panginoong Jesukristo.  Hakbang-hakbang mula sa sandali na siya ay magkatawang tao para sa sandaling siya ay pumasok sa kanyang Passion, nasa sandaling siya ay namatay sa krus, na sa sandaling niya ay nadaig ang kamatayan at mabubuhay na mag-uli sa kaluwalhatian, upang tubusin ang bawat mga kaluluwa, tubusin sa bawat henerasyon at sa bawat isa sa atin ngayon siya pinayagan ngayon maging ang mga tao na magdala ng mga masiglang tinig sa pamamagitan ng espiritu,upang ipahayag ang napaka-simple, napaka ordinary, ngunit malalim at makabuluhan sa ating puso. Kapag iniaangat natin ang ating puso sa Diyos, kapag yumuko at dumapa sa sahig para sa ikalawang persona ng Diyos, tinatawagin natin sa pangalan ng Panginoon Jesukristo  upang magpagaling. Kami ay nananawagan sa pangalan ng Panginoon Jesukristo, para sa atin na makilala ang mga kahanga-hanga, pambihira at lubusan na nagpakadakila at malalim na biyaya na ipinagkaloob niya sa bawat isa sa atin- maging ang kanyang mga anak, upang manawagan sa kanyang pangalan, na umiiral sa kanyang pangalan,upang mabuhay para sa Diyos, para sa doktrina upang matiyak ang ating buhay ,na kung saan sa banal na espiritwal ay nangangahulugan ng walang hanggang kasama niya at ito ay isang pagtuturo upang tulungan tayong mamuhay sa isang balangkas ay nasa langit, na nabibilang sa kung ano ay itaas at hindi ibaba.

Ganito,mayroong ordinaryo  at simpleng mga bagay na hindi natin nauunawaan, hindi natin  kinikilala, kaya hindi natin nakikilala ang mahalaga at iginagalang na papel sa kasalukuyan. Pagkatapos ay kung paano tayo makakakilos, kung paano tayo magiging karapat-dapat sa kanyang pangalan, paano natin mauunawaan na ang ating tungkulin ay sa Diyos, pag-aari ng Panginoon na nagligtas sa atin, sa kasalanan at kamatayan? Ngayon,kami ay hindi puwedeng  magpatuloy mabuhay na karaniwan at sa araw ng mga depekto sa kaalaman.  Tayong makipagkumpetensiya sa pagitan ng tao at tao : selos, inggit, poot, lahat na ay walang halaga, iyan ang masama; kasamaang ito na mayroon kami ngayon, talagang kailangan natin makilala upang maalis ang mga ito, sapagkat ang mga makasalanang gawa, ang mga kahabag-habag na gawa na gumawa sa atin manghina, maging sanhi ng isang harang na pumipigil sa pagibig ng Diyos at kapangyarihan upang matunaw ang kadiliman sa ating puso, sa ating kaluluwa. Sa matinding pagsubok, kapag nasa atin ang Diyos, pagkatapos ay  pinalalakas niya; kapag nasa atin ang Diyos, pagkatapos ay pinagaling niya ;  kapag nasa atin ang Diyos, tayo ay naniniwala at magpahayag ng kanyang banal na pangalan- pagkatapos kami ay nakatira sa mga mapagmahal na proteksyon ng makapangyarihan, Kataas-taasang Diyos, ang pagibig at banal na awa na manatili at umiiral para sa mga darating na henerasyon.

O Diyos, ngayon,maraming mga bagay na hindi natin alam sa ating sarili ngunit ang Diyos ipinagkaloob kami sa mga araw na ito sa particular, sa darating na marinig, na malinaw na naunawaan ang ating mga papel, para sa atin na maging ang mga tao na magsimula na nagpaparingas ng alab ng katotohanan.  Kapag pinahintulutan ng Diyos na maranasan ang isa pang panukala ang masiglang pagtuturo na  naroroon sa pamamagitan ng ordinary at simpleng tao natin, ang Banal na Espiritu nagpapalinaw sa atin ang kamalayan upang makilala ang ating papel na sumaksi sa katotohanan. Ano ang nagawa na natin, kung ano ang ginagawa natin, ay isang bagay na itinuturing ang tao bilang kakaiba, ngunit ito ay ang mga kailangan magsanay sa oras na ito, dahil sa ating mga kalagayan ay wala na siyang inaalok, anoman karapat-dapat bigyan at walang iba na nararapat sa mukha ng Diyos.Dapat tayong lumingon sa nasasaloob natin, ng may pasasalamat,  pagpapasalamat, at pagkilala, paggalang at may pusong nagsisisi.  Ang tanging bagay na hindi natin ito matatagalan patayo upang tumingin sa Panginoon, ngunit tayo dapat yumuko at dumapa at magsumamo sa Diyos  ng Awa at kapatawaran, kahit na nakikita sa atin ng Diyos bilang anak, bilang mataas na ranggo opisyal na insik.Sa ating kalagayan, may tiyak ang mga taong may nagmamalasakit sundin ang daan ng Panginoon, ngunit sa lipunan at sa mundo, mayroong lamang ng kawalang-halaga numero, kaya talagang tayo karapat-dapat na tumayo sa harapan ng Diyos sa paraan na kanyang pinahihintulot.

Ngayon, hindi tayo puwedeng pumunta sa langit nag-iisa;  hindi tayo maaaring mag-isa o kaunti ang magbalik sa Diyos samantalang ang Diyos ay dumating upang mamatay para sa buong sangkatauhan. Sa kasamaang palad, ngayon, ang ating mga kapatid ay mahuhulog sa bitag ; sila ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng mga makasalanan, kontrolado ng masasamang espiritu, kantrolado ng kasakiman at pagkagahaman, kontrolado ng kasamaan at karumihan, kontrolado ng lahat ng nasa isang makasalanang buhay. Gayunman, tayo ay mga taong kilala, maririnig , nakikita ; magsanay sa hinihiling ng Panginoon na bigyan tayo ng  pagkakataon maging kinatawan ng ating mga kapatid na lalaki, na kumakatawan sa ating mga kapatid na lalaki at babae, lumuhod sa harapan ng kaligtasan, yumuyuko sa tagapagligtas, at mag kowtow sa harap ng Panginoong Hesus.  Ipahayag ang kanyang banal na pangalan at nagsusumamo sa kanya upang makatulong sa amin,nagsusumamo sa kanya na patawarin tayo, nagsusumamo sa kanya upang gabayan ang ating mga kapatid pabalik, dahil lamang sa pagbabalik, tanging ang pagsisisi, lamang ang kasabikan sa pangangailangan ng madaliang pagkilos at sa mga panahong kasalukuyan maaari tayong magsumamo sa Diyos at para sa Diyos na tanggapin na tutulong sa atin sa katapusan.

Nakikita natin ang mga panahon ng mundo sa araw ng mga banta ng digmaan,ng dahil sa selos, dahil sa pagkapoot, dahil sa lahat ng kasamaan. “Ang mga puno na gustong nakatigil pero ang hangin patuloy na hinihipan ito”, ibig sabihin ay ang mga tao na laging pasanin ang isat-isa sa kung ano ang pinakamasama, mas masama, subalit hindi nila nauunawaan na ang mga ito masama, dahil sila ay  gumagawa ng mga kasalanan, gayon ma’y hindi nila nakilala na ito ay kasalanan. Nakakaawa ang sangkatauhan, dahil ang Diyos ang  nagturo sa atin, mula sa doktrina, mula sa mga Mabuting Balita, mula sa lahat ng bagay na mabuti , umaasang malaman natin na bagong pagtuturo, para ang  mundo ay magkaroon ng kapayapaan, upang makaayon para sa lahat ng tao sa buong mundo, upang malaman ng mundo ang pagibig, para ang mundo  ay mabasbasan,at upang  magbago. Diyos lamang ang Pinakamataas na Pinuno, ang Pinakadakilang nilalang na nagkakaloob, ang Kataas-taasang Tao na nagbabawi.Hindi natin nauunawaan ang panahong talagang nabubuhay tayo sa panahong ito, ang mga araw para sa atin na piliin ang  maypahintulot ng Diyos  alinman pumili ng langit o pumili ng masasama o pumili sa isang mundo na ang Diyos binigyan tayo ng pagkakataon na tulungan ang ating mga kapatid , tulungan ang mundo, tulungan ang mga nangangailangan at yaong walang alam at hindi naniniwala, na kulang pa rin ang lakas na bumalik, nabubuhay sa paghihiganti , sa mga araw na kulang sila sa pananampalataya. Hindi pa rin nila naunawaan ang Kataas-taasang Diyos na nagmamahal, ang Kataas- taasang Diyos na namatay para sa kanila, ang Kataas-taasang Diyos na maihayag din nila ngunit hindi nila naunawaan ang kahulugan ng resolusyon sa pamamagitan ng mga gawa, dahil sa tunay na buhay, ng isang puso sa katapatan- at walang tinatanggihan ang Diyos.Siya hindi niya binabalewala, ngunit dahil tayo ay naging gawi mula noong unang panahon, tayo ay nanalangin pero marami sa atin may kakulangan sa paniniwala at kung nananalangin tayo nasa kalagayan ng kasalanan, sa isang estado ng pagkaganid,hindi darating ang liwanag sa kadiliman. Kung magpakita ang liwanag, ang kadiliman ay maglalaho;  habang tayo ay mga mortal na kahabag-habag, kung tayo ay hindi handa,  kapag ang liwanag ay dumating, tayo ay ganap na mawawala, tulad ng kadiliman na kapag ang ilaw ay nagliwanag sa kadiliman ang kadiliman ay mawawala.

Kaya, kailangan nating maghanda; kailangan natin espiritwal na bumalik habang may panahon na magpasiya, at magsumamo sa Diyos na maawa at magpatawad, upang magsumamo sa kanya na maawa at linisin ,magsumamo sa Diyos  na maawa at  makilala ang tama at mali, ano ang mabuti at masama, kung ano ang nabulid sa isang buhay na  makasalanan at ang kasamaan sa pang araw-araw na buhay na iyon. Tayo ay maging handa sa kung ano ang isinasamo namin, sa kung ano ang ipinagkaloob ng Diyos; sa araw ng liwanag na kumilos- pagkatapos natin ay  maghanda ng tanggapin ang dakilang gantimpala ; lalo na upang tanggapin ang mamagitan at ang pabor at pagpapala. Alam natin na ang Panginoon ay lubhang mapagbigay ; mahal niya tayo; ipinagkaloob niya sa atin ang isang kayamanan na walang maaaring ilarawan at walang sinumang maaaring ipagkaloob habang ginagawa niya. Kaya, kinakailangan natin alamin natin kung ano ang mayroon tayo ; Paano ba natin gagawin upang ipahayag na banal na pangalan ng Panginoon ay hindi para sa atin na nanawagan sa parang magwalang- bahala ,na ito ay hindi natin dapat malaman sa mababaw na paraan,ito ay hindi madali para sa atin na mapansin  araw-araw na may ugali mayroon tayo? Ano naman ang lalim at ang lapad ng mga nakaantig na dakila biyaya sa ating mga tungkulin ?  hindi natin nakikilala ang respeto ng dahil sa ating sarili, paano natin mauunawaan ang mga biyaya na gawad at ipinagkaloob ng Diyos.

Ngayon, isinasamo namin sa Diyos na liwanagin ang aming isipan-lalo na sa unang araw ng taon,  kapag  tayo ay yuyuko sa kaligtasan, yuyuko sa tagapagligtas, yumuyuko  sa ikalawang persona ng Diyos na ating sinasamba- manalangin para sa ating mga kapatid, upang matanggap ang walang hanggang pagmamahal na nag-aalab sa atin tugon. Kahit  hindi perpekto, kahabag-habag subalit sabik tayong makabalik,  ng taos puso humingi sa Diyos ng pagibig at awa;  Mahal ng Diyos ang  mga taong kilos bata, simpleng tao, mapagpakumbabang mga tao. Nakakatagpo namin ang Diyos kapag nagdarasal tayo, kaya nais ng Diyos na makita at malaman sa ating sarili, dahil ang Diyos ipagkaloob at nagbibigay at  hindi nagtatapos sa kung ano ang mayroon tayo, habang ipinagkakaloob niya ang kaakit akit na  biyaya mas dakila,na siya ang espesyal na pumili.

Ngayon, maaaring makatulong ang Diyos sa atin na alisin ang mga kakulangan at kahinaan natin narinig tungkol  sa mga  bagay na hindi maipaliwanag ; nakikinig tayo ngunit inaantok tayo at kumikilos tayo sa mga paraan na hindi natin naunawaan kung ano ang kakapitan natin.  Mayroon tayong maraming bagay na tinatanong- nagsusumamo sa Diyos na  bigyan tayo ng pasensiya, tulungan tayong buksan ang ating mga puso, tulungan tayong mag-umpisang umibig na ipinagkaloob ng Diyos na umiiral sa araw na ito;  para sa amin upang mabawi ang kahinahunan, ibalik ang kapayapaan; para sa atin na alisin ang mga kahinaan, pagkakamali na sasaktan tayo. Kailangan nating gumawa ng munting pagtitiis, pagkatapos lalago tayo sa biyaya ng Diyos;  tayo ay magiging masaya, magkaroon ng kagalakan at magsasaya tayo kasama sa buhay  sa kasalukuyan, ang mga araw na makaharap natin ang Panginoon. Pagkatapos may mga araw na nahaharap tayo sa paghihirap na kapana-panabik, ang araw na nahaharap tayo sa  mga panganib na pagsubok pa rin na ating nalampasan ; Pagkatapos ay kilalanin natin iyan ang landas na ating katuparan sa Diyos.  Kapag nag-mature tayo sa mga landas na ito, gagamitin ng Diyos sa atin na huwag tumigil sa punto, dahil tayo ang pinaka tunay na tagapagpatotoo sa kung ano ang mayroon tayo ngayon, sa kung saan siya  rin natin naririnig ngayon, kung saan tayo matapang sa pagsisikap na patuloy na nangyayari ngayon, na kung saan ay hindi possible sa tao, subalit maaari sa atin. Ito ang katibayan, sa pamamagitan ng isang  gawa ng pananampalataya, na ipinagkaloob sa atin ng Diyos.

Dapat nating maunawaan ang ating tungkulin;  kaunting mga tao ang may  biyayang ito,  pahalagahan natin upang makasama natin  magpakailanman ang  Diyos, sa Diyos; at habang ang  patnubay ng Espiritu Santo ay lumalaki mas  malakas at mas matatag  tayong lumakad ng  may pananampalataya, na mamuhay ng may pananampalataya  at laging  magtiwala sa Diyos. Kapag ang ating pananampalataya tinatanggap  na kaharap ang Diyos huwag nating iwala at kailangan magpatuloy tayo sa karapat-dapat na pangalan na tinanggap natin sa Diyos. Kung gayon paano natin pupurihin ang Diyos, kung paano ba namin ipagbubunyi  ang Diyos at ang kanyang banal na pangalan sa ating buhay, upang tulungan ang ating mga kapatid na babae at lalaki, para sa maraming tao na tumingin sa atin at kasama tayo magbabalik  ang ikalawang persona ng Diyos na ating sinasamba, kung sino ang ating pinagpipitagan? Sa kanyang pangalan, tayo nakalugmok kasama ang  pangalawang kowtow na nagtataas sa Panginoon, para sa ikawang Persona ng Diyos ay aakay sa atin pauwi, sa pagbubunyi ng Diyos Ama, Diyos Anak at tayo ay patuloy na makatanggap ng suporta sa pilng ng Diyos ang Banal na Espiritu, sa ating kalooban at sa malapit sa amin. Amen.

Kami ay magalang na iniaalay ang ikatlong Kowtow sa  Banal na Espiritu. O ikatlong Persona ng  Diyos—nagpapasalamat ako sa kanya. Ngayon, sa katunayan,ito ay masyadong mahirap, ito ay hindi madaling unawain kung ano ang ipinagkaloob sa atin ng Diyos lalo na sa umagang ito gayundin sa mga unang araw ng bagong taon,  maraming mga mensahe na natanggap, subalit ngayon, kami parin ang mga taong may  kahinaan parin gawin hindi lubos na maunawaan. Gayun pa man, tayo ay hindi nawawalan ng pag-asa, at hindi tayo sumusuko;  hindi namin maaaring pabayaan anuman  nadarama natin sa ating puso na mawala ang malaking kayamanan na inaalok ng Banal na Espiritu, dahil naunawaan natin ang malungkot na araw ng ating buhay, ang pinakamalungkot na araw ng ating buhay, ang mga araw na tayo ay kulang sa pang-unawa, at kung mananatili tayong tunay sa mga araw na ito, pagkatapos ay ang buhay naito ay sa katunayan ang buhay na walang silbi, ang buhay na walang halaga at  ang buhay ay  patungo sa kanyang sariling  kamatayan at di makatarungan para sa atin, dahil ang presyo ng dugo ng Panginoon Jesukristo ay malilinis tayo,  na walang  pakinabang. Kaya ngayon, kahit na tayo ay bumagsak, makasalanan, ang Panginoon ay hindi tinitingnan hitsura madungis, masasama ang estado,  tinitingnan tayo ng Diyos ng malalim na pagmamahal dahil sa mga presyo ng dugo, dahil sukdulan pagtitiis ng Panginoon Jesukaristo, dahil ang kamatayan ay  gawain ng pagtubos.Ito ay dahil  siya ay nagkatawang tao,ipagpalagay natin na isang likas na tao, na nabubuhay sa pagwawalang bahala, upang mabuhay sa kahirapan, upang mamuhay sa mga paghamak at pagtanggi ng tao ; gayunpaman, nagsumikap siya, dahil sa pagmamahal para sa mga tao tulad natin, dahil sa pagmamahal para sa mga kahabag-habag at hindi perpekto katulad natin , dahil sa pagmamahal sa mag taong hindi parin nauunawaan. Tinutukoy, sa huli, siya ay nagwagi laban sa kamatayan at tinubos niya ang mga tao sa mundo.  

Dahil siya ay Diyos, mahal niya tayo na walang hanggan; noong siya aya tao sa laman, hindi natin siya nakilala, tinanggihan natin siya pinatay ng dahil ditto,ngayon ang totoo nanatili na totoo. Dahil maha niya tayo.Mahal niya tayo hindi upang kutyain; Siya ay nanatili sa atin at patuloy na ipinagkaloob ang kanyang pagibig at banal na paharap sa pamamagitan ng Banal na Espiritu. Sa ngayon, ang kanyang pagharap ay pagmamahal ng Diyos Ama na iligtas sa pamamagitan ng Panginoon Jesukristo at pagharap ng  ikatlong Persona ng Diyos na nanggaling sa pagibig na Banal na Espiritu. Dahil sa pagibig, ang Diyos ay gumawa ng mga kahanga-hangang bagay  sa mga tao subalit ang mga tao hindi nila ito nakikita,  sa ating paniniwala makikita natin ito. Sa paniniwala, ang Diyos pinapayagan tayo makilala;  sa paniniwala, mararanasan natin ito dahil sa Banal na Espiritu  nasa gitna ng mundo.  Ang Banal na Espiritu ay naninirahan sa puso ng bawat isa sa atin ngayon;  ang Banal na Espiritu pinapayagan tayo na kumatawan sa ating kapatid na babae at lalaki, kumakatawan sa lahat ng klase,kumakatawan sa lahat ng function ; lalo na ang napiling mga kapatid ng aming grupo at kumatawan  sa lahat ng tungkulin, magalang itaas ang sa kanya , pamamagitan ng taimtim  ng mga salita,at mga salitang  natutuhan. Dahil talagang hindi natin naunawaan  ang Mabuting Balita, ang Ebanghelyo, sapagkat hind natin minsan lubos na sumasalamin ng malinaw na maunawan ang banal na espiritu ay nagtuturo sa atin ng kanyang espiritu ; ang banal na espiritu ay nagtuturo sa atin at humihikayat sa atin sa masiglang sinabi, na tutulong sa atin, nagpapaalala sa atin, gaya din natin ang mga saksi na ang mga gawa na ginagawa ng Diyos.

Sa Diyos, ipinagkakakoob niya ang lahat ng mga bagay na nanggaling mula sa kanya; ang mga gawa ng Diyos ay walang hanggan at walang katapusan;  ang gawa niya ay kahanga- hanga at pambihira na ang Diyos lamang ang taong nakakaunawa ng mga ito. Ang Banal na Espiritu ay nakauunawa  ng lahat ng  nasa puso ng bawat tao; ang Banal na Espiritu ay lubhang mapagpasensiya sa bawat isa at sa buong henerasyon. Ngayon, tayo ay inapo sa kasalukuyang panahong ito- maraming pagdurusang magaganap,napakaraming kaguluhan mangyayari ang maraming pangyayari na hindi natin nauunawaan kung ano ang totoo at kung ang tama at mali ; hindi natin nauunawaan kung ano ang nanggaling mula sa Diyos at kung ano ang dulot ng isang planng pag-atake. Ang daigdig ng tao ngayon ay puno  ng pagpipilian, ang di- mabilang na pasya mula sa mga tao, mula sa pag-aaral, mula sa kaalaman, mula sa taong ito, mula sa taong iyon na naging sanhi ng kaguluhan. Maraming mga suliranin na nakita  ng aming mga mata ; kami sa kasalukuyan nasa isang estado ng pagkalito sa lipunan at mundo at hindi natin alam kung saan upang gabayan ang ating pananampalataya. Paano  makilala kung saan ang katotohanan at kabutihan at kung saan ang tunay na pagiging tunay na pagibig na nais ng Diyos sa bawat isa sa ating buhay.

Kaya ngayon, ang paghihirap ay  nangyari at nagaganap sa pagitan ng tao at mga tao, sa pagitan ng isang bansa at isa pang bansa, may pagtatalo sa lahat ng aspeto ; ekonomiya, lipunan, kapangyarihan at maraming problema. Tayo ay tao, karaniwan at simpleng tao sa lipunan, ang mga kristiyano, ang mga anak sa simbahan at lalo na sa mga banal na kaharian, tayo ay mataas na ranggo sa opisyal ng insik, ang mga prinsepe, ang prinsesa ng Diyos;  hindi natin alam  kung ano ang papel na ito kabilang sa amin, at kami ay nasa isang kasalukuyan sitwasyon sa isang mundo kontrolado ng sopistikadong at mapanlikha paraan sa ilalim ng pagkukunwari ng sibilisasyon.  Tayo ay kulang sa karanasan at kulang ng sapat na kaalaman upang makilala subalit O Panginoon Diyos ang tanging bagay na mauunawaan natin ay ang pang-unawa na pantao at ang kaalaman tungkol sa mga kahabag-habag, mahina ,makasalanan gaya natin,hindi kinikilala ang mga dakilang kababalaghan kung ang Diyos  hindi pinapayagan. Kaya ang mga ito  ang mga gawa na tayo ay naniniwala  simula mula sa pinakamaliit na mga gawa, sa kapayapaan ng kaluluwa at masaya kami,dahil  ang Diyos  lamang ang nakakaunawa ng ating mga puso, maunawaan ang ating mga iniisip, maunawaan ang ating inaasam. Siya din tanging Kataas-taasang tao na nagpatawad sa amin, kaya  ngayon bumalik kami ;  bumalik kaming  nagsusumamo sa Diyos na patawarin tayo, bumalik tayo nagsusumamo sa Diyos na tanggapin ang ating kakulangan at kahinaan. Talagang mahal tayo ng Diyos ng walang kapalit ; hindi niya ipagagawa ang anumang bagay na napakahirap mula sa atin ; Hindi siya humiling na anuman sa kalagayan ng tao, ngunit nais niya tayong maging banal, bumuti na  mga tao, mamuhay ng malapit sa kanya,  mahalin at upang mamuhay sa pagibig, magsanay ng doktrina ng pagibig at gawin ang Utos niya. Habang siya ay nagprotekta sa atin buhay na ito at sa kabilang buhay, sa katunayan, ito ay isang kahanga-hangang bagay sa daigdig ng tao ; walang isa ang maaaring magbigay, wala maski isa  ang makakatulong sa atin na matuto tungkol sa kung ano ay pinaka-karaniwan subalit pinakapambihirang ganda at lubhang nakakaantig.

Ikatlong Persona ng Diyos- siya ang  Banal naEspiritu, ang liwanag na ito, ang pagmamahal, ang kabutihan, ang katarungan, ang katotohanan ay  humahantong sa amin sa gitna ng daigdig na ito.Naranasan namin ang halimuyak ng pagibig kapag  lumalapit na kami sa kanya; Bagamat ang mga mapagpakumbaba at sa maraming mga kakulangan, sa tuwing tayo ay lumapit sa kanya, ang kaluluwa ay mapayapa;  Kapag ginagabayan niya tayo,tinuruan ng kanyang pagtuturo, pagkatapos  bumibitaw sa lahat ng mga alalahanin,  ang kalituhan sa ating mga puso  at gunitain kund sino siya dahil nauunawaan niya. Nauunawaan niya tayo ng higit pa sa kilala natin ang ating sarili ; ito ay isang bagay na lubos na noon at ngayon, gayon, O Banal na Espiritu, huwag kang huminto. Ipinagkaloob niya sa atin, ipinagkaloob sa buong mundo,Ipinagkaloob sa mga kapatid nalalaki na naglalakad sa akin, at ipinagkaloob sa lahat ng tao ; lahat ng mga klase, lahat ng papel ay tumatanggap ng kanyang turo, kanyang patnubay at pagmamahal ay nagdudulot sa amin pabalik. Sa kanyang kabutihan, mangyaring tulungan tayong humakbang pasulong at pakiusap tulungan po ninyo kami  na makilala natin na ang kanyang pasensiya ay dumating na sa punto na kung saan ang tao ay kailangan nilang malaman, sa punto kung saan ang mga tao ay kailangan upang tumanggap at  tanggapin. Huwag kayong magpahuli , lahat ng aspeto ay tila umuungol sa mundo ng tao dahil sa mga gawa na hindi nabibilang sa kabutihan, ang mga gawa na hindi nabibilang sa katotohanan, tayo ay  nasa kalagayan ng araw na nanganganib sa digmaan, ang mga araw na wasak ang pamilya, ang mga araw na kung saan ang mga tao ay magulo. Kumilos ang mga tao laban sa moralidad at etika, sa mga araw na kapag nakita natin ang mga tao na lumalabag sa mga batas ng Diyos at ang mga araw na kung saan tayo nabubuhay sa hindi pagkakasundo, selos ,inggit, masama at kasamaan at nabubuhay  na inaalagaan  ang kasalanan , ipinagmamalaki ang hindi matuwid at hindi pinapansin ang imoralidad.

Lahat ng ito ay natapos na hindi binabalk at sinasadya at ito ay naging isang ugali ng bawat tao,  bawat klase, kaya hindi natin matuklasan at tanggapin kung ano ang pinakamahusay na mga kautusan na ibinigay ng Diyos sa atin.  Maski nakalimutan natin at hindi natin alam ang pitong pinagkunan ng kagalakan ng Banal na Espiritu na ibinigay sa bawat tao ;  ang palatandaan na ito ay malapit subalit hindi pa rin natin maunawaan, kung gayon, paano tayo magsasanay- ang karamihan sa atin at ang nakalalamang sa atin ay nasa klase? Kaya ngayon,mula sa pagmamahal, sa pagibig, siya ay patuloy na nagpapaningas at madali sa isang mapuwersa na paraan, hinihimok ang bawat tao, kapag yumuko tayo sa kanyang damdamin at nagsising puso, pagkatapos niya agad itinuro sa atin at ibinigay sa atin ng mga masiglang salita, na kapag tayo ay nagsasalita, pagbibigay sa atin ng mga karanasan na hindi alam ngunit ngayon ay batid at pagbibigay sa atin ng isang matalas na pakiramdam sa kung ano ay  namamalagi sa ang kadilimam ay naliwanagan sa pamamagitan ng liwanag ng pagibig ,ng katarungan, katotohanan at siya rin ay nagtuturo sa atin ng mga hakbang na tayo pa rin hindi maunawaan at ang mga bagay ay hindi alam. Kami ay masydong walang pagtingin sa buhay, may naririnig sa Ebanghelyo pati na rin pinakinggan ang Mabuting Balita- nagkatinginan sa mga emosyonal na sandali- ngunit sa huli, sa araw na ito, kami pa rin hindi natin nakilala at  ang anumang salita ay hindi puwedeng  gamitin sa buhay.

Kaya ngayon, kamangha- mangha;  kapag tayo ay nakahandusay,  talagang sumuko tayo sa Diyos  at pag-angat sa Diyos, sa isang sandali tayo ay humingi ng awa na makaharap  ang Kataas-taasang tao na ating sinasamba,ang Kataas -taasang katauhan na tunay tayong nagsisisi,pagkatapos pinagpala na niya kami sa pamamagitan ng lahat ng mga uri paningas ang kaluluwa ng bawat tao, ayon sa isang particular na paraan para sa atin upang kilalanin ang kanyang pagharap. Diyos, pakiusap tulungan po ninyo kaming alisin ang lahat ng tao ang pag-iisip at pangangawiran,upang humanap sa  pamamagitan ng mahinang kondiyon upang hingin ang kanyang tulong ; humiling para sa kanyang mga biyaya ; manalangin para sa kanya upang mamagitan;  manalangin  para sa kanya upang baguhin ang mundo, na baguhin ang mukha ng daigdig na nasa kalungkutan, sa sakit at matinding paghihirap, sa parehong mga espiritwal at pisikal na buhay.

Diyos, mangyaring tulungan at tumingin sa amin; dalhin ang liwanag ng Mabuting Balita sa amin, magdadala ng biyaya at pagpapala mula sa langit para sa amin at iligtas mo kami sa mga mapanganib na sitwasyon ng mga panahon nagyon- nakatali sa lahat ng mga gusto, , mga pangangailangan, tayo ay nahuhulog sa mga patibong na kung saan ay hindi madaling makatakas saan man. Diyos, pakiusap, tulungan po ninyo kami, dahil alam namin na sisirain ang lahat ang maiitim na ulap, ang kanyang Espiritu  itataboy  ang lahat ng kadiliman at kanyang Espiritu ay ibabalik sa kabutihan,ibabalik ang katarungan, ibabalik ang mga doktrina sa bawat puso na handang magbago at bumalik. Tiyak, ito ay ang tanging paraan upang magbalik at makaharap ang Kataas -taasang Diyos na handa na maghatid sa atin ng kabutihan at protektahan tayo sa mga landas na plano niya. Iyan ang landas ng katotohanan, ng kabanalan, maging perpekto ,na umiral sa simula pa lamang, kahit na kaunting tao tatanggapin ito,at kaunting tao titingin nito at magsasanay.

Kaya ngayon, alam namin na hindi kami kumikilos ng kusa, hindi natin agad maunawaan ito, ngunit ang Diyos ay naroon. Ang Diyos mismo naghihimok, ang Diyos mismo ipinagkakaloob ang isang dakilang regalo para sa buong mundo sa mga araw ng pagpapala at biyaya, tulad ng Inang Maria na gumagabay sa atin ;  Inang Maria ay tinuruan  tayo para  malaman na ang bawat isa  nating mga kowtows ay tulad ng isang maalab na pakiusap,tulad ng isang sabik na tinig para sa tao. Diyos, pakiusap mahabag ka sa amin na taong makasalanan, kahabag-habag, hindi perpekto mga makasalanan;  Mangyaring tulungan mo kami, akayin pabalik sa mga doktrina, akayin  pabalik sa kautusan, akayin  pabalik sa tanging pag-big, tayo ay iligtas mula sa apoy ng kasalanan. Ngayon, alam namin para itaas ang mga salita ng pasasalamat sa Diyos  , upang purihin ang Diyos at upang ipagbunyi ang Diyos. Sana maraming tainga ang mabuksan , maraming puso ang mapalambot; ang mga mata na hindi nakakakita  makakita, ang tainga hindi nakakarinig makarinig ng mga turo, ang magiliw na paalala, may mga malalim, mga lapad , sa gawa, sa kilos para sa Diyos upang patawarin, para sa Diyos upang mamagitan at para sa Diyos upang magturo, kaya nating mamuhay sa kagustuhan ng Diyos, upang bumuti ,perpekto mga bata, para bumalik sa lugar na kung saan ang Diyos naghanda ng piging na lamesa.

Para sa makabuluhan at masayang araw sa lupa na ipinagkaloob ng Diyos, nagbibigay, Diyos, pakiusap tulungan mo kaming maintindihan ng maliwanag upang humakbang palabas sa limitasyon habang tayo ay nananatili sa araw na ito ng kahinaan sa pananam-palataya,upang malaman ang kanyang suporta at mabatid na ang ilaw ay naghihintay sa atin, na ang kanyang pagibig ay naghihintay sa atin, na ang apoy ng pananampalataya ay nagningas sa puso ng bawat tao. Iyan ang sariwang simoy na tinatangay sa kaluluwa ng mga pagbubukas ng kanilang mga puso upang salubungin ang hangin ng Espiritu Santo,pagpapanibago ng kaluluwa, buhayin ang isipan, pagpapanumbalik ng katawan at binabago ang mga matigas  ang ulo, matitigas na puso ng tao.Tulungan po ninyo kami, lahat ng klase, ang lahat ng papel,upang malaman ang higit na kababaang-loob, matuto ng mga karagdagang kaamuan, matutong maging simple ; maunawaan natin kung ano ang nangyari, ay darating, sa mga biyaya na ibinigay sa atin at ipinagkaloob sa atin sa pamamagitan ng ikatlong kowtow. Kami ay kumakatawan sa lahat ng mga kapatid at kababaihan saanman, malayo at malapit, sa isang diwa ng pasasalamat , pagkilala at pasasalamat. Hindi rito nagtatapos ang araw na ito, ngunit darating sa atin ang mas dakilang hiwaga at sa darating sa bawat isa sa atin sa mga  paghahayag na ito at gayon din sa bawat makasalanan kapag sila ay may pusong nagisisi, pananabik na bumalik at nakakahandusay sa harapan ng Diyos, sa tunay na pagsisisi, ang isa ay sa sariling puso.Amen.

Iniaalay ang Pang-apat na Kowtow. Ang Katawan at Dugo ng Panginoon Jesukristo—ngayon, gawin natin ito , huwag kusa ngunit ang sukdulang biyaya sa pamamagitan ng katawan at dugo ni Kristo ay naging isang puwersa na nagbago ang aming buhay na nagdulot sa amin na marinig ang tinig na nalulumbay, pinabayaan ng Diyos sa Eukaristiya, ang Kataas-taasang Diyos na naghihintay sa  sangkatauhan para sa higit 2000 libong taon, ng ang makapangyarihan Kataas-taasang Diyos na patuloy na mahalin ang mga tao ; isang tapat, tapat na puso na hindi pinababayaan, hindi  tumanggi. Ang tinig, sa walang hanggang pagharap ng Eukaristik Hesus, ang tunog ng tinig ng makapangyarihan Kataas- taasang Katauhan sa Eukaristiya na ibinigay sa atin ang pagkakataon na ito, bilang sa mundo ngayon ay nasa kaguluhan hinggil sa lahat ng bagay na nanggaling mula sa katotohanan at sa labis ng panlilinlang at depensa, sa pagitam ng tao at mga tao na may maraming obligasyon sa ilalaim ng paghahari ng batas na nananatili at umiiral.

Ang mga tao ay hinati, naghahanap ng kung ano ang nabibilang sa kanilang pagsamba at pagmamahal,pero nalimutan nila ang Pinakamataas at tunay na Diyos, ang tapat na Diyos, ang makapangyaihan Diyos at kanyang magiliw na pagmamahal na hinihintay ang mga tao na  magising, naghihintay para sa tao upang magkaroon ng mabuting kalooban upang hanapin at ibalik sa katotohanan. Diyos ay pinangangalagaan tayo sa pagkain para sa kaluluwa ; Diyos ay hinahanap  tayo upang makilala  sa atin ang bawat isa;  hindi niya matutukoy ang mga tao ng mabuti o masama ; hindi niya  tayo hinahatulan bilang makasalanan at kahabag-habag ; nais lamang niya na  darating siya sa ating mga kaluluwa at nais niya tayong makama nabuhay na  muli ang pagmamahal na siya ay naghihintay sa dahil sa kapangyarihan, sa banal na kaharian, sa kasagraduhan, ang puso lamang ang maaaring makaranas, ang nagtitiwalang puso ang nakakarinig, at ang tapat ng sa  taos sa puso ang makakakilala  ng mabuti na dakila.

 Kaya ngayon ay nakakaantig sa Katawan at Dugo,para sa atin para magkaroon ng isang matatag na pasya huwag tsyong  tumingin sa mga mata ng mundo ang mga tao kundi  tumingin sa ating makasalanan kalagayan upang lumapit tayo sa Diyos. Dapat tayong dumating dumapa,isuko ang sarili,lumapit na may pusong nagsisisi,na tulungan ang ating mga kapatid, na nagsusumamo sa Diyos na bigyan sila ng pagkakataon na lumapit sa kanya upang maunawaan ang anumang mayroon tayo,  na maunawaan na ang mundo ay umiiral parin. Ngayon, ang himala ay dumating  na totoo sa pamamagitan ng ilaw  na ito, sa pagmamahal ng kaharian ng langit sa mundo ng sangkatauhan, sa pamamagitan ng lahat ng langit na naroon, sa mapakumbabang  biyaya na nagmula sa mga bulong ng mga salita sa ating tainga.

Ang matamis na kahinahunan ng isang lubos na pagmamahal ay hindi nag-iiwan sa sangkatauhan at hindi pinababayaan ;  kahit na hindi pansinin o  tanggihan ng mga tao, ang Diyos ay nananatiling matiis.Ang Diyos ay  matiyagang nagtitiis ng parusa, ang marka ng pako noong nakalipas ; ang Diyos ay naghihirap dahil sa pagwawalang- bahala at lamig ng sangkatauhan ; dahil sa pagkakasala ; dahil sa mga panlilinlang ; dahil sa kalubhaan, ang kapaitan ng kasamaan. Ang tao hindi nakikilala ng kanyang paghihintay ; Bagama’t siya ang ang Diyos na nagliligtas at nagpapatawad upang palayain tayo sa kasalanan at kamatayan, subalit sa araw na ito, nakakaawa at nakakalungkot sa sangkatauhan, may mga tao pa rin hindi alam, hindi naniniwala at hind maunawaan ; langit ay nasa ating kalipunan, ang langit ang ating pag-asa upang bumalik sa Eukaristic Jesus ; Langit, ay ang pagninilay natin sa araw-araw, ng liwanag upang lumiwanag at pagalingin ang kaluluwa at katawan.

O Eukaristik Jesus-ngayon, magalang iniaangat  natin ang sa kanya,sa mga unang araw ng bagong taon at taos pusong salita sa diwa ng pagsisisi, sa isang diwa ng pasasalamat, dahill ibinigay niya sa atin ang kapayapaan sa nagdaang mga araw. Ngayon, tayo ay naging tao na bagama’t hindi lubusang lumalaki, alam natin na nagmumula tayo sa Eukarististik Jesus, tumatanggap tayo ng mga biyaya mula sa Eukaristik Jesus, tayo ay  pinili mula sa Eukaristik Jesus, naririnig natin ang mga salita ng buhay mula sa kanya; lahat ng bagay ay kabilang ang Eukaristik Jesus at nakilala natin na sa langit naninirahan  ang Eukaristiya. Kaya tinanong natin at mabibigyan ng mas mataas na pananaw  kaysa sa pananampalataya ng ating mga kapatid t at naniwala  kami, para sa atin upang ipagpatuloy ang ating makakaya, makilala ang Diyos araw-araw. Magalang magpapasigla natin hanggang sa Diyos alang- alang sa ating mga kapatid, may isang nakakaaliw na panalangin, dahil ang Diyos ay magdamdam, ang Diyos ay nalilimutan, pinabayaan at  napabayaan. Ngayon, tayo ay nagkukulang ng paggalang, kakulangan ng pagpipitagan ngunit siya ay patuloy na tahimik na maghintay para sa mga bata na makilala siya, para sa mga bata na maniwala sa kanya, para sa mga bata na lumapit sa kanya. Kahit sino ay dumating sa kanya ay hindi na bumalik ng walang dala. Kaya ngayon, Diyos, tanggapin ang ating mga dalangin para sa ating mga kapatid na buksan ang kanilang mga puso,upang buksan ang kanilang mga mata, dahil ang Diyos pa rin sa kasalukuyan, dahil siya pa rin naghihintay, dahil siya ay patuloy na nagibibigay sa atin  ng oportundad. Pakiusap, huwag mo itong masyadong  huli pakiusap, huwag hayaan ang mga tao na lumapit ng malaman nila, ngunit ito ay  masyadong huli. Dumating ang Diyos, nanatili ang Diyos at siya ay manatili sa atin hanggang sa “katapusan ng mga panahon”; ang salitang “ katapusan ng panahon” ay nagiging isang pagtatapos para sa lahat ng  bagay.Kung ginagawa ito o hindi, nakita na namin na kung ang mundo ng tao ay patuloy, pagkatapos ay  siguradong, ang katapusan ng mundo tulad ng binanggit ng Diyos ay  darating, sapagkat ang diyablo ay  nag-aalab sa lahat ng dako, siya ang may dulot maraming tao at maraming mga kaluluwa upang mahulog sa kahalayan (debauchery), paglabag at sa maraming mga malupit at masamang gawa. Mga kapatid, tayo ay mahulog sa mga matalino at sopistikadong patibong, dahil ang tao ay ganap na hindi pinansin ang Panginoon na siya ngayon at namamagitan para sa atin sa pamama-gitan ng Banal na Sakramento.

Kaya, ngayon, hinihiling ko sa Eukaristic Jesus ; dumating na ang panahon, mangyaring iligtas ang ating mga kapatid na babae at lalaki, iligtas ang mundo, iligtas  lahat ang sangkatauhan, sapagkat nalalaman natin na ang Diyos lamang ang  Makapangyarihan Kataas- taasang tao;  Mangyaring tanglawan kami ng  liwanag ng Diyos, pakiusap liwanagan  ang lahat ng bata na nanatili pa rin sa araw na hindi nila alam, hindi naniniwala. Sila ang mga tao na hindi pa rin nakakaunawa at walang alam,  dahil sa panlilinlang ng mundo, dahil matalino katulad ng katusuhan ng mga panahon, dahil ang mga estratehiya ng diyablo ;  sinasabi na  sila ay hindi tunay na masamang tao. Ako ay sumasamo sa Diyos ; hinihiling ko sa Diyos na buksan ang mga puso ng tao ngayon; hinihiling ko sa Diyos na buksan ang kaluluwa at puso ng mga matigas ang ulo at matitigas at tinatanong ko rin ang Diyos na iangat ang nahulog na hindi maglakas- loob bumalik. Diyos, mangyaring magpatuloy; habang ang Diyos ay naghanda para sa atin sa kanyang Banal na Awa, maaari tayong mailubog sa Banal na Awa, dahil alam natin para sigurado na ang pagmamahal ng Diyos para sa atin ay mas mataas kaysa sa ating mga makasalanan, para sa kanya,ngayon, na ipinagkaloob  sa amin upang maglakbay sa lahat ng dako,upang pukawin ang sa ating  mga kapatid sa isang mapitagang puso, pusong nagsisisi, upang humingi ng tawad sa Diyos. Diyos, mangyaring ipagpatuloy na gawin kung ano ang iyong hangarin at ang Diyos, mangyaring gamitin tayo sa pinakamainam, para sa atin upang makinabang mula sa kung ano ang Diyos ay nagbibigay -daan, bumalik sila. Ang tanging bagay na ito ay bumalik sa nagsusumamo ng kapatawaran ng Diyos, upang makilala ang kanyang gawain ng pagtubos, upang pasalamatan ang kanyang mahal na dugo, na igalang  ang kanyang katawan at dugo,upang kilalanin ang kanyang pagharap,para sa atin upang makamit ang isang malaki at magandang resulta para iligtas ang ating kaluluwa sa dulo ng kasaysayan ngayon.

Mayroong maraming iba pang kababalaghan na hindi namin maunawaan at hindi maaaring ilarawan kung ano ang mga ipinagkaloob at ibinigay ng Panginoon. Kaya, ngayon, ano ang maaaring gawin at pagkatapos ay ang Diyos ay tulungan  po ninyo kami; Diyos, tanggapin natin, dahil hindi lahat ng bagay na mayroon tayo ngayon ay mula sa tao kundi mula sa biyaya ng Diyos. Maraming tao nadadama ang kanyang pagharap, naghihintay ; nadarama ang lumbay ng Diyos na tanging siya ay mahal at nagpapatawad, para tayo ay makabalik at matanggap ang liwanag ng Mabuting Balita, ang liwanag na ipinagkaloob niya upang lumiwanag sa kaluluwa, sa isipan, at ang puso na mabigat sa mga araw ng pagtatapon sa mundo.Sana tayo ay  bumalik sa kabutihan, makabalik sa katarungan, bumalik sa doktrina, bumalik sa tunay na pagmamahal sa gawa, bumalik kasama ang isang puso na sumasampalataya. Sana maging ganap na magbago ,ibahin, baguhin, maging karapat dapat sa pagibig na ipinagkaloob ng Diyos sa dakilang hiwaga, para sa atin upang makita ang milagro sa  kung saan ipinakita ng Diyos na tulungan ang mga tao sa pananampalataya na lubos na sumikat.

Dahil  ang Diyos ay dumating, ang Panginoon ay darating at naghihintay sa bawat kaluluwa na maging karapat -dapat, maging handa para sa araw na kailangan tayong lumapit sa harapan ng hukuman ng Diyos. Ngayon, ang hukuman natin ay ang Banal na Sakramento, nakatago pero  nakikita ang  kinaroroonan ; Kung ano ang ipinagkakaloob ng Diyos na ang pagtitiyaga upang magturo at tumulong sa atin sa landas ng pag-unlad at pagiging perpekto, ngunit hindi natin nauunawaan, hindi natin alam. Kung hihintayin ang araw natin talaga bago dumating ang mga hukom, pagkatapos ay hindi na may pagkakataon na magbago, hindi na nagkaroon ng pagkakataon bumalik at hindi na magkakaroon ng pagkakataon na magpasya para sa mga kaluluwa na maging banal. Kaya ang Diyos ay mangyaring tulungan mo kaming magtiis sapat para sa atin upang matukoy kung ano ang mayroon tayo at tanggapin mula sa Diyos, upang magpatuloy sa buhay na puno ng tiyaga at pagtitiis, upang magpatuloy na maghintay ng patotoo sa kung ano ang narinig, nakita, kilala, upang kabunyian ang Diyos, gawa, sa buhay, sa kilos at may determinasyon upang tulungan ang maraming kapatid, kapatid na babae at maraming tao na bumalik sa Panginoon, aming Diyos. Samabahin natin ang Diyos, purihin natin ang Diyos at iginagalang natin siya bilang Panginoon, ngayon hanggang magpakailanman. Amen.

Magalang na iniaangat natin ang Ikalimang Kowtow para sa Limang Banal palatandaan ng (2) Panginoon Jesucristo. O Diyos- araw-araw na pagninilay natin sa Diyos ; kapag dumalo tayo sa Banal na Misa, pagdating  sa altar, kami ay kamalayan ng Kataas-taasang Diyos at sa simbahan. Saan magsimula? Hindi natin alam, ngunit bawat oras na pumunta tayo sa simbahan, nakikita natin  ang tagumpay na tunay, maluwalhating pagkabuhay na muli ay ang krus na nag-uudyok ng palagiang paalala sa lahat ng makasalanan, sa bawat tao na katulad sa atin na buhay at umiiral, na tinitingnan ang krus upang tumanggap ng mga pagpapala at nagpapasalamat.Ano ang pinakamahalaga ay ang ipinaalala bilang isang pista para sa mata ,ang mga tainga na rin nakakarinig sa sandaling ito ang nadarama natin sa ating mga kaluluwa ay tahimik na ang kamalayan ng humpay na ipaalala sa atin na ang Diyos ay nagmamahal sa atin ; mahal niya tayo kaya nagtitiis at namatay para sa atin.  Siya nabuhay na maguli sa kamatayan para sa atin ngayon na umiiral sa kanyang biyaya at ang Limang Banal Tanda na ipahayag natin at paganahin sa amin upang sariwain sa takbo ng kasaysayan, na kung saan ay  masyadong matingkad,pero matagal ng nalimutan natin. Mga taong naging paulit-ulit sa pamamagitan ng kanilang mga tungkulin, kanilang mga responsibilidad, sa lahat ng klase at sa lahat ng papel. Ang katahimikan ng simbahan na may krus parin itinataas na mataas parin naghihintay at ang mga kamay pa rin na nakaunat upang tanggapin ang tao sa bawat solong panahon,bawat iisang yugto at bawat solong sitwasyon ; iyan ay ang Diyos na nagtitiis sa kamatayan, nagtitiis upang ang huling sandali para sa tao upang mabuhay, upang magkaroon ng kaligayahan at kapayapaan, pagpapala at pagkakasundo. Ito rin ay isang landas habang pinag-iisipan natin ang krus para sa atin na maunawaan ang krus at ang halaga ng krus upang kami ay magsipasok sa Langit.

Tiniis ng Panginoon Jesus mismo ang lahat ng bagay, para sa kanya upang lubusang magtagumpay  upang pumasok sa mga  tarangkahan ng langit at hindi doon nagtatapos kundi umupo kami sumali sa mga salu-salo sa langit. Ito ay isang dakilang biyaya ;  kung sa palagay natin hindi na natupad ang mga gawa ng Panginoon Jesus upang tapusin sa isang matagumpay na tagumpay, pagkatapos kami lamang ang mga tao na nanatili sa loob ng mga limitasyon sa mga araw sa lupa . Ang gawa ng Diyos natanto na nagdudulot sa atin ng buhay ng walang hanggan, ang buhay na  na imoralidad, ang buhay na walang hanggan at ang buhay ng Makapangyarihan Diyos mula sa itaas ; Kaya kung walang pinto ng kaligtasan, pagkatapos ang mga sangkatauahan tiyak ay  mananatili sa ibaba. Karaniwan at mababang-uri,  ang sangkatauhan ay mangmang bagama’t  ang Diyos ay   mahigit 2000 libong taon narito  ; nagawa ng Diyos ang lahat ng bagay at Diyos ay nagtiis sa lahat ng bagay at Diyos ay nag-iwan ng isang doktrina na umiiral pa rin ngayon sa pamamagitan ng simbahan, para sa amin upang patuloy na matanggap ang mga dakilang hiwaga na napagkalooban ng kanyang itinalaga.

Nakakalungkot, nakakapagsisi, ang tao ay malamig parin, malayo, ignorante at naghahanap pa ng diyus-diyusan, pero ang krus patuloy na magpakita ng awa sa Kalbaryo,  patuloy araw-araw na  naghihintay para sa  pagbabalik ng puso.Ngayon,sa bawat simbahan mayroon krus, sa bawat simbahan mayroon marka ng Limang Banal na palatandaan, ng pagibig, ng buhay, ng pag-asa, ng kabunyian, ng pagkabuhay na mag-uli at ang pagtitiis ng isang talagang lubos na pagmamahal na iniaalay sa bawat makasalanan. Sa katunayan, ito ay isang perpetuwal misteryo para sa mga tao na panatilihin ang paghahangad na matuto: ang Ebanghelyo,oo; ang doktrina, oo; ang Mabuting Balita, oo; Ngunit ang pagbabalik na nais ng Diyos ay ang puso na tumutugon sa pagibig,dahil lamang ang puso, tanging ang puso ng tao sa pananabik makikilala ang dakilang pagtitiis na buhay pa- kahit na 2000 taon na ang nakararaan- buhay namin sa sandaling ito, buhay para sa atin habang atin naranasan ang kanyang pagibig, buhay pa kapag pinagninilayan natin ang Limang Banal na Tanda sa pamamagitan ng Krus. Iyan ang dakilang pagtitiis na ang Diyos ay laging nais na magbigay sa atin, ngunit kami  hindi pa rin makaangat ang limitasyon ng hangganan  kapag naunawaan natin.Dapat pa rin  namin ipaalam  sa realidad at katotohanan na akitin at alam namin  mananatili sa ilalim ng paghahari ng batas sa lahat ng mga gawi sa buhay, kaya’t hindi natin nakikita ang dakila, dakilang hiwaga na ipinagkaloob ng Diyos para sa atin na makita,tanggapin at na pumirma na may palatandaan ng tunay na mahal na siya ay nagbibigay sa bawat isa sa atin. Diyos ibinigay sa atin ng kanyang  kamatayan at siya ay nagtutulot sa atin na pagnilayan ang krus upang patunayan na ang daan ng krus na ito ang landas ng pagtitiis sa lahat ng bagay para sa mga tao kaya na buong tapang tayo humakbang papunta sa paraan kung saan binuksan na niya ang pinto upang malugod sa atin salu-salo sa langit.

O Panginoon Jesucristo, hundi ako nakakatanggap na mensahe sa inspirasyon tulad ngayon ; Alam ko na lahat ng ito ay hindi nagmula sa mga tao, kundi mula sa Diyos na humahantong sa amin mas papunta sa isang landas ng isang aklat na isinulat ng hindi sa  pamamagitan ng kamay nga tao kundi sa pamamagitan ng lubhang taimtim na salita ng Diyos nais sabihin sa mga tao ngayon, at siya ibinigay ang pagpapala at grasya upang  buksan malawak at liwanagin ang mga isipan ng tao upang makilala ang minana natin balewalain at hindi maunawaan upang mag-apply. Kaya, ngayon, kung ano ang mayroon, patuloy parin ; sa Diyos ito ay dakilang regalo; Gayunman, dahil hindi mahiwatigan  natin , hindi natin maunawaan para tayo ay  magtiwala  kaya’t kailanman ay hindi natin nakikilala, pero kahit na hindi natin kinikilala ang unang pagkakataon na ang Diyos na naparito sa daigdig at walang isa man ay ipinagdiwang ang unang pagkakataon na Diyos ay isinilang sa lupa, nagdiriwang kami sa pinakahuling araw ng mahigit 2000 libong gulang kapistahan

Ngayon ay pareho. Dahil sa mga nakasanayan na gawi ugali ng mga  tao, paulit-ulit tayo imbis na hanapin ang paraan na umabante sa ang labis na mga biyaya na ipinagkaloob ng Diyos at gawad. Kami ay naakit, nahuhulog sa bitag ng diyablo ; siya ay nalilinlang sa amin ng maraming beses at kami ay kinokontrol niya ng maraming beses ; ng masira kami ng maraming beses, hindi natin nakikilala kung saan  nagmumula ang katotohanan at ano ang  nauukol sa Diyos. Kami ay lubos na pinigilan ng maraming kondisyon sa buhay ng mga panuntunan ng batas na nakakaapekto sa lahat ng aspeto at dahil kulang tayo sa mabuting hangarin, tunay na kakulangan na mahalin, kawalan ng katarungan at ang kulang sa isang tunay na matatag na pananampalataya,humina kami. Bukod doon, habang siya ay gumagamit ng kanyang kapangyarihan na masama,siya ay nagdudulot ng lahat ng bagay upang maging magulo at dahil nagpatangay tayo wala tayong lakas ng loob na hanapin ang katotohanan.

Ating Diyos ay palaging nagsusuri, dahil ang lahat ng bagay mula sa katotohanan dapat tiisin ang labis na pagdurusa, makaranas ng maraming pagsubok at ang katotohanan ay nasa Diyos mismo ay dumating sa mundong ito ngunit hindi tinanggap na tao ang katotohanan.Sa huli, siya ay namatay; kaya pagkatapos ngayon,may mga taong katulad sa amin, narito ang mundo,kahit gaano katiyak ang mga tao ay, natupad lahat ng bagay na maaring buksan natin ang ating mga mata. Ngayon,ipinapaalala sa atin ng Diyos lahat ng bagay na nagiging isang pag-asa at gawi para sa maraming mga herasyon, kundi ngayon hangad niya na tayo ay tanggapin ang katotohanan na ngsisimula mula sa sandali niya ipinagkakaloob at ibinibigay sa mga araw na ito ng pagpapala at biyaya, kasi  siya ay may awtoridad na ipinagkaloob sa masaganang biyaya na ipinagkakaloob niya upang ang tunay na maunawaan natin ang Limang Banal na Tanda. Alam natin na sa pagkakataong ito ay wala na sa panahon ng matinding paghihirap na tiniis ng Panginoon Jesus sa pamamagitan ng araw ng parusa at ang Limang Banal na  Palatandaan na nakasulat  sa mga puso at kaluluwa ng bawat tao at ng bawat makasalanan,upang masagip,upang maihatid at pumasok sa isang bagong daigdig. Sa ating mga kaluluwa, kapag nahihiwatigan natin ng may pananampalataya, naunawaan natin na lubusang ipinaplano ng Diyos para sa atin ; Kailangan lang natin mag-mature, kailangan lang natin ay pag-aari niya at kailangan lang natin maniwala sa kanya- pagkatapos ang aming buhay ay babaguhin para sa araw na ito sa lupa upang magkaroon ng kahulugan. Kapag nakamit natin iyan, pagkatapos natin makatulong sa maraming mga kapatid na lalaki at babae sa buhay habang sila ay hindi naniniwala, hindi nakakaunawa at ang kakulangan ng pagkakataon na makilala.

O Panginoon Jesucristo, ang Limang Banal na Tanda ng kaligtasan na nagwakas ngayon ay kasalukuyang nagpapakita at nagiging dahilan ngayon bilang paalala, tulad ng mga doktrina, ang pagtuturo ng tunay na pagmamahal. Ang pagmamahal ng Kataas-taasang Diyos sa pamamagitan ng mga Unang Banal na Tanda ay  walang hanggang pagibig ng Diyos Ama at ang kanyang Banal na Awa na tumagal hanggang sa kasalukuyan mundong ito ng tao at ang katapusan ng kasaysayan.  Ang Pangalawang Banal na Tanda ay si Jesucristo sa gawain ng pagtubos, sa mga simbuyo ng damdamin, sa ang pagkakatawang tao at sa tagumpay ng maluwalhating pagkabuhay na mag-uli  para tayo ay maaaring magpatuloy upang makilala ang mga doktrina na buhay sa Limang Banal na Tanda. Ngayon, ito ay isang paalala na ang daigdig ng tao at ay hindi sukdulan pagtitiis na nakilala at naunawaan;  ang mga marka ng walang hanggan ay magpakailanman nagpahintulot sa bawat isa sa atin bilang tunay na tayo ay lalakad sa mga utos na ito, maglakad sa Espiritu at magtiwala sa pagmamahal ng Diyos. Ang Ikatlong Banal na  Tanda ay ang pagharap ng Banal na Espiritu, isang puwersa na pawiin ang kadiliman, ang gawi ng buhay at ang pagiging kabilang sa mga panuntunan ang batas sa halip na batas ng Diyos. Wala ngunit isang bagay na sa batas ng Diyos at kanyang mga batas lamang itinuturo sa atin ang isang bagay- na– mahalin ang Diyos higit sa lahat ng bagay at mahalin ang ating mga kapatid.

Ito ang mga pangunahing punto ng lahat ng batas na tinatanggap natin, dahil kapag ang pinagmulan ng mga paglilingkod at pagsamaba sa Diyos, magkakaroon tayo ng Diyos na Diyos ng pagibig at pagkatapos at tuturuan niya tayo ng pagmamahal para sa atin na pakitunguhan ang isat-isa sa buhay. Ang malungkot, ang mundo ay hindi pa kinikilala; ang tao ay maaaring magpakita ng pagmamahal sa Diyos, ngunit hindi nila mahal ang kanilang  kapwa ng sapat. Dahil diyan, ngayon, tayo ay  naparoon sa kalamidad, kapighatian, digmaan, pagkamuhi, inggit, at tayo ay nabubuhay sa kasamaan;  dahil ang bukas na pinto, ang kaaway na diyablo ay magkaroon ng pakinabang habang ginagamit niya ang lahat ng uri ng paraan; ikinalat niya tayo,  pinaghihiwalay tayo at  naghahari siya habang siya control tayo ng pera, ng ambisyon, ng talent, ng estado, ng kasakiman, ng pagnanasa, ng kahalayan. Ngayon, ang mga tao ay nahuhulog sa kailaliman ng kadiliman, kaya tayo ay dapat umasa sa kapangyarihan ng Espiritu Santo upang tulungan at iwaksi ang kung ano ang sanhi sa amin upang manatili sa kahinaan at kasamaan. Ang Ikatlong Banal na Tanda ay tunay na mahalaga sa pagpapanatili ng mga plano para sa atin na maunawaan na ang Limang Banal na Tanda na palatandaan ay isang permanenting tatak.

Kaya ngayon, kailangan nating maunawaan ang paalala na ang katawan at dugo ni kristo ay narito sa kasalukuyan,  ang Eukaristiya ni kristo ay narito sa kasalukuyan. Ang malapit na pagpapakita ng kagilas-gilas  na kababalaghan ngayon na hindi kailanman nangyari noon dumating sa mundo sa pamamagitan ng Eukaristiya, na kung saan ay isang paalala na ng misteryo na ipinagkaloob at igawad sa atin ng Diyos ay magpapatuloy; kapag naniniwala ang mga tao pagkatapos ay ang Diyos ay mapagtanto malaking kababalaghan tulad ng Ikaapat na Banal na Tanda na natanggap namin. Ang Ikalimang Banal na Tanda- hindi tayo maaaring maging karapat-dapat sa pagtanggap ng kung ano ang mayroon, kaya ang Diyos Ama ang nag-ayos at nagplano sa atin upang ang Inang Maria ay ang tao na kumakatawan sa buong mundo ng  mga tao upang tanggapin ang makapangyarihan at nakakaantig na biyaya at ang hiwaga ay  inihayag. Ang Ina ay ang tao na lubos na nauunawaan, siyang kumakatawan sa mundo ng mga tao sa lahat ng iyan ay kailangan sa huling araw ng kasaysayan at tumutulong sa atin ang miserableng sitwasyon kapag nagpatangay tayo. Lahat ng bagay ay kasalukuyan pabagsak sa isang kapaha- pahamak na sitwasyon sa ilalim ng control ng diyablo, ngunit  ang Diyos ay Diyos- siya ay hindi natalo at hinahayaan niya kailanman tayo tuluyang mahulog sa bitag, dahil tinubos na niya tayo, na namatay siya para sa atin, pagkatapos din siya piliin ang isang tao na kumakatawan sa atin sa ating mga kahinaan,upang harapin ang isang mabangis na panahon- ang katapusan ng kasaysayan ng mabuti at masama ngayon.

Kaya ang Limang Banal na Palatandaan ay tulad ng isang pintuan na bukas ng malawak at sino ang makakaunawa nito, salamat,ngayon mayroon kaming regalo ng pagyukod? Inang Maria—naunawaan niya na ang  mga kahinaan ng tao ay hindi malalabanan, dahil sa ang diyablo, ang mga sinaunang ahas na nanlinlang sa ating unang magulang.

Ganito, ang kasalukuyan na kahinaan ng tao, kung hindi lumalakad sa landas ng Diyos, sa kanyang mga turo,kung hindi nag-aaral at nagtitiwala, pagkatapos ay hindi natin malalabanan ang mga pakana ng diyablo para tayo ay lubos na mahulog sa kanyang patibong, dahil kinapopootan niya tayo mula sa simula dahil tayo ang mga masterpieces ng Diyos. Mahal ng Diyos ang sangkatauhan at nilikha ng Diyos ang tao sa kanyang puso, sa pamamagitan ng kanyang pagmamahal, sa pamamagitan ng kanyang dugo, kanyang laman at ng kanyang nakakahiyang kamatayan, kaya niya hindi tayo puwedeng pabayaan mahulog sa bitag at mawala. Ang Pang- Limang Banal na Tanda na ngayon na pinili niya para sa atin ay ang Reyna ng Langit; ang Reyna ng langit ay naunawaan ang lalim ng lahat ng kaloob ng Diyos na kanyang ibinigay at ipinagkaloob ; kaya ngayon, siya mismo nagtuturo sa atin na lumapit sa Diyos. Tila wala ng magiging mahirap at walang magagawa tayo sa paligsahan sa kasalukuyan pagtuturo; lumapit lamang tayo na nakahandusay, lumapit lamang tayo sa pagsisisi at mataos na pagisisisi at lumapit lamang tayo sa itaas ang lahat ng kakulangan na mayroon tayo, upang iangat ang mga ito hanggang sa Diyos at nagsusumamo sa kanya upang mamagitan, nagsusumamo sa kanya upang isaalang-alang, magsumamo sa kanya para sa kanya ay kailangan gawin at tulungan tayo sa kasalukuyan paghihirap, may mga kakulangan, may pagkakasala na hindi natin mapa-tawad  ang sarili. Inang Maria ay nakita ng ating mga  kahinaan, nakita ng ating mga limitasyon at  nakita na mahina ang ating pananampalataya; Alam niya na sobra tayong mahal ng Diyos, na kailangan lang natin humingi ng paumanhin at makabalik sa pagsisisi at pagkatapos ay dadalhin niya ang lahat ng uri ng panukala na makakatulong sa atin, lahat ng uri ng paraan upang iligtas tayo, lahat ng uri ng paraan upang mamagitan para sa atin, at lahat ng mga uri ng pamamaraan upang iangat tayo, dahil tayo ay mga anak na mahal siya , ang mga bata kung sino ang hinihintay niya-at plano niya para sa atin sa pamamagitan ng Limang Banal na Palatandaan , kasama ang misteryo, kasama ang pagtitiis na kami pa rin hindi maunawaan at  hindi pa rin nagkaroon ng pagkakataon  na makilala.

Ngayon, ang Limang Banal na Tanda na nais ng Diyos na makilala natin ay ang Limang Banal na Tanda ng tagumpay, ang Limang Banal na Tanda ng pagkabuhay na mag-uli, ang Limang Banal na Palatandaan na ibalik sa atin at ang Limang Banal na palatandaan upang makatulong tayo sa pagtatapos ng mga pagpapala at  biyaya,  dahil sa Diyos inililigtas tayo sa halip na hatulan.  Dahil gusto natin maligtas, ano ang magagawa natin upang maging karapat-dapat sa mga biyaya iyon, ang ang kaligtasan dahil ito ay isang panahon na kung saan ay nakita natin ang mga tao sa kaguluhan, sa paghihimagsik, sa panloob na kaguluhan, sa pakikiapid sa mga araw? Sa Diyos, dumating na ang panahon, tulad ng unang araw ng taon, lalo na sa taong ito, habang siya ay nagsalita kay Moises at tinawag din niya ang mga isinugo  niya upang ituro sa kanila sa pagsasabing: dumating ang araw na ito para sa Diyos upang patawarin at dumating ang araw na ito para sa aking Ama upang pagpalain at ipagkaloob ang( paghahambing bilang 6:22-27) at para sa kanila na manalangin sa paraang itinuro niya.  Doon, ang Diyos pinatawad tayo mula sa  simula, tulad ng alam ng Diyos ang ating nakaratay na katawan at alam din niya ang kanyang  anak ay nasa  gitna ng daigdig na ito; Hindi niya iniiwan ang kanyang mga anak, mga tao sa mundo na nailigtas ng kanyang anak sa mga presyo ng dugo, dahil sa pagibig na umiiral pa rin at naghihintay pa rin- sa harap ng Eukaristiya. Ang isa pang bagay na pinili niya ang Inang Maria  ngayon, ang anak na babae na pinili sa tao; at ngayon, ang m Ina  pa rin sa kasalukuyan kasama ang namamanhik ; Siya ay patuloy na kumakatawan sa mundo ang mga tao na sumama ang Eukaristic kay Jesus, upang maglingkod at upang kumatawan sa buong mundo na  hindi siys pinapansin , sinasaktan at kinaliligtaan ang dakilang regalo.

Dumating na ang panahon. Kailangan natin maunawaan na ang nagtutulak sa atin tumanggap ngayon ay hindi nagmumula sa tao kundi mula sa Espiritu ng Diyos na nagpapaalala sa atin. Inang Maria ay nagtuturo sa atin upang makabalik agad at marahan dahil pinatawad na ng Diyos, ay magpatawad at isa pa rin nagpapatawad. Ang tanging kailangan ay makipagtulungan tayo, alisin  sa ating sarili at sumuko ang mga likas  na katamaran, pagwawalang bahala mula sa nakaraan, na gumising sa ating mga kalagayan, na magkaroon ng marubdob na puso para tulangan ng Diyos. Kaya naging ang Limang Banal na Tanda sa landas patungo sa  kanya ng  diretso, na umaakay sa kanya sa pinakamabilis na paraan at pinakamaikling daan sa gitna ng sanlibutan, upang makaharap ang Diyos sa ating buhay habang kami pa rin magpahinga. Ito ay ang huling hakbang, para sa atin na maunawaan ang limang Banal na  Palatandaan sa pamamagitan ng mga hiwaga na ipinahayag ng Diyos para sa atin upang malaman; para sa tin upang ipagptuloy ang pinakamakabuluhang araw ; para sa amin na magtiyaga—lahat ng tao at sa mundo- sinumang nais maligtas, ang sinumang gustong bumalik,kahit sino ay nais ng Diyos na tulungan at kahit sino ay tunay na karapat-dapat sa Banal na Awa. Ang Diyos naghintay para sa atin hanggang sa siglong ito, kaya hayaan natin ginagawa ito ; mula roon,ang banal na Espiritu ay magkaroon ng paraan sa bawat isa sa atin, ang Banal na Espiritu ay magkaroon ng isang paraan para sa atin upang pasiglahin ang lahat ng hirap at kalungkutan sa ating buhay.  Ngayon, pagitan natin at ng Diyos , pagitan natin at ang lahat ng mabuti, sa ating simbahan ay nagdadala sa atin sa Diyos sa pamamagitan ng Mabuting Balita, sa pamamagitan ng Ebanghelyo, pati na ang lahat ng mga pang araw-araw na turo   tayo ay hindi nag-iisa sa gitna ng buhay. Kaya ito ay  isang sukdulang biyaya tulad ng Ina ay gumabay sa atin sa pamamagitan ng Limang  Banal na Palatandaan para sa misteryo ay maipahayag at ngayon, ang patunay ay ang mga tao tulad natin. Tayo ay mga taong walang alam,na hindi nauunawaan ang anuman, subalit ngayon katapusan sa ang katunayan na mula noon ay naging isang bagong tao at ang Diyos ay nagpahintulot sa atin na magpatuloy upang pumunta sa lahat ng dako upang magpatotoo.

Ganito, ito ang dapat na gawin at gawin; kung ano ang ipinagkaloob ng Diyos ; ito din ang wakas na Ina ay nagbigay sa atin ng misyon upang humayo upang ipahayag sa gawa,sa pamamagitan ng panalangin. Huwag lumalabas na mayabang, wala tayong  talent sa lahat ; alam lang natin  ay pumunta sa lugar upang manalangin ng tahimik; sa mga iglesya na nagkaroon kami ng pagkakataong bisitahin,kami ay  nanalangin at sasabihin  ang nagtutulot sa atin ng Diyos sa pamamagitan ng Banal na Espiritu, na naghahatid ng mga kailangan na mensahe. Buhay ng isang tao ay kailangang pagtuturo upang umunlad pa ; bilang para sa kung ano ang plano ng Diyos, sa lahat ang Banal na Espiritu ang gabay at tulong ni Inang Maria. Kaya ang mga ito ay ang mga bagay na ipinaliwanag ng walang anumang bagay na salungat sa simbahan, ang   mga turo na kaibahan ng moralidad at walang bagay na maaaring bumagabag lahat ng iyan  na minana ay likas na karaniwan at normal na umiiral na tuntunin ng batas.

Ang Diyos karagdagang ipinagkaloob sa atin ang biyaya upang ialay sa kanya ng pinagpipitagan sa espesyal na paraan, ipinaalala sa mga tao  na alisin ang mga tao paraan ng  pagtingin, na lumapit sa kanya na matapat na puso at unahin siya- pagkatapos ay makikita natin ang dakilang biyaya na ipinagkaloob ng Diyos sa  atin. May mga taong nagpapraktis, iyan din isang tatak  ang nanatili sa atin pang araw-araw na buhay upang ang bawat isa sa atin ay kabilang sa taong pinili ng Diyos,parehong Diyos na nagdulot sa atin na maging  kanyang sariling mga tao. Sa mga araw ng paghihirap, ang mga araw ng pagdurusa, sa mga araw ng kaguluhan, nauunawaan natin na ang mga taong nabibilang  na mga tao ng Diyos ay maliligtas sa mga paraan na binanggit sa mga mensahe ng una sa compact dsk. Ang mga anghel at mga santo ay naghahanda upang umakyat pataas at bumaba at ito ang panahon na makikita na mga tao ang katotohanang . May maraming banal na kababalaghan na nakikita sa kalangitan, nakikita sa mga pamilya, nakikita sa banal na paraan ; ang Diyos  inilahad  ang langit sa pamamagitan ng  mga anghel at santo .Pakinggan po natin para  kapag nagpapraktis  pagkatapos ay malaman natin na tayo ay malapit sa Diyos sa pamamagitan ng kaliwanagan ng Banal na Espiritu, ang panghihikayat ng  Banal na Espiritu, sa tulong ng Banal na Espiritu at ang kaloob ng Banal na Espiritu. Nawa’y maunawaan natin na ang ating pamilya sa langit ay handang tumulong sa mga taong nabibilang sa Diyos, mga taong pinili ng Diyos na baguhin ang kanilang buhay at makabalik sa Diyos na nagbago, may katuparan, at may isang buhay na kung saan pa sila ay naghahangad ng kaligtasan sa Diyos;  Hindi  niya tayo tinatangghan  kailanman.  Sa ating buhay, may mga araw ng pahihirap mula sa espiritwal at pisikal na karamdaman, kundi  pag-isipan natin, anuman ang mangyari, na tayo ay nasa isang panahon kapag ang pagpapala at biyaya ay ibinuhos  kahit na tayo ay may kapansanan, kahit na tayo ay hindi perpekto, kahit na tayo ay may sakit sa  katawan at kaluluwa sa bandang huli parin maliligtas tayo, kapg tayo ay naging kanyang sariling mga tao.

Kung gayon, tandaan natin ito. Tayo ay hindi dapat kailanman mawalan ng pag-asa, dahil sa buhay ng tao ay nahaharap sa masasamang gawa mula sa mga tao, ngunit kung ano ang dumating mula sa doktrina at katotohanan ay mananatili  at magpapatuloy. Gayunman, dahil hindi tayo nagpapraktis , dahil ayaw natin tanggapin, dahil hindi natin hinahanap ang Diyos, dahil mahina ang ating pananampalataya, nalalagay tayo sa malungkot at nakalunos-lunos na mga sitwasyon. Gayunman, ang Diyos ay Diyos, hindi siya tumangging   na mamanhik, hindi itinatakwil ang mga anak na bumalik, hindi binabalewala ang sinumang nabibilang sa kanyang sariling mga tao ; kaya tandaan ninyo  dahil nakikita ng Diyos, alam ng Diyos. Kailangan lamang natin na taos pusong magbalik at tunay na humingi ng paumanhin at magsisi;  Pagkatapos ay mauunawaan natin na ang ibig sabihin ng  Limang Banal na Palatandaan sa aklat ng kasaysayan ng huling panahon na siya ring araw kung saan ang biyaya ay masaganang ibinuhos sa atin at gayon din ang mga araw ng pagpapala at paggawad.  Tayo ay mga taong nabibilang sa kanya, na tinatanggap siya at pagkatapos ipinagkakaloob sa atin.

Ngayon, ito ang isang bagay na ipinagkaloob ng Diyos sa atin sa pamamagitan ng Limang Banal na Tanda ; mga salita ay ibinigay na malalim at malawak, tungkol sa mga bagay na hindi natin alam at hindi nakatala sa mga aklat ng kasaysayan. Lahat ng ating ginagawa at naririnig natin ay hindi nagmumula sa atin, ngunit alam namin na may pahintulot ang Banal na Espiritu,  upang  maging saksi  tayo  sa kagustuhan niya,  ipinagkaloob niya sa bawat isa na marinig, para sa lahat ng tao na talagang bumalik sa oras, sa tamang panahon at tamang petsa ; Huwag hayaan kayo ay  mahuli at hayaan ang mga tao na masyadong makupad. Lahat ng bagay ay may katapusan, dahil may unang araw ar may katapusan din doon ay nagtatapos ng araw, tulad ng sabi ng Diyos Ama Ako ang simula ng mga araw kaya may:” Alpha at Omega” at si Jesus ay dumating sa mahigit na 2000 taon na ang nakalipas at sinabi rin ni Jesus: “Ako’y kasama  ninyong palagi hanggang sa katapusan ng daigdig.” Ang  salitang “ malapit ng ang edad” ay nagpapaalala sa atin sa dulo ng kasaysayan ngayon,  kahit sino na may mga tainga ay dapat makarinig ,  kung sino ay may mata ay dapat makakita, at kung sino ang may isang puso kailangan makadama , para  atin matukoy kung ano ang nangyari, nangyayari sa mga pagpapala at mga biyaya na ibinigay ng Diyos at ipagkaloob , na magbibigay sa atin ng pagkakataon na bumalik sa lalong madaling panahon ; huwag  tayong masyadong magpakahuli at huwag sobrang huli . Amen.

Sa Pang-Anim na kowtow, magalang tayong ihandog sa Diyos Ama, para pasalamatan ang Diyos, ang pagiging walang hanggan tao, ang makapangyarihang nilalang, ang pambihara na tao, ang pinakadakilang nilalang na mayaman sa awa, na naunawaan ang kahinaan ng tao ay hindi mag-alsa at hindi upang harapin ang kung ano ay katutubo sa kaayusan upang magtagumpay laban sa kasalanan. Sa gayon, ang Diyos ay handang tumulong sa atin ;  pumipili ang Diyos para sa atin ng isang maningning na halimbawa- Inang Maria. Inang Maria ay ang tao na nagpapasaya sa Diyos at ginagawa ang gusto sa kalooban ng Diyos sa pagsunod at mababang loob ; Inang Maria ay karapat-dapat  magtaglay ng nagkatawang- tao salita upang tayo ay magkaroon ng kaligtasan. Kaya ngayon, ang kuwento ay nagsisimula doon, ang mundo ay nagsisimula mula doon, ang pinagmumulan ng biyaya ay mula doon at ang pinagmulan ng pagkakaligtas at pag-asa ay dumating din mula doon. Noon, ngayon, sino ang taong gumagabay sa atin, sino ang tao ang nagtuturo ng lubos at sino ang mga tao ang maglalapit sa atin sa Diyos, upang malaman ng mga dakilang kababalaghan sa misteryo na ito ? Sino ang nakakaunawa ? Ang Inang Maria nag-iisa, ang karapat-dapat na dalhin ang Tagapagligtas, ang mga karapat dapat na makatanggap ng labis na mga biyaya sa kaharian ng langit at siya ngayon iginagalang natin : ang Reyna ng Langit. Ang Reyna ng Langit  itinuro sa atin kung ano ang kailangan gawin, ano ang dapat gawin ng mga tao at kung ano ang kailangan ng tao upang maunawaan ang tumanggap sa pagtatapos ng mga pagpapala at biyaya, upang maligtas sa mga kritikal na araw ng mga paghihirap,  sa mga araw na ito ng mabuti at masama.

O Diyos- Ina   ay hindi nagtuturo sa atin na magkoktow sa kanya, ngunit hinihikayat tayo ng Banal na Espiritu at ang Banal na Espiritu ay nagtuturo na dumapa sa ika-anim na Kowtow upang igalang ang kalis-linisang puso ni Maria: Ina ng Banal ng Awa, ang Ina ng Euakristiya, ang Ina ng Simbahan, ang Ina ng bawat isa sa atin, ang Ina ng bawat makasalanan, Ina ng bawat nahuhuli, Ina ng bawat nagsisisi, Ina ng bawat biktima,Ina ng bawat kaluluwa sa purgatoryo at ang Ina ng bawat ina. Ngayon,Ina ang kumakatawan sa atin na maglingkod sa Panginoon sa banal nakaharian subalit naroon sa gitna na sanlibutan- ang Ina ng Euakristiya. Minsan pa natin ulitin ito : ngayon, Ina hindi na dumarating sa atin sa pamamagitan ng mga bansa bilang mga kapatid na lalaki at  kababaihan noon sa kurso ng kasaysayan sa mga santo. Ina hindi dumating sa atin tulad ng sa Lourdes, Pransiya ; Hndi siya dumating sa atin  sa Fatima, ngunit siya ay dumating  sa pamamagitan ng isang tinig mula sa Eukaritic Jesus. Alam natin na lahat ngayon ay hindi isang bagay na kusa, hindi kusa maunawaan ngunit dumarating na ang panahon para sa mga dakila at banal na biyaya na inihayag para sa mundo ng tao upang tumanggap kasama ang pagpapalaya at biyaya, upang ituro sa atin ang daan upang matamo ang mga ito- kung paano maging karapat-dapat na tumanggap ng biyaya, at kung paano maliligtas sa katapusan ng mga araw na iginawad at ipinakaloob ng Diyos.

Nabubuhay tayo sa isang henerasyon na kung saan mas sibilisadong, lalo na tayong lumalayo sa doktrina, sa moralidad, mula sa mga kautusan.  Kaya kailangan natin tiisin at magtiis sa mga pribilehiyo na lubos hindi natin nauunawaan ang presyo o  kung ano kahihinatnan . Ngayon, ang Inang nakita ang lahat ng bagay ang daigdig ; Kung iyan ay nananatili at patuloy, ito ay matatapos sa paghihirap ng mga araw,  kasindak-sindak na mga araw, at  kaaba-abang  araw na ganap na hindi napapansin ng mga tao. Kaya ngayon, ang Banal na Espiritu nagbibigay – inspirasyon sa amin, dahil ang Inang lamang ang maningning halimbawa upang ituro sa atin ang birtud, kabanalan, ituro a atin ang pagpapakumbaba, ituro sa atin pagsunod , kasimplihan at itinuturo sa atin ang pagiging desente. Maunawaan natin ang dakilang biyaya sa  kanya sa buong buhay,siya ay isang tao na nauunawaan ang lahat ng bagay at alam niya ang mga biyaya ng ang Diyos na ibinigay sa kanya, ngunit siya ay laging nagbubulay-bulay sa kanyang puso. Ang Ina ay hindi isang tao na nagsasalita labis  at hindi rin isang tao na ipinaaalam ang lahat tungkol sa kanya,dahil and bawat na ginagawa niya ay isinusuko sa Diyos. Ina ay isang tao na nananatiling ganap ng pagppaakumbaba at tahimik ;  siya ay malambot, banayad, isang tunay na biyaya, magiliw na tao at gayon din ng  isang tao na nag-aalok ng hindi mabilang na mga turo.

Ngayon, ang tao dapat hanapin ang Ina na hangagang ngayon ay nananatiling isang magiliw, mapagmahal na Ina, na hangad ng mga  anak, mahal ng mga bata at tinutulungan ang mga bata, hinding-hindi niya gigamit ang kapangyarihan ng isang reyna ng langit dapat sisihin, kahit  ngayon, ang Inang sinasaktan ng ilang tao ang Ina. Ang mga  tao ay hindi nakinig at sila ay  may maraming kahinaan sa isang mundo walang halaga ang  kalayaan kung saan ang tao at itinaboy ng mga masamang espiritu, at gumamit ng mga salitang lapastangan at mga salita na talagang hindi nila maunawaan. Hindi nila alam kung ano at ginagawa at sadyang hinihikayat sila ng mga masasamang espiritu; ngunit ang Ina ay hindi naninisi at, nagsasabi ng mga awtoridad upang mapigilan. Sa lahat ng kalayaan na ito na kasalukuyang namumuno sa mga tao sa  kasalanan, ito  ang mga araw na magpasya sila, habang sila ay sumasang-ayon sa mga lugar kung saan sila  matatapos sa kalayaan , taliwas sa doktrina, at sa kaibahan sa paglikha ng Diyos. Hindi na nila maalala  kung ano ang nangyri noon sa mundo: sulpura at apoy mula sa Langit ang sumira sa mga taong nakikiapid, nabuhay sila sa magulo; ang malaking baha ay naging sanhi ng maraming namatay at sa buong sanlibutan at ang  pamilya ni Nowa lamang ang nakaligtas. Nangyari, nangyayari at maaaring mangyari at patuloy, dahil sa katigasan, ang katigasan ng ulo, at ang walang  puso sa pagkakasala ng tao. Ina ay ayaw niyang makita tayong mahulog sa kanitong kalagayan; Ina ayaw makita ang sinuman, kahit gumawa ng kasalanan, at namumuhay sa kasamaan,  nais parin niya tulungan at iligtas tayo , dahil siya ay isang ina nagmamahal sa atin, dahil siya ay nagtataglay ng  responsiblidad bilang Ina ng Diyos at ang ina ng sangkatauhan.

Sa  kaso ng Ina ng mga tao , mahal nila ang kanilang mga anak sa pamamagitan ng pagtitiis,ngunit ang Ina sa langit mas mahal nila ang mga anak na daan-daan at libu-libong beses pa, milyun-milyong beses pa, kahit na sila ay nanamumuhay sa kasalanan at  kamatayan. Kaya ang Inay naghahanap ng paraan upang iligtas tayo, siya ay gumagawa ng paraan na gabayan tayo. sa atin, Humahanap siya ng paraan na akayin tayo pabalik, at humahanap siya  ng paraan  upang ibalik ang mundo sa sangkatauhan na nasa  nanganganib sa digmaan, sa araw ng kaguluhan, dahil ang Diyos ay tinanggihan ng mga tao, nakalimutan ng mga tao ang doktrina at mga tao hindi pinansin ang kanyang mensahe. Inang nagdadalamhati, tumatangis para sa tao, lumuluha ng dugo para sa mga tao ;  ang puso ni Inay ay naghihinagpis tungkol sa mga tao, ang kanyang puso ay tinusok ng espada, dahil ang ating lahi ng tao ay nananatiling matigas, sa katigasan ng ulo at walang malasakit. Gayon pa man, si  Inang hindi tayo pinabayaan ; Nagsumikap siya,at  patuloy na naghanap ng mga paraan upang iligtas ang tao,siya ay patuloy na nahahanap ng mga paraan upang maihatid kami ; alam niya na ang Panginoon Jesucristo mismo ay lumapit at tiyak niyang  nagsakop kaya nais ng ina ang kanyang anak na magtagumpay din kasama ang kanyang anak, dahil siya lamang magliligtas sa apoy ng kasamaan,siya lamang ang makapagliligtas sa magulong sitwasyon at siya lamang ay umaakay sa atin palayo sa mga hakbang na ito na napapagiliran ng mga masama.

Ngayon,sa katahimikan, ang Inay patuloy pumapatak ang mga luha ng dahil sa mga tao at nagpapaalala sa atin na huwag pilitin na sobra tayo sa trabaho. Ina ang nais sa atin baguhin ang ating buhay,magsisi at humingi ng paumanhin, magdasal ng rosaryo, dahil ang rosaroy ay konektado sa langit. Ina ay hindi kailanman  walang rosaryo habang ang Ina ay may hawak ng rosaryo na tutulong sa atin na maging isang mahusay na bilog, mula sa langit sa lupa, upang maging konektado bilang isa ; Ina ay hindi nais na sinumang bata na mahulog sa pag-rorosaryo, kaya nais niya tayong panatilihin sa pagdarasal ng rosaryo. Dahil ang kapangyarihan ng mga rosaryo ang mga salita na kung saan tayo ay purihin ang Diyos at luwalhatiin ang Diyos, ibulong natin ang ating panalangin na Ina para sa ating mga salita na maaring ibigay ng bawat araw sa ating Diyos, upang tulungan ang matigas ang ulo at matitigas na mga kapatid at kababaihan, ang mga kapatid na makinig at gawin ang alam at mga naliligaw ng landas ganap mula sa kanyang landas. Magkagayon man, ang rosaryo ay makakatulong sa kanila,dahil nais ng Inay  kumatawan sa mga mahihinang kapatid ; Nais niya na kumatawan sa mga nabubuhay sa antas ng kasamaan.Nais natin magkaisa ang patuloy na magdasal ng rosaryo at lumapit sa kanyang puso, dahil ang kanyang puso ay kabilang sa Diyos, dahil ang kanyang puso ay mapagmahal, dahil ang kanyang  puso ay ligtas, dahil ang kanyang puso ay umaakay sa atin pabalik sa tanging Diyos na ang Diyos na nagliligtas  sa atin sa gitna ng  mundo ang mga tao at nagliligtas sa atin sa espiritwal na buhay na walang hanggan na makabalik sa kanya.

Iyan ay ang dakilang misteryo na ngayon ang tao  hindi pa rin nakikilala, hindi nauunawaan at hindi naranasan;  ang salita ay binalewala natin,  hinamak namin at hindi natin ginagawa ; kahit na gawin natin, ito pa rin ay isang maliit na bilang sa panahon ito, ngunit dahil sa  maliit na pigura ng Ina hindi tayo binibigyan ng numerong pataas na nakakagalit. Siya ay patuloy na magsikap ,  patuloy naghahanap na ibalik ang kayang pagibig at patuloy na dumating sa  atin sa pamamagitan ng rosaryo. Ina ay nagpapaalala sa atin, para ang mga relasyon ay manatili at magpatuloy sa mga yugtosa bawat panahon, sa bawat araw,  bawat segundo. Habang ang mundo ay pa rin ay may tinig ng mga tao na magdasal ng rosaryo, Ina  hindi kailanman nagbibigay sumuko komo may  pagpipilian na ngayon kaya nagkaroon  sa patibong na kung saan ang diyablo ay nakontrol  tayo dahil mahina at madali ng magkamali, dahil bumagsak tayo, ngunit ang Ina ay hindi sumusuko at ibinabalik tayo pamamagitan ng mga rasaryo.

Ang rosaryo ay isang dakila, ang tali sa langit na iginapos ang masamang espiritu na inaakay ang mga bata na umalis sa pagrorosaryo sa paligid.Ang Inay kinonekta ang kanyang mga anak na tali ng mga beads, ang nagkakaisang tali ng beads,malakas at ang ating gabay upang bumalik tayo sa Diyos; Komo hindi tayo perpekto, mayroon tayong Ina. Kaya, ang ibig sabihin ng rosaryo ay hindi kasing simple ng nasa ating sariling isipan  ang rosaryo na laging hawak   ni  Inay sa kanyang kamay ay kagaya ng endearment( pagmamahal) kumokonekta sa buhay niya sa mundo sa mga tao. Kahit na alam ng Ina na ang kanyang anak ay namatay sa malupit na krus sa nakakahiyang paraan,napakatinding sakit at ngayon ang  kanyang sugat ay hindi pa rin gumaling dahil sa ating mga pagtanggi, Ina hindi gumagamit ng kapangyarihan, dahil Ina rin ay may awtoridad na gumawa na maglaho ang lahat ng bagay at sangkatauhan ay bumalik.

Ngayon ay siya ang Ina ng Diyos. Dahil ang ating Diyos ay pagibig, ang ating Ina ay pagibig at nais niyang makabalik tayo sa pagibig. Sa halip na pagbaling sa pananakop upang magkaroon ng pagibig sa pamamagitan ng mga sitwasyon, magkaroon ng pagibig sa pamamagitan ng kapangyarihan at magkaroon ng pagibig sa pamamagitan ng awtoridad na siya ay mayroon , siya ay kailanga manatiling isang banayad na Ina ; mula sa simula hanggang sa huling sandali, siya ay mananatiling isang malambot na tao na gagabayan tayo. Ang in Ina ay napakatalino, siya ay lubhang bihasa  ; Siya  ang Ina na nakikilala natin, pagkatapos umakyat sa  langit si Jesus  ang tagapayo  sa simbahan ay  naitatag  sa ating mga simbahan. Ngayon,alam namin na ang Ina ay  mananatiling lingid at tahimik sa habang panahon at papayuhan ang ating mga simbahan, na laging sumuporta, protektahan at ipagtanggol ang ating simbahan, kaya tayo ay naging mga anak  anak ng Diyos, ang Ina ay hindi sumusuko, tinatalikuran  natin siya, tayong lumalayo sa kanya, at tinatanggihan natin siya. Pinagtitibay rin ng Ina na ang katapusan na ito ay ang katapusan na kung saan ay makikita natin ang isang bantog,di mailarawang at nakakatakot na pangyayari ayon sa mundo at ayon sa lahat ng bagay sa isang sosyal na buhay ;  lahat ng klase, sa lahat ng tungkulin ay matatapos masaksihan ang paghihiwalay ng mabuti at masama, masaksihan ang isang dakila at maluwalhating tagumpay  na naitala ng kasaysayan,subalit  hindi pa rin matupad.

Sa araw na ito ay nananatiling bahagi ng mga araw na ito na kami ay pumihit, ang araw na pinili natin, ang mga araw na talagang kailangan natin maghanda, dahil ng araw na iyon ay isang mapagpasyang araw. Sa katapusan makikita natin kung ano ang nakatala sa mga aklat ng kasaysayan : ikatlong bahagi ng mundo ay maaaring matangay at magkaroon ng isang babae na narinig namin ang Diyos Ama ay  ipinangako gaya ng sinabi niya: may isang babae at isang inapo ay dudurugin ang ulo ng ahas at ang ahas ay kumagat sa sakong ng mga inapo at ang babaeng iyon. ( Ihambing sa Genesis 3:!5) Tiyak na mangyayari ; ni isang tuldok o isang kuwit ay  lilipas ang salita ng Diyos. Nabubuhay tayo sa pamamagitan ng maraming mga yugto sa kasaysayan at makikita natin sa kasalukuyan henerasyon ang kakayahang umangkop at ang kakayahan upang maabot ang tuktok ng bundok, na kung saan ay ang  mga tuktok ng agham at teknolohiya . Sa katunayan, ito ay isang bagay na di- mailarawan, sa isang panahon na kung saan overindulge tayo sa sopistikadong at talino ng pagsulong ng lipunan ; ito rin sa pag-unlad natin ay natatapos tayong talagang walang puso at walang pakiramdam,  hindi maging mapagpasalamat.  Sa gayon, pinapayagan natin ang pagbubukas ng pinto para ang diyablo ay pumasok at master tayo ;  kontrolado niya ang lahat ng bagay at tayo ay naging tao na pinanghinaan ng loob, na ipagkanulo, sino ang mabaho, siya ang Hudas at namumuhay sa kasamaan, nag-aalaga ng kasalanan, gumagawa ng kasalanan at patuloy natin saktan ang kalooban ng Diyos.

Samakatuwid, ito ay imposible upang magpatuloy sa kasamaang lumalaganap sa lahat ng dako, habang tayo ay mga anak ng Diyos, ang mga bata ay ipinagtatanggol ng Diyos. Diyos ay namatay upang tayo ay mabuhay at ang Inang Maria ay tahimik  nagbubulay-bulay isang kanyang buong buhay na ilaan ang lahat nn pinakamainam para sa kanyang mga anak at upang protektahan tayo at makabalik tayo sa Panginoon Jesucristo at ang presyo ng dugo na kung saan ay nilinis niya ang bawat isa sa ating kaluluwa. Tiyak, ang langit ay mapupuno ng mga tao sa lupa dahil ang dugo ang kanyang anak ang nabuhos para sa mundo, para sa  kaligtasan na patuloy na nagdudulot ng buhay sa tao.Ngayon kami ay natapos sa mga hirap na nilikha natin ng dahil sa pagiging makasarili at kasakiman, dahil kami ay may maraming kahinaan na hindi natin lubos na nauunawaan ang kahulugan ng ang kahalagahan ng mga kaluluwa at  nadala sa bitag, ngunit ang Inang Maria ay nananatiling tahimik, dahil siya ay masyadong magaling. Dumating na ang panahon para maunawaan natin ang misteryo na ibinigay ; kailangan natin talagang bumalik, kailangan  talaga tayong magsanay, dapat  natin pakinggan ang Ina at tiyak na hayaan natin ang walang dungis na balabal ng Ina protektahan tayo sa katapusan ng kasaysayang ito. Huwag tayo mawawalan ng pagkakataon at mawalan ng  posisyon na pumili ang kalayaan pumili subalit hindi bumalik.

Kaya ngayon,  ang Ina  hindi tayo tinuturoan ng anumang bagay na mahirap ; Ina ang nagtururo  sa atin na makabalik sa Diyos sa pamamagitan ng pagdapa, kapwa sa katawan at kaluluwa. Lahat ng klase, lahat ng papel dapat magsanay, para sa atin na maunawaan na sa pamamagitan ng bawat kowtow, sa pamamagitan ng bawat tao, aminin natin ang ating katapatan sa Diyos at ang ay may  Diyos may paraan upang makatulong sa atin at sumusuporta sa atin, para sa ating buhay ng pananampalataya na mag- mature. Ito rin ay isang yugto para sa atin upang makita natin, pakinggan at lupigin ang nabibilang sa mundo sa mga tuntunin ng batas o hindi. Kung ano ang kailangan- kailangan natin ay  dapat lubos natin makabalik sa Diyos kasama ang ating mga puso at  pagkatapos ay tiyak ang Ina makikilahok sa pagtatapos na ito kaya makikita natin ang bagay na ito, kung totoo o huwad, lantad tulad ng liwanag ng araw, dahil ang Ina ay mag-aalis sa lahat ng bagay na hindi sa Diyos. Pinamunuan ng Ina ang tao pabalik sa katarungan at sa kabutihan at ang Ina ay tumutulong din sa mundo ang mga tao na nakatira sa araw na ito ng kasalanan ng tao ay lumihis mula sa doktrina ng Diyos,  nagkaroon ng pagkakataon makabalik sa pamamaraan ito.

Ganito, ito ang isang dakila na kaloob ng Inang Maria na mamagitan sa amin at sa tangi sa buong buhay niya ang Ina ay isinagawa na.  Ang Ina mismo ay gumagamit na ito upang turuan tayo,  makatanggap ng proteksyon mula sa Diyos, upang mamagitan mula sa Diyos at makatanggap ng sagot sa Diyos sa mga kaganapan na nangyari at mga mangyayari. Ito ay isang panghuli at kritikal na pasya para sa kasalukuyan mundo, kayat kailangan ang bawat isa  na pag-isipan mabuti ; kailangan natin hanapin ang katotohanan; kailangan nating magkaroon ng mabuting kalooban sa mga mismong tao na may function, makilala kung ano ang ipinagkaloob ay ginawaran at siya parin ang ibibigay. Walang paghahayag kung hindi hinahamon,  walang paghahayag kung walang a mga tao na pagkakait o pagtnggi, doon ay walang kapahayagan na madaling tinanggap, ngunit ngayon ay iba ; ang panahon ay lubhang presyur, ang tao ay nagsimula sa papasok sa araw na kailangan natin mapilit magmakaawa. Ang kaloob na ito sa biyaya ng Diyos ay tumutulong sa isang banal na paraan  napaka malapit, napaka isara; sa  ganitong paraan lamang sangkatauhan ganap na makababalik; sa ganitong paraan lamang maaaring sangkatauhan mapagtanto ang dakilang kaluwalhatian sa hiwaga na ipinahayag sa atin ng Panginoon sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Eukaristic Jesus. Ang isang maliwanag na aksyon ay upang makita na ang langit ay malapit at sa aming gitna, kasama ang mga anghel at mga santo na handang tumulong sa atin sa huli ang nalalabing mga araw natin. Habang sinusunod natin ito, sa pagkakataon ito ay hindi nagtagal,oras na ito ay magiging isang oras bago mangyari ang lahat ng mga paghihirap ; kaya may mga taong nakikinig, kailangan nilang magising sa kanilang sarili, sila ay kailangan maghanda para sa kanilang sarili a kailangan nilang makilala ang ipinagkaloob ng Diyos at nagbibigay.  Tayo ay may pribilehiyong hanapin ang mga katotohanan na ipinagkaloob ng  Diyos upang tulungan tayo sa katapusan ng araw,  sa mga huling araw nakikiusap kami na tulungan tayo sa mga sandali na kami ay  nagsusumamo sa Diyos kapag kailangan natin ng tulong sa mga hindi inaasahang pangyayari na nangyayari sa bawat isa sa atin.

Ito ay ang Ikaanim na Kowtow. Ang Ikaanim na Kowtow ang huling numero ng kasaysayan at ito rin  ang palatandaan na  lahat ngayon ay dapat magbalik sa pamamagitan ng pagdapa, sa pamamagitan ng isinumite, para ang Diyos mismo ang kumilos, para sa Diyos mismo ang mamagitan. Ang Panginoon mismo ay Hari ang nag-iisang Hari at Panginoon Diyos na nagliligtas ng sanlibutan, ang pinakamataas na pinuno at kanyang banal na pangalan ay tumatagal magpakailanman, hanggang sa mga dulo ng katapusan ng mundo, kapag ipanahayag natin at bumalik sa Hari, kapag kami magalang namin itinaas ang koro-na may parehong bilang sa Langit, habang mapitagan natin itaas  sa kanya. Bukod dito, ang numero anim ay tunay na ang huling bilang na gawa ng Inang  Maria at sa Banal na Espiritu ay nagtuturo sa atin upang magalang na itaas ang, iniaalay ng taimtim na kowtow upang  parangalan  ang Reyna ng Langti; sa huling kabanata ng kasaysayan, ang Reyna ng Langit ay kumikilos at tutulong sa atin. Sa pananampalataya kapag tunay tayong naniniwala sa pamamagitan ng Ina sa pagtuturo, sa banal at dakila sa mundo, tiyak, magkakaroon ng mahimalang palatandaan sa pagtatapos na ito at magkaroon ng maraming bagay na Ina Maria ay tumutulong at nagbibigay, sa atin na palakasin ang ating pananampalataya na bumalik sa Diyos, upang makilala ang Diyos, maranasan ang Diyos,at  magpasya na bumalik may pusong nagsisisi at nararapat na ibinigay niya. Nakatulong ang Ina at namagitan para sa atin; kasama ng Reyna,kami ay handa na para sa araw ng mabuti at masama; Lilitaw ang mga Ina na hakbang sa ulo ng ahas at  tayo ay nasagip, libre upang dumating sa bagong daigdig, daigdig na inihahanda ng Diyos at isang bagong hardin ng Eden ay nagbubukas ng kanyang pinto upang hintayin ang nanay na aakay sa atin.

Kaya ito ay isang dakilang regalo na natanggap namin at tayo ay tinuturuan ng Inang mag-isa, kasama ang lahat ng bagay sa huling  pasya, dahil kapag namagitan ang Diyos malalayo tayo  sa araw ng panganib, ang mga araw ng pagdurusa;  maliban sa mga sitwasyon na ang  mga tao ay masyadong matigas ang ulo at matigas ,pagkatapos kailangan natin magtiis sa mga kahindik- hindik na mga kaganapan,dahil tayo ang pumili  at pahirapan ang mga ito sa ating sarili. Kaya ngayon, kung ano  ang kailangan sabihin, ay nasabi ; kung ano kailangan na itaas,ay itaas; kung ano ang dapat marinig ay narinig. Inang, mangyaring suportahan mo kami; Inang tulungan po ninyo kami;  Inang  gabayan   mo po kami  upang dalhin ang inyong regalo  sa kapatid na lalaki at babae at sa lahat ng klase.  Sana magsimula kami na matutong magpakumbaba, matutong maging karaniwan  matuto na magtiwala, matuto na sumuko.Sana maunawaan natin ang kahulugan ng Banal na Awa, unawain ang biyaya ng Banal na Awa, maunawaan ang ningas na sinindihan ito ng may pananampalataya, maunawaan ang tubig ng bagong buhay, Nawa’y makauwi tayo sa mga pagpapala at biyaya na mapabanal  sa pamamagitan ng pagututuro at mensahe ng Inang Maria- Ang Ina ng pagibig, ang Ina ng Banal na Awa, ang Ina ng Eukaristiya- para sa atin upang makilala ngayon  ang mga kaliwanagan na kailangan natin.  Lumapit tayo sa Eukaristic Jesus; magbalik sa Eukaristi Jesus ; upang maranasan ang lambing at tamis ng pagmamahal na ibinibigay niya sa bawat isa sa atin. Ibinibigay niya sa bawat taong naghahangad sa kanya, nagbalik sa kanya;  Kanyang ipinagkakaloob sa mga taong dumadalaw sa kanya ; ipinagkakaloob niya sa mga  nakikinig at yakapin ang dakilang hiwaga mula  sa sigla ( liveliness) ng ngayon na ating natatanggap,lalo na sa pamamagitan ng amin na Kowtows.

Itaas natin ang di mabilang na pasasalamat sa Diyos, purihin ang Diyos, ipabunyi ang Diyos- pasalamatan natin ang Ina. Salamat Inang, ngayon, alam natin na ang mga  puwersa ng langit ay napakalapit ; magalang umaasa tayo sa kanila sa pamamagitan ng panalangin, sa pamamagitan ni St. Joseph, isang  Banal na  tao, pinili na maging ama-amahan ng ikalawang katauhan ng Diyos. Ngayon, siya rin ay ang ama- amahan ng  mga  tao sa mundo at para sa mga taong lumapit sa kanya, wala bang nagbabalik ng walang dala. Malaman sana ng daigdig ang halimbawa ng integridad at kabutihan sa kanya; sana ang mundo matutuhan ang isang mapitagang puso sa kanya. Siya ay isang taong ganap na reponsable sa trabaho na pinili ng Diyos para sa kanya ; kaya  ngayon, umaasa kami sa mga santo  upang manalangin para sa atin. Tiyak, St. Joseph ay mananalangin, pagkatapos ay tiyak, ang Diyos ay mamagitan at sumang-ayon na tulungan tayo sa mga sitwayon sa mundo ngayon, ng mga sirang pamilya, ng mga taong iresponsable. Mayroon maraming mga tao na nabubuhay sa mga araw na hindi lubusang naunawaan kung ano ang katarungan at ang integridad,kaya ang mundo dapat mag-alok ng isang petisyon sa panalangin para sa biyaya ng Diyos na ipinagkaloob sa daigdig, para sa mga tao na nagnanais na makabalik sa kabanalan.

Naparito tayo, lalo na sa simbahan na nagtataglay ng pangalan ng Saint Michael. Ito ay siya at ang mga anghel at ang archangels na palaging nagpoprotekta at tagapagtanggol ng mundo, patuloy ipinag- tatanggol ang simbahan at pinagtatanggol ang tumatawag sa kanilang pangalan. Hindi kailanman sila  ay tumatanggi dahil sila ay may  kapangyarihan at may hawak na timbangan ng katarungan ay St. Michael; ang diyablo ay walang magagawa at hindi tayo  maitake dahil  ang mga tao ay protektado ng mga archangels, kaya ngayon,pumunta tayo sa simbahan ito sa mga unang araw ng taon. Tinutulungan niya tayong makilala ang isang lubhang napakagandang mensahe sa loob ng mga debosyon na nagsasanay tayo, malinaw na natanto namin ginagawa,upang malinaw na maunawaan ang lalim at ang lapad ng mga maliliit na hakbang na hindi kilala, na kung saan  para sa atin upang kilalanin ang  importante halaga na maging saksi sa buong mundo at  sa mga taong pauwi at  mga taong saksi sa lahat ng mga klase at lahat ng papel, na bumalik ,sumuko sa Diyos. Gayunpaman, hindi nila ito magagawa ng mag-isa, kulang tayo ng lakas na manindigan kung walang tulong ng mga archangels ; kaya ngayon, kami ay dumating para itaas ang aming pasasalamat sa mga archangels.  Sana magpatuloy ang archangels na tulungan tayo; Sana ang archangels protektahan tayo  at ipagtanggol ang mundo,  para makabalik tayo at sa landas na kilalanin kung ano ang pinakahuling na ipinagkaloob ng Diyos sa atin sa pamamagitan ng mga pagpapala at  biyaya upang iligtas kami at iligtas ang mga taong nabubuhay sa araw na walang kabuluhan, sa imoral na mga araw, sa araw na kulang ang pananampalataya , sa araw na nag-aalaga ng kasalanan at gumagawa ng masama, sinasadya natin o hindi sadya. Humingi tayo ng tulong sa mga archangels habang ito ay  patapos na.

Nagpapasalamat kami sa mga tagapag-alaga anghel dahil tinulungan nila tayo, dahil sila ay patuloy na pinoprotektahan tayo, pero dahl tayo ay walang pakialam, hindi alam natin, kaya tayo  hindi pa rin maunawaan. Kaya ngayon, dumating na ang panahon ;  hindi naming kayang  labanan mag-isa ang lahat ng panunukso ng diyablo ; bagama’t hindi natin sila nakikita,  sila ay  inakit tayo at pumasok tayo sa kanilang silo ; ang mga kabataang lalaki at babae, ang mga kabataan na kulang pa rin ang katatagan at ang mga kabataan na ang pananampalataya ay mahina pa rin ay nahulog sa nakakaawa at nakakalungkot na mga sitwasyon sa  mga tao mundo ngayon.

Samakatuwid, hinihiling ko ang mga bantay na anghel na tulungan kami ,upang mamagitan sa Diyos para sa atin, upang mapangalagaan at maprotektahan tayo mula sa mga bitag sa pamamagitan na matalino at sopistikadong na pangyayari ng panahon ito upang tayo ay maging matatag at kamalayan sa buhay, upang makabalik sa Diyos bilang kanyang  mga anak. Pakiusap, mangyaring ingatan tayo sa pagtitiyaga at katapatan habang tayo ay mga tao na ang misyon ay mag -patotoo; at para sa mga taong walang karanasan, sino pa hindi alam na humingi ng tulong sa panalangin. Pagkatapos kami ay ang mga taong  alam na nakikiusap, nagsusumamo  sa mga tagapag-alaga anghel,upang hingin ang kanilang suporta at tulong. Lubhang kailangan ng mga tao sa mundo sa tulong ng mga  anghel at mga santo.

Sa takbo ng kasaysayan, na ang mga santo  lahat ay may  kasaysayan, dahil nakayanan nila lahat ng bagay na sumaksi sa pananampalataya, upang magbigay ng garantiya para sa isang buhay na walang hanggan, sa langit at ipinapahayag ang komunyon ng santo. Ngayon ,sila ay naroroon sa langit at sila ay patuloy na pinapayagan nila tayo na tanggapin ng kanilang sarling mga salita; sila ay patuloy na ibahagi sa amin ang kanilang karanasan sa lupa at sila ay nananatili  nakikipag-usap sa atin kapag pinahihintulutan ng Diyos; sa gayon, ang himalang ito ay nangyari at nangyayari at kaya ang mga ito ay ang tunay na saksi kapag pinahintulutan ng Diyos. Kahit gaanong karaming henerasyon sa daang taon kapag pinayagan ng Diyos  magkakaroon tayo ng pagkakataon na makaharap banal na kaharian sa pamamagitan  ng maningning na halimbawa ng mga  santo na ibinigay. Nakamtan nila at namahinga sa langit, kaya ngayon, namalayan  ang tunay na malakas na suporta ng ating makalangit na kaharian,kung bakit ba hindi isinasamo namin, bakit ba hindi  tayo nagmamakaawa, kung bakit ba hindi hinihiling namin sa mga santo ngayon na tulungan kami sa halip na naghahanap kung ano ang nabibilang sa mundo? Mananatili lang tayo sa loob ng mga araw ng paghahari ng batas ng pang-aapi sa atin, kaya wala tayong nakamit na anumang bagay at  wala tayong magawa,  tayo ay mahina, kami ay binugbog, hinabol, tayo ay tiyak na takot na hindi kami babangon upang manindigan tulad ng mga santo.

Ngayon, hindi kami gumagawa ng anumang bagay na laban sa pagtuturo ng simbahan,huwag tayong gumawa na anumang  bagay na labag na labag sa moralidad, kami hindi maging sanhi ng anumang kaguluhan para sa simbahan. Sa aming pagdapa, kami ay patuloy na manalangin para sa ating mga simbahan;  tayo ay  manalangin para sa ating simbahan ay magkaisa, manalangin para sa simbahan na mapuno ng Espiritu ng Diyos, manalangin para sa ating simbahan upang patuloy na lumaganap ang salita ng Diyos sa lahat ng dako at manalangin para sa mga simbahan na magiging matatag hanggang sa katapusan ng kasaysayan. Gayunpaman,kailangan natin ang mga karaniwan tao, kailangan natin ang mga  tao na magkaroon ng pananampalataya, kailangan natin ang mga taong nabibilang sa Diyos sa isang matuwid na buhay upang ipagpatuloy ang kanilang mga puso, sa kanilang mga tungkulin, sa pamamagitan na mga tao na magkaroon ng papel, para sa kanila sa hangaring maunawaan ang mga katotohanan at magkaisa para lubusang nagsususmamo sa Diyos na mahabag siya sa amin, sa tulong ng mg  santo at sa kanilang pamamagitan at ang espiritwal na suporta na sila nagbigay at nagbibigay, sa atin na kilalanin ang katotohanang  ito, maniwala sa katotohanan at mamuhay sa katotohanan ito.

Ngayon, iyan ay kung ano ang hinihiling naming sa mga santo, para tulungan tayong matuto mula sa kanilang halimbawa, ang mga santo upang malaman ang mga halimbawa ng kabutihan,upang malaman ang mga halimbawa ng katapangan, para malaman ang mga halimabawa ng pagkakaroon ng isang  buhay ng  pananampalataya na may mga gawa,upang malaman ang mga halimbawa ng isang buhay na salat sa espiritwalwalidad, upang matuto ng kung ano ang katotohanan at pagsasanay sa kabanalan, purihin ang Diyos, ipagbunyi ang Diyos at upang maging tunay na tunay na mga Apostolesl sa panahon. Iginagalang natin ang bawat tao kung kanino tayo magalang na itinataas, ang Diyos  Ama, ang  Anak at  Banal na Espiritu at katawan at Dugo ni Kristo- ang Eukaristiya- na igagalng ang Limang Banal na Tanda ng Panginoon Jesukristo at sa Kalinis-linisang Puso ni Maria. Sa panata  at pagpipitagan, magalang natin itaas ang ating pasasalamat, pagkilala at pasasalamat, sa pamamagitan ng mga pagtuturo ni Inang Maria na kaloob  ang anim na Kowtows, na kung saan ay tiyak na bago sa tao, ngunit may lalim, lapad at isang patunay sa tagumpay sa pagitan ng mabuti at masama.  Kasamaan ay lubusang malilipol kapag ang Inang  ay kumilos at siya ay mamagitan  ; ito ay isang bagay na noon at ngayon na pinili natin magsanay.

Maaaring makatulong sa atin ang mga santo at mamagitan sa Diyos para sa lahat ng ito na maisakatuparan hanggang sa katapusan, para sa bawat isa sa ating mga kapatid na lalaki at at magtiyaga sa isang buhay na saksi, sa isang buhay ng pagsasanay, maging ang maningning na halimbawa para sa mga tao na naghahangad ; para sa mga taong magbalik;  para sa mga taong pa rin hindi kilala, para sa kanila upang malaman; para sa mga tao parin hindi narinig, para sa kanila upang makarinig ; para sa mga tao hindi nakaranas, para sa kanila upang maranasan ang biyaya at kaloob na itinuro ng Ina at inaalok, nagtuturo sa atin na maging mapagpakumbaba, nagtuturo tayo maging disente, nagtuturo sa atin namgaing tulad ng isang bata, nagtuturo sa atin upang pagkatiwalaan, nagtuturo sa atin upang sundin, nagtuturo sa atin na sumunod sa Diyos upang mapabilang sa kanya, sa mga panghihimasok  na ipinagkaloob niya sa mga taong kabilang sa kanya a magsanay na maging ang tatak na ipinagkaloob niya.

Sa Banal na pangalan ng Paginoon Jesucristo, na ating Diyos, lalo na ngayon , L., at lahat ng mga kapatid na may paggalang nagmamayabang kasama ang anin na Kowtows.  Sa hapon ito,L., H., T.T,M.L,M.N.—natin tapusin ang anim na  Kowtows sa eksaktong 3:18, noong Miyekules, Enero 3, 2018, sa St. Michael Church. Pumunta tayo dito upang dumalo sa Banal na Misa at upang tumanggap ng mga salita ng Banal na Espiritu na nag-uudyok sa mga anim na Kowtows para sa atin  upang ireport ;  maaaring ang Diyos magbibigay-liwanag sa amin upang patuloy na matuto mula sa pagtuturo ng Banal na Espiritu, para sa amin na magsanay sa akung ano ang ipanagkaloob ng Diyos at ano ang ipanagkaloob, sa pamamagitan ng kaliwanagan, panghihikayat at ang patnubay ng Espiritu Santo. Pinasasalamatan ko ang Diyos, purihin ang Diyos ka at ipagbunyi ang Diyos; Salamat sa Banal na Espiritu at Salamat sa Ina. Higit sa lahat, nagpapasalamat kami sa St. Michael , habang pumunta tayo dito upang dumalo sa Banal na Misa sa mga simbahan na nagtataglay ng kanyang pangalan, din ay nararanasan natin ang tulong ng mga Archagels : ang Archangels Michael, Gabriel,Rafael at lahat ng iba pang anghel din : mangyaring tandaan natin na mamagitan sa Diyos para sa tin, protektahan tayo at tulungan tayo. Amen.Amen. Amen. Hinihiling naming, sa tanda ng krus, magtabi tayo mula sa lahat ng kasamaan. Amen. Amen.Amen.

Ang mga anonymous na sugo, L., ay isang Amerikanong imigrante mula sa Vietnam . L., ay humantong sa isang matinding panalangin buhay na nakatuon sa pagdalo sa Banal na pagtitiis ng Misa at pagsamba sa ating Panginoon sa mga Banal na Sakramento. L., tumatanggap ng mensahe at nakukuha sa pamamagitan ng panloob na locution at nagagawang kunan  nag mga mahimalang imahe ng Eukaristiya sa kanyang cell phone camera. Kapag  si Jesus ay nagbibigay ng mensahe  kay L., ito ay bilang isang mapagmahal na Ama sa kanyang mga Anak ( para sa karagdagang impormasyon tungkol sa mga ito mangyaring tingnan ang homepage ng www.nrtte.net)

  1. Ang” tuntunin ng batas”na binanggit sa mensaheng ito ay tumutukoy sa isang Pharisaical na pang-unawa ng batas. Hindi isa ibatay ang Espiritwalidad ng isang tao sa pagmamasid lamang sa mga patakaran ; ito ay para sa lahat batay sa pagmamahal ng Diyos at ang kapwa—kung hindi man gayong paggalang loses nito kahulugan, dahil ang batas ay  ginawa para sa mga tao, hindi ang ibang mga daan sa paligid ( tingnan sa Marcos 2:27-28) Gayundin, mayroon ilang mga sitwasyon kung saan ang pahayag naito ay angkop : “ Kung saan ay ang Espiritu ng Panginoon, ay may Kalayaan “  ( 2 mga Taga Corinto 3:17) ;  si Jesus ay nagpakita ng totoong pagsunod ng batas samantalang ang mga Fariseo ay hindi.
  2. Ang” limang banal na palatandaan” ay isang natatanging paghahayag ; bawat isa si Jesus limang banal na sugat ay tumutukoy o kumakatawan ng isang misteryo ng pananampalataya. Ang mg ito ay : una ang Diyos Ama; Pangalawa ang Diyos Anak ; Pangatlo ang Diyos Espiritu Santo ;  Ikaapat ang Katawan ang Dugo ni Hesus : Pang-lima ang Limang Banal na Sugat at ang Pang-anim pinagpalang Ina (angkop dahil sa kanyang pagbabahagi sa Pasyon ni Hesus sa Kalbaryo).

Bagong Pagsisiwalat sa Pamamagitan Ng Eukaristiya

Mangyari lamang na ibahagi ang mensaheng ito at website na may mga alam mo sa pamamagitan ng e-mail, social media, pag-print ang mga mensahe at salita ng bibig.

www.nrtte.net

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

error: Content is protected !!