Ang Anim na kowtows ang Huling Susi ng kasaysayan

Hulyo 21, 2015

Ito ay mensahe sa inspirasyon ng Banal na Espiritu sa pamamagitan ni L.

O Diyos noong 3:54 ng hapon, Martes, Hulyo 21,2015, sa aking bahay. Ngayon, bagaman huli na, nagkaroon kami ng pagkakataon itaas sa Diyos ang Chaplet of Divine Mercy, lalo na pinasasalamatan ang biyaya ng pagmamahal na inilaan ng Diyos para sa amin- upang makapagdasal para sa isang tao pumanaw na ngayon, isang tao na ang aming kapatid na babae,C., ay nababahala tungkol sa alam sa kanya bilang isang tao na hindi nakikilala ang Diyos. Sa mga huling sandali ng kanyang buhay, nakita ni kapatid na babae ang kahalagahan at ang ang halaga ng huling natitirang sandali, kaya siya ay nakatuon sa kanyang sarili na umupo sa tabi niya at manalangin para sa kanya. Pumanaw na siya sa mga bisig ng amin kapatid  na babae, C., habang nagdarasal kami ng Chaplet of Divine Mercy at Rosaryo.  Ang aming kapatid na babae, K., ay nagdasal din para sa namatay na tao at ipinaalam sa akin ang mga mahalagang bagay na dapat kong gawin, upang maging kaisa sa mga kapatid na lalaki at babae upang magdasal sa mga kaluluwa na hindi nakikilala ang Diyos ngunit sa huling mga sandali ay makikilala ang pagbig ng Diyos, na nagbibigay sa kanila ng pagkakataon magkita-sa pamamagitan natin- upang makatanggap sila ilang palubag-loob.

Nakumbinsi ako at nalulungkot siya dahil hindi niya kilala ang Diyos sa kanyang buong buhay at sa kanyang mga huling sandali nakita niya ang mga taong nakikilala sa Diyos sa kanyang panig; bagaman wala siyang sinoman kamag-anak ng pamilya sa kanya, mayroon siyang mga taong nakakakilala sa Diyos,  na nagmamahal sa kanya, na nag-aalala sa kanyang kaluluwa sa kanyang huling sandali; kaya sa pamamagitan ng mga dasal, sa pamamagitan ng aming pakikipagtulungan, sinagot ng Diyos ang aming dasal at pumanaw siya ng mapayapa. Ito ay isang grasya na ibinibigay ng Diyos sa mga namamatay at upang ipaalam sa mga nakaligtas na sa  paraan ng dasal nila nakatulong sila isang kaluluwa, sa mga pagpapala ng Diyos. Hindi namin alam kung ano ang maaaring mangyari,ngunit alam namin na minamahal sila ng Diyos at siya ay namatay para sa kanila, kabilang na kami; dahil kami ay nasaling ng Diyos sa pamamagitan ng kanayang awa, alam namin ang kahulugan ng halaga ng kaluluwa sa isang sandali na makaharap ang Diyos ang pinakamasaya sa buhay. Wala ng iba na maglalarawan ito, kaya kailangan natin matutuhan na makita  ng buong puso upang matuto at makinig sa salita ng Diyos, nag-aalala, ibigin ang kapwa, pati na ang mga tao na nasa sandali ng kanilang buhay.

O Diyos, ang iyong dakilang pagibig nasakop ang lahat ng mga bata(1); kahit na ginugol ang kanilang buhay na matigas, pinatigas- sa huling araw na ang kanilang puso ay  nasaling at nagningas dahil ang iyong pagibig ay walang katapusan. Ang Diyos mahal niya ang mga tao, pagmamahal sa matigas, sa mga kaluluwa na matatapos sa lugar kung saan hindi nila nakikilala ang Diyos, at ang Diyos pinapayagan ang mga kaluluwa na magbalik sa Banal na Awa at Banal na Pagibig ng Pinakamataas na Tao, na narito at laging narito sa lumipas na taon. Pakiusap, tulungan tayong makilala ang halaga na kaluluwa, salamat sa Dugo ni Jesus;  dumating siya sa lupa, nagkatawan tao para sa atiin upang makilala ang kanyang mga turo, ang kanyang mga kilos, at kanyang nagawa, ang kanyang salita at ang pagtitiis sa pamamagitan ng kamatayan sa Krus, upang balikatin ang lahat ng hirap, ang desperadong paghihirap ng tao.  Kung walang ilaw ni Kristo at kung walang dugo ni Kristo, ay kung walang kamatayan, paano ang mga tao magkakaroon ng pagkakataon na tumanggap ng ganitong biyaya? Lahat ng mayroon tayo at mga biyaya at grasya na nanggaling sa pagibig, ang Banal na Awa at ang walang halagang Dugo na pinalitan at binago, binigyan ang tao ng pag-asa sa huling sandali.

O Diyos, sino ang makakagawa niyan kundi ang Ama na ating nakalimutan sa buong taon ng ating buhay?  Hindi natin nakilala na ang pagibig; tayo ay nabubuhay sa  pansarili at pagkatao, sa ating sariling kalayaan, hanggang mapaharap tayo sa gulo, paghihirap, sa mga sakit at  tribulation, at tangi lamang tayo na isipin isuko ang ganyang klase ng buhay. Ang Diyos hindi tayo hinahatulan sa ating pagkamalamig, hindi hinahatulan ang pagwawalang bahala at ang Diyos hindi hinahatulan ang mga laban na ginawa sa kanya kahit anong paraan- lagi niya tayong  tinatanggap na bukas ang mga bisig, kapag tayo ay maysakit, kung tayo ay malusog,kapag tayo ay pagod na sa buhay; kapag pinabayaan, tinanggihan, kapag nanghina sa nasirang pagbagsak ng damdamin sa buhay- ang buhay na naghahanap ng bagay na magpapasaya sa laman, o mga  bagay na walang bisa na ang mga tao gustong itago at  matamo para sa kanilang sarili.  Kapag naharap tayo sa pagkabigo, kalungkutan, mga sakit at mga bagay sa buhay ng tao sa mundo, destiny ang mga paraan sa lupa, napaharap sa kalungkutan, pagkatalo, kapighatian, at doon pa lamang natin hinahanap ang Diyos. Sa sandaling ito ng pagkabigo at despair ang Diyos ay nasa ating tabi; kasama natin siya bago pa mangyari ang frustration at despair. Kesyo kilala natin siya o hindi ang Diyos mahal tayo at siya ay laging naghihintay sa atin, tayo upang makilala siya, tayo upang bigyan tayo ng biyaya at gabayan tayo sa kanya at protektahan. Kapag napapag-usapan tungkol dito lahat ng tao sa lupa ay mayroon pagkakataon makilala at ilubog sa grasya at pagibig ng Diyos na kanyang inilaan sa mga tao,maski hindi binanggit ang kamatayan ng Diyos, hindi binanggit ang halaga ng Dugo, hindi binanggit ang kabanalan ng mga bagay na iniwan na makatotoo- punong-puno ng awtoridad, punong puno ng kabanalan sa kanyang Katawan at Dugo na ang ibinigay ng Diyos sa atin sa mga natitirang oras para kasama pa rin natin siya, hanggang sa huling araw ng mundo. O Diyos dahil dito,tayo ay mayroon pag-asa  dahil sa pambihirang bagay mayroon tayong pagkakataon na makilala ang walang hanggan pagibig na kanyang ipinagkaloob sa mga tao.

O Diyos, ano ang puwede natin gamitin para makabayad, at ano ang masasabi namin upang ialay ang pasasalamat ng buong puso?  Sa panahon ngayon, sa lupa ngayon para sa lahat , gaano karami ang nakakakilala sa Diyos,  gaano karami tao ang nakakaunawa ng pagibig, at gaano karami  tao nabubuhay sa doktrina na kanyang itinuro? Ang pagibig hindi tayo dinadala sa parusa o kalungkutan o paghihirap; ang Diyos ay laging nagbibigay ng pag-asa at pagkakataon na magbalik upang  baguhin ang ating sariling buhay at makilala ang pagibig ng Diyos .O Diyos- sa mga lumipas na taon, sa bagong oras at sa ngayon, ang kanyang boses tuma- taginting sa pamamagitan ng Banal na Eukaristiya. Mayroon milagro sa bawat daan taon; ito ay pinaalala sa mundo sa pamamagitan ng milagro na inihayag ng Diyos para sa mga tao upang malaman nila ang minana misteryo na narito pa rin sa lupa. Ang mga milagro nangyari sa bawat henerasyon upang paalalahanan ang tao sa bawat panahon ng sigla ng Banal na Eukaristiya ni Kristo; ang sigla at nakaharap ang Diyos at binigyan tayo ng pagkakataon na makilala ang totoo na ang Diyos ay kasama pa rin natin. Ngayon talagang halata dahil hindi tayo naniniwala; dahil mababaw ang mga bagay sa laman ayon sa normal at banal, ang punto at kuro-kuro ng tao, na makitid at mahina ang paningin na nanggaling sa karanasan ng mata- hindi natin alam kung ano ang pagibig, kung ano ang biyaya at kung ano ang mainam at banal na dakila na iniwan ng Diyos sa mga tao.  Ito ang ibidensiya; gamitin natin ang sandali kapag tayo ay tahimik na makita ang biyaya ng Diyos kahit saan. Tayo ay humihinga pa rin, nakangiti at mayroon lakas upang tumapak sa lupa;  bagaman sa buhay marami umaahon  at lumulusong, palagi pa rin maraming pagsubok na haharapin, mga sagabal sa pisikal at espiritwal na buhay, mayroon katiyakan kung kilala natin ang Diyos at  mayroon tayong kapayapaan kapag lumapit tayo sa kanya.  Kapag tayo ay naniwala sa Diyos, tayo ay nagtitiwala; nadidiskubre natin ang yaman ng pagibig at yaman ng Diyos na inilaan sa atin sa kabanalan datapwat tunay kapag tinanggap natin, kapag hinanap natin at kapag tayo ay naniwala sa grasya ng Diyos.

Lahat ng ito ay maliwanag  sa lupa ngayon sa mga turo ng Diyos,at sa mga lugar kung saan ang Diyos nagbigay ng malinaw na salita upang paalalahanan ang bawat bata, bawat kaluluwa at bawat papel, ang kommunidad, ang mga bata itinalaga niya,kung sino ang mga mahal na pastor na kanyang pinili na apostoles, na siyang pinili ayon sa ranggo ng simbahan upang tumanggap ng biyaya ng Diyos sa pamamagitan ng banal na grasya, sa pamamagitan ng  tungkulin ng simbahan, para sa kanila upang madalas magdasal magkasama,upang magkasama sa pagdiriwang ng mahalagang mga misa-  ang Banal na Misa- na kasama sa parehong espiritu upang itaas patungo sa Pinakamataas na Tao. Ang Unang Tao na nag-umpisa tunay na si Jesus,siya ang unang tao nagtatag ng Banal na Eukaristiya, siya ang unang tao na kasama ang Apostoles, sa isang sandali na pumasok siya sa”  Passion” upang ipagdiwang ang misteryo, sa araw na iyon, kasama ang Apostoles, itinatatag niya ang ritwal na ibigay ang kanyang Katawan at Dugo para sa tao. Ito ay ipinaalala sa pamamagitan ng Banal na Misa at ang simbahan patuloy na inihahayag hanggang daan taon; mayroon mga bagay na tinatanggap ng mga tao na nakaugalian sa katotohanan ang mga bagay na iyon ay tungkulin sa tamang oras,  ang mga bata kailangan makilala-maging kilala sa buhay kapag tayo ay naging anak ng Diyos, kapag tayo ay kristiyano, mga tao na kung sino ay binyagan at patuloy na ginagawa paulit-ulit sa pagtuturo ng kanyang  doktrina, sa mga grasya tinanggap sa Katawan at Dugo ni Kristo. Hindi ito natatapos sa normal na paraan sa mga tao, mga makitid na isip subalit tumutulong sa kailaliman ng buhay, sa kaluluwa,sa ating pang-unawa at sa pangangatwiran para tayo ang pumili ng tamang daan, pumili ng banal na bagay, pumili ng espiritwal na mabuti, mayroon pananalig- pagkatapos ang Diyos magkakaroon ng daan na tulungan tayo at maunawaan ang kahulugan ng pagibig, ang kahulugan ng doktrina, ang kahulugan na  ugnayan ng Diyos at ang kahulugan bilang tao sa bawat isa. Ang Diyos ay palaging binibigyan tayo ng kaligayahan  sa  pamamagitan ng kapayapan na kanyang ibinibigay sa kaluluwa at  binibigyan tayo ng mga bagay , sa hangarin para sa atin na mabuhay na payapa sa lupa, ang mapagmahal na daidig, mapagpatawad at mapagpasensiya na mundo.Dahil sa pagpapatawad gusto niya patawarin ang ating sariling kapatid ng lalaki; kailangan ingatan natin ang mga turo ng Diyos bilang saligan natin upang masupil ang mga hirap, ang araw ng hirap, at mga araw ng pagtapon sa lupa.

O Diyos- dahil siya ay Diyos, maliwanag na nakikita ang mga bagay , naunawaan niya ang mangyayari sa kanyang mga anak, mga kamalian na lubos na malubha ang bunga. Ang lahat ng bagay na alam ng Diyos noong una pa lamang; siya ay nangunguna sa mga bagay, magbigay at magtayo para sa mga tao para magkaroon ng kaugnayan; sa kabanalan, ang Diyos nagbubuhos ng grasya; Ang Diyos tahimik na binasbasan ang mga bata, para sa kanila upang mapanatili ang kabanalan at sa katunayan ng masaling sa pamamagitan ng Katawan at Dugo ni Kristo.  Ito ang tanda na kasaysayan at doon sa pundasyon ng Kristiyano,ang pundasyon ng batang Kristiyano. Kung saan, mayroon talaga pahiwatig na bagay na ating nadiskubre sa buhay,magmula sa doktrina, magmula sa Ebanghelyo, magmula sa mga Utos;  tayo ay puwedeng tumingin pabalik at ang nakaraan lumipas sa kasaysayan, sa bawat yugto, na may storya na siyang halimbawa ibinigay sa mga tao upang matutuhan ang mabuting bagay at harapin ang lahat ng aspeto kapag tayo ay naniwala at lumapit sa Diyos.Ngayon ang mga salita hindi nanggaling sa tao;  ang pang- unawa ng tao ay limitado subalit tayo puwedeng makinig at tayo ay pinaalalahanan, sa Ebanghelyo, sa sigla ni si Jesus ay kasama pa rin natin hanggang  sa araw na ito. Samakatuwid siya lamang ang maykarapatan, ang magbigay ng karapatan, bigyan ang taong mamatay ng pagkakataon na  makilala ang buhay ng kaluluwa , para sa taong mamatay, kung sino lahat sa buhay hindi nakilala ang Diyos upang makatanggap ng grasya sa katapusan na nanggaling sa kapatid na lalaki at babae para sa kanya.

Kaya sa buhay kapag ang tao nakilala ang Diyos, hindi dahil nakaharap nila ang Diyos ng bawat isa kundi sila ay umaasa sa kanilang mahal, sa mga taong mahal ang Diyos, kilala ang Diyos nanggaling sa mga dasal, para ang Diyos ay maawa sa kanilang kaluluwa, para sa kanila upang mamatay sila ng payapa, para sa kanila upang makarating sa daungan hindi ito ang lugar ng pagpaparusa ng dahil sa kanilang sariling kasalanan. Ang Diyos ay maawain Pinakamataas na Tao, ang Diyos ay laging binibigyan ng pagkakataon.Sa dahilan ito, ang mecha ng apoy ay patuloy na nagninigas dahil ang Diyos ayaw niyang patayin  ang apoy. Sa sirang  tambo na hindi na nakatayo, at gumagalaw, ang Diyos binibigyan pa rin tayo ng pag-asa, sinusuportahan para tumayo upang mailigtas ang kaluluwa- hinahayaan ang mga bata sa lupa. Ang mga bata na siyang maraming beses nagtaksil ay nadapa, mura ang pananalig, at maraming bagay ang ginawa na walang pundasyon na totoo: sila ang mga tao na tumututol, mga taong hindi naniniwala, mga matigas ang ulo, mga tumigas at malamig sa pagibig ng Diyos, malamig sa kamatayan ng Jesus sa pamamagitan ng Krus, malamig sa Banal na Awa, malamig sa paanyaya-sa kanilang panig o sa  kabilang panig- si Jesus nagdala sa mga tao ngayon. Mayroon mga anak  ng Diyos na nakikinig at nakakaalam mga tao nakakarinig subalit ang kanilang puso ay walang sigla at malamig, ang kanilang puso ay matigas pa rin;  sila ay nagdadala ng gulo sa mga  paligid niya ng dahil sa malamig sila, sa kanilang iniisip at pagkamaramot; ang pagkamaramot ang nagdadala ng alinlangan, nagpapahiwatig at maraming paghihirap sa mga tao na kung sino ay nasa kanilang ministerial- dahil sa hindi pagkakaunawaan, dahil sa kamalian. Dahil sa makitid na isip sa paraan ang mga tao kailangan mahabagin puso, mapagbigay na puso at matiisin puso at maganda ang loob na puso  sa bawat isa.

O Diyos, ang tao laging nagdadala ng hirap sa bawat isa,sinasadya o hindi, sila ay patuloy ang pagpapahirap sa bawat isa; imbis na sa kaunting pagibig, kaunting sakripisyo, upang magdala na kapayapaan at kaligayahan sa pamilya, ang katigasan, ang sinasadyang kilos, ang mga bagay na ginawa sa diktadura na paraan, naging dahilan ng sugat sa puso ng asawa o asawang lalaki na natapos na mas maraming sakit, sa kakulangan ng pang-unawa ng bawat isa, nanggagaling sa lusob ng bawat isa, nanggagaling sa pagkamakasarili, nanggagaling sa diktadura, sa mga kayabangan at kapalaluan na siyang dahilan sa pamilya ng  stress,naging malungkot at patuloy na nalulubog sa pagiisip at nagagambala. Umpisa dito, ang demonyo ay gumagapang at hinahanap na sirain ang lahat ng bagay sa walang halaga; imbis na pagibig na nagdadala ng mabuti, ang mga salita ng pagbabatikos, ang  mga salita na hindi tama, ay siyang aanihin sa mahinang pananalig, na siyang aanihin sa mga nagpapalagay at humahatol sa iba, na naging dahilan ng kaguluhan sa pamilya na masaya;  ang mga tao ang naging dahilan na paghihirap sa kanilang pamilya, sila ang dahilan sinasadya o hindi  na maging malala; hindi sila masaya at ang kalaban ay mas miserable. O Diyos, maraming pamilya ang ganyan: ang asawang lalaki hindi ginagampanan ang kanilang tungkulin, ang ama na hindi marunong magturo sa anak, ang ina na tumatanggi sa resposibilidad;  ang pamilya natatapos nagkakasira, natatapos sa dibursiyo, upang masapatan ang kahalayan, masapatan ang laman. Pagkatapos ang asawang lalaki matatapos sa ibang tao, ang asawa ganoon din ang mga anak nagkalat kahit saan, kung gayon sila ay lumalaki na marahas dahil hindi sila nakatanggap ng pangangalaga ng ama at ina at pagibig at ang pamilya na nasira, lumalaki sila sa mundo kung saan at nakakagawa sila ng krimen. Ang Lipunan ngayon nakakaakit at nagiging dahilan sa mga kabataan na mamuhay na sira, at nabubuhay lamang sila sa laman, kung ano  ang kanilang gusto, sa mga bagay na makasarili samantalang ang kaluluwa kulang sa instruksiyon, ang kaluluwa hindi nakikinig at nagsara ng pintuan- para ang demonyo ang pumalit.  Ano ang nangyari sa pamilya ay nangyari din sa kommunidad, naapektuhan at nagkalat sa buong mundo.

Sa ngayon ang lipunan, ang mga tao tinatanggap pinagtiisan ang mga sitwasyon na kanilang nadadama na hindi tama at ang kanilang budhi ay hindi comportable kapag naharap sila sa mga sitwasyon na ngayon ay tinatanggap ang kalayaan na magpakasal ang parehong lalaki nagtatalik; ang kalayaan na pumatay, ang kalayaan pumatay ng banal,taong buhay- mga babies sa loob ng sinapupunan na dapat mahalin, na dapat inaalagaan sa espesyal na paraan subalit patuloy ang pagpatay dahil sa walang etika,taong mahalay, kakulangan sa pundasyon ng etika sa mga tao nagkakasala, na sa kanilang takot sa katungkulan at responsibilidad pinil nilang alisin ang mga babies sa paraan na masama ang tao. Dahil doon ang demonyo nakaakyat at nagwagi dahil ang kaluluwa ay sira at nagpapatuloy sa kanilang gawain. Unti-unti, sa lipunan, dumarami ang nauuhaw sa dugo ng krimen subalit ang tingin niya sa mga tao malamig sila parang ang krimen ay parte ng sibilisasyon ngayon kaya inaalis at pinapatay lahat ng tungkulin kailangan  gawin nila ang responsibilidad  nila. Ang masama lumalaganap at patuloy na lumalaki bawat araw- samantalang ang mga tao tinatanggap ang mga bagay na nakakatakot na babala dahil ang tao sinusunog ang kanilang sariling kaluluwa, ang kanilang sariling budhi na ang pinakamaganda  bagay na ibinigay ng Diyos sa tao. Makikita natin na ito ay laban sa moralidad at kontra sa mga nilikha ng Diyos na nagbigay sa atin kagilas- gilas noong umpisa pa lamang subalit ang pundasyon sa mundo ay walang budhi; sinisira ang sarili, maraming mga babala sa ating buhay at sa ating mga anak ngunit ang tao mapagmataas tinatanggap ang sibilisasyon sa lipunan. Sa bawat bansa na tinatanggap ang maraming biyaya ng Diyos, ginagamit ang Sampung Utos bilang pangunahing punto sa buhay, ngayon, ang sitwasyon is baligtad dahil ang mga tao  sumusunod sa sibilisasyon, tinutukso ngayon ng modernong  panahon na mayroon balabal ng aliw, nakalimutan nila ang Diyos; hinaharap nila ang kanilang katungkulan at responsibilidad na may katamaran, sa buhay na walang pananalig. Lahat ng ito ay pananakot na maaari lamang natin makita sa panlabas; mayroon pa rin demonyo sa ating buhay araw-araw , katulad ng tao kung sino pumapatay ng anim, pitong tao na walang takot;  katulad ng tao na humahawak ng kutsilyo upang pumatay, para hiwain ang lalamunan ng iba; mga bansa na pinahihirapan ang mga tao sa baril, mga walang muwang na babae at bata pinutulan ng ulo, namimilit, nanggagahasa,  sa paggamit ng nakakatakot,nakakasuklam na kilos kaysa sa demonyo, sa paraan na ang tao hindi dapat takutin ang bawat-isa.

Tingnan natin kung ano ang nangyari at nangyayari bilang preview ng mga bagay na ating natutuhan sa pamamagitan ng Libro ng Pagsisiwalat sa pamamagitan ng Ebanghelyo, kasama ang pananaw na nanggaling sa mga santo na lumipas  sa oras.  Lahat ay mangyayari sa natitirang araw; Ang Diyos nakakakita at nakakarinig at mayroon siyang kapangyarihan na iwaasan ito subalit dahil pinili natin ang kalayaan, dahil pinili ang atin daan,dahil nagpasya tayo na bumaba sa daan, ang Diyos iniwan sa atin ang kalayaan upang piliin.  Lahat ng ipinagkaloob ng Diyos sa atin ay atin pag-aari; kung makikinig tayo susunod tayo sa doktrina upang iligtas ang atin buhay ngayon din sa mundo at ang buhay ng kaluluwa pagkatapos;  kung hindi tayo makikinig at magpasya tayong sundin ang ating daan, pagkatapos ang Diyos lubos na malulungkot na makita tayo nabubuhay sa kalaswaan ng buhay, buhay ng krimen, buhay ng paglabag, ang buhay na makasalanan. Siya ay nasasaktan at malungkot dahil nilikha niya tayo;  gusto niyang mabuhay tayo ng mapayapa, maligaya, mayroon ng lahat ng bagay na kanyang ibinigay, para magkaroon tayo ng soberanya sa buhay sa lupa.Mayroon tayong soberanya ukol sa lahat ng mga hayop, mayroon tayong soberanya sa mga nilikha sa lupa subalit bumagsak tayo makita ang ating tinanggap sa Diyos.Hindi tayo na aalay ng salita ng pasasalamat sa kanyang mga grasya;  tayo ay taksil at tinatanggihan ang kanyang grasya;  tayo  tinatanggihan ang lahat ng maliwanag na atin nakita upang sundan ang gusto ng laman;  tayo gusto  natin ang mga bagay na wala naman tayong pakinabang; Nasasarapan tayo sa nais na libog;  hinahanap natin ang bago, mga bagay na natatangi sa buhay;  tayo ay bumagsak itaguyod ang atin sariling responsibilidad; at patuloy tayo nabubuhay sa kasalanan. Mayroon regalo na pagbabayaran ng mga bata na siyang hindi nakikilala ang Ebanghelyo, hindi sumusunod sa Batas ng Diyos, kung sino ang matatag na matigas at ang ulo nag-iisip at tinutukoy sa kanilang limitado at yabang ng kanilang talino- ang normal at karaniwan talino ng tao.

Sa dahilan ito, maraming sakuna na nagkalat ngayon sa lupa ang pamilya at bawat tao na particular;  lahat ng bagay ay nangyayari na mayroon dahilan, para sa Diyos makikita ang lawak ng  kilos ng mga tao sa natitirang araw;  subalit ang Diyos hindi mapigil ang mga araw at patuloy niyang binibigyan ang tao dahil matagal ng naghihintay ang Diyos sa atin.Sa mga nakaraan daan taon, kung ano ang kanyang sinabi patuloy siyang nagpapaalala sa pamamagitan ng simbahan, upang ipagpatuloy ang ritwal na nagbibigay ng buhay sa kaluluwa, nagbibigay ng pag-asa sa mga paghihirap na atin ginawa. Maraming beses sa buhay, hindi natin sinasadya na saktan subalit ang pagibig ng Diyos gusto niya tayong magbalik sa pinagmulan:  oras na- ang Diyos hindi nagagalit sa atin subalit nagagalit siya sa kasalanan ng matindi dahil ang kasalanan inilalayo tayo sa kanya, ng dahil sa kasalanan nawawala ang kaisipan ng pangangatwiran, ang budhi pati na ang kaluluwa. Hindi natin nakikita ang bigat subalit ang Diyos nakikita ang lahat. Siya ay nagwawari dahil gusto niyang iligtas tayo, magningas ng apoy ng lubos at umihip kapag tayo ay hindi sumunod. Ng dahil sa wala tayong alam, wala tayong malay na nagpapatuloy kaya ang Diyos dumating ng dahil sa atin, upang mapasailalim sa parusa ng kamatayan, mga hagupit, mayroon marka ng pako, mga latay na dapat natin tiniis dahil tayo ang maysala imbis na ang ikalawang persona ng Diyos.

Sa laki ng populasyon ng tao na nababalot sa kadiliman, hindi makita ang ilaw, ang Diyos ang nagdala ng katotohanan, dumating siya at nagdala siya ng leksyon na bumababa sa kasaysayan, na mayroon katawan nagpakita ng katibayan sa mundo, kapag tiningnan natin hindi tayo makakatanggi. Kailangan tingnan natin ang kasaysayan- ang kasaysayan ng pagibig, ang kasaysayan na pagtubos sa mga tao sa kadiliman pabalik sa liwanag, ang kasaysayan na ang pinto ng langit ay nagbukas upang tanggapin tayo. Kailangan tayo maranasan ang saya at lungkot ng buhay, kailangan harapin ang mga pagsubok, masupil ang krus na napili sa atin landas.  Ang Diyos madalas binibigyan tayo ng kasiyahan at pag-asa subalit ang buhay ng tao ay nasa ilalim ng kasalanan at kamatayan, ito ay isang bagay na dapat natin tanggapin, dapat natin pagtiisan habang tayo ay nasa lupa bagaman hindi tayo nagtitiis mag-isa dahil si Jesus lumalakad kasama natin. Pumayag siyang kasama natin siya sa buhay, pumayag siyang makita natin siya at binigyan niya tayo ng pagkakataon na magkita; maski na may pahirap, kung  tatawagin natin siya, tatawagin natin ang kanyang pangalan, makakaharap natin siya,marami at kulang sa habang buhay.

Tingnan natin at ang katawan- habang tayo ay humihinga, nakatanggap na tayo agad ng grasya ng Diyos; tayo narito pa rin, sa dami ng mga nangyayari sa buhay, kung ngayon tayo narito pa rin, makakasalita pa rin tayo, makakatrabaho at magagawa natin ang gusto-pagdating sa biyaya at grasya.  Tayo hindi nagpapasalamat kahit minsan at hindi tayo nagdurusa pagkatapos kumikilos tayo labis at mayabang ang uri, humahatol, naninisi at sinasaktan ang Diyos. O Diyos- binigyan mo kami ng maraming pagkakataon subalit sinira namin ang aming sarili at nakagawa kami ng mga maling kilos; subalit ang Diyos hindi tayo hinahatulan dahil siya ang taong mayroon kapangyarihan, may kakayahan, ang tao na nagagawa ang lahat. Kung hindi niya papayagan,walang mangyayari; kapag pinayagan niya kahit ano ang gawin ng tao, ang hitsura ay mangyayari; siya ang Diyos walang  tao na makakapagsabi ukol sa kanyang lakas at kapangyarihan. Nakita na natin ang kanyang kapangyarihan at lakas, sa story ani Moses na dinala niya ang mga tao sa Pulang Dagat. Habang ang tao ay tumatawid sa dagat na ligtas, ang Pharaoh at ang kanyang mga tao ay nalunod sa puso ng Pulang Dagat. Iyan ang aming nakita sa kasaysayan; Ang Diyos ang Makapangyarihan Tao, puwede siyang magparusa sa atin, sa panahon ni Noah, sa baha; nakita natin ang awtoridad at lahat ng kanyang ginawa noong pinarusahan niya ang Sodom  at maraming makasalanan na bayan.

Ngayon, pareho, walang pagkakaiba; mayroon pa rin oras, ang hininga na atin humihinga dito ay biyaya, ang grasya na ipinagkaloob ng Diyos, upang makilala ang daan pabalik, para maligayang tanggapin ang bagong araw kapag tayo ay gumising sa buhay natin ngayon upang magbalik sa pagibig ng Diyos, magbalik sa pagtitirapa, magbalik na nagpapasalamat na puso, humihiling sa Diyos na patawarin tayo sa mga hindi sinasadyang nagawa sa buhay, na ang bawat tao ay bumabagsak sa lupa. Hindi  lamang iyon, kapag nakilala ang bagay na narinig, mga hindi  natin alam, kapag nasaling tayo ng kanyang pagibig, mayroon din tayong  tungkulin tumulong sa atin kapatid na lalaki at maging saksi, mabuhay sa turo ng Ebanghelyo,  upang dalhin ang Diyos sa ibang kapatid na hindi siya kilala dahil sinasadyang kumikilos dahil sila ay mga mahal natin sa buhay- asawang lalaki,kapatid na lalaki,kapatid na babae, mga kamag-anak na matitigas ang ulo- umaasa sa  mga gamit sa lupa- sa salapi, katanyagan at kayamanan,sa kaaliwan habang ang kanilang kaluluwa natutuyo.  Wala na silang nadarama ukol sa espiritwal na buhay at hindi nila kilala ang Diyos; dumadalo sila sa misa araw- araw o bawat linggo subalit ang puso nila ay matigas at kumikilos sila kabaligtaran sa turo ng Diyos.  Bumalik tayo at tingnan na hindi sila ibang tao kundi sila ang mga taong malapit sa atin- ang ating mahal sa buhay; tayo ang may karapatan sa katotohanan, maging saksi ni Kristo sa mga grasya na kanyang ipinagkaloob, ang pagbibigay na nakikita sa mundo ngayon upang tulungan ang mga kapatid na lalaki bago sa mga araw na ang bawat isa ay haharap ng pantay- pantay sa harap ng Diyos.

Lahat ng ito ay pang-araw- araw na paalala ng Banal na Espiritu na gustong ibigay sa atin sa huling sandali ng mundo, ang araw na haharap tayo, sa sandali  pupunta tayo sa  paglilinis. Sabi ng Diyos-para sa lahat ng bagay- habang ang tao ay humihinga, kapag ang mundo ay maaraw sa mga araw, ang mga bagay na mayroon tayo ng biyaya na pinagkaloob ng Diyos sa atin,kailangan  alam natin gamitin, dapat alam natin pakinabangan sila,para palakasin ang buhay ng pananalig, palakasin ang buhay ng kaluluwa na atin pinabayaan sa lamig at pagkatuyo.  Ito ang salita ng Diyos na kanyang ipinagkaloob sa tao sa mundo; ito ang mga salita ibinigay niya sa atin ng maliwanag noong makaharap natin siya sa Ebanghelyo 2000 taon ang nakakaraan ang sulat ng Apostoles. Ngayon, dumating ng diretso upang ipagkaloob sa tao na may tanda na iniwan sa atin habang panahon para matandaan; sa Huling Hapunan, si Jesus ibinigay niya ang kanyang Katawan at Dugo at nangako, “ Lagi ako nasa inyo, hanggang sa pagsara ng edad”( Matthew 28:20).

Alam na namin tungkol sa milagro nangyayari sa bawat henerasyon, tayo ay humahanga at nag-iisip;  ngayon din ang Diyos pinapayagan ang milagro na mangyari, malapit para marinig ang boses ng Diyos, sa mga mensahe na kanyang ibinigay sa natitirang araw,mga babala bago dumating ang paglilinis, para makapaghanda sa araw na kinakailangan harapin ang bagyo, unos, ang mga lindol, mga natural na kalamidad, ang salot ng sakit, ang gera at ang mga bagay na ang tao ang dahilan kaya kinakailangan dalhin ang responsibilidad sa natitirang araw. Kaya lahat ng bagay ay sinabi sa hula sa henerasyon ngayon. Tungkol sa grasya, ang Diyos pinapayagan tayo na malaman marami ng higit sa atin makakaya upang kunin natin ang shortcut upang makaharap siya at humingi ng kapatawaran kapag tayo ay nalulungkot, kapag tayo ay nag-iisa o  kapag napaharap tayo sa mga pangyayari at wala na tayong pagkakataon na makapunta sa simbahan, makaharap ang tao  sa ating paligid upang tulungan  tayo. Narito ang Anim na Kowtows- ang huling susi sa kasaysayan; Ang Anim na Kowtows inilalapit tayo sa Diyos na hindi natin nakikilala, kung sino hindi tayo nagbubukas ng bibig upang magpasalamat at nagsasanay sa kanyang itinuro.  Ang Anim na Kowtows sinasabi ang anim na kahulugan na hindi natin makakalimutan sa buhay; hindi natin mabubura ang araw na nabubuhay tayo sa laman, na may kaluluwa; talagang kailangan natin aralin at makilala ang halaga ng huling susi na ipinagkaloob ng Diyos sa tao ngayon.

Tungkol sa huling susi, si Inang Maria ang tao napili sa mga tao; Si Inay naglalakad na malapit sa mga tao sa mundo; siya ang tao na napili ng Diyos Ama na maging Reyna ng langit at siya ang naging Ina ni Jesus noong dumating at nagkatawang tao siya. Si Inay dinala lahat ang responsi-bilidad upang ang lahat ay magkaroon ng araw, upang tayo ay malapit sa Diyos sa atin buhay. Tungkol sa birtud o virtue, tungkol sa pagsisikap at pagtitiyaga, sa lahat ng aspeto, ang ating Mahal na Ina Maria ay perpekto sa Diyos Ama. Wala na tayong oras upang tanggihan ang daan ng mga tao; hindi natin matatanggihan makipag-usap kay Inay at hindi tayo makakatanggi makilala siya; kailangan natin maunawaan ang kahulugan subalit si Inay ang responsable sa pagtulong sa atin sa natitirang araw sa katapusan ng daan taon.  Tayo ay makinig, sa unang araw noong si Eba kinain ang bawal na prutas, ang ginawa ng Diyos Ama noong malaman niya na ang ahas ang nanukso kay Eba? Sabi ng Diyos sa ahas, dahil ginawa mo ito, sa iyong katawan ikaw ay gagapang at ang mga basura ang iyong kakainin… mga inapo hahampasin ang iyong ulo samantala habang  hinahampas ang lahat ng sakong ng mga babae(2). Ang babae ay hindi pa nagpapakita sa lupa, at ang babae ang tao na kumikilos ng tahimik sa mga lumipas na buwan at taon, sa maraming daan taon. Ang babae naglakad sa programa, ang babae ang nagdala sa Diyos;  siya ang ikalawang persona kung sino kilala natin; mayroon presyo ng kanyang Dugo, na kumpleto ang misyon at ang plano sa programa, nagbalik sa kaharian sa langit.

Ang naiwan ay banal, ang banal na tinapay, na siyang Katawan sa pamamagitan ng tinapay at ang alak na naiwan na kanyang Dugo, upang iligtas tayo at upang paalalahanan tayo sa araw na tinanggap ng Diyos, sa banal na katangian, upang bigyan tayo ng misteryo ng Katawan at Dugo ni Kristo, na walang hanggan at hindi magbabago ang ipinagkaloob na kabanalan ng Diyos. Tungkol sa ipinangako ng Diyos Ama, hindi pa ito lumalabas sa mga tao. Ito ang mga sandali para sa atin na tumingin ng higit pa sa kasaysayan upang maging maliwanag na maunawaan kung bakit noong oras ang panahon ang Diyos ay nagkaloob ng maraming mensahe, bakit ang Diyos pinaalalahanan tayo ng maraming bagay, upang turuan tayo sa bawat papel, turuan tayo sa bawat klase at turuan tayo sa natitirang panahon. Ang hindi nangyari noon ay nangyayari ngayon sa lupa- ang malalim na salita ng pagibig, ang salita ng Diyos itinuturo sa atin bumalik noong nagmula sa kadiliman pabalik sa liwanag, ang salita inuulit sa pamamagitan ng Ebanghelyo, mga salita inuulit sa mga Utos na hindi natin dapat itapon sa isang tabi. Nakatayo tayo sa  paligid;  lubos tayong natalo ng masamang espiritu na naging dahilan na nahikayat tayo dahil hindi hinahayaan ang ating kaluluwa na maisip ang pinagkaloob ng Diyos sa atin; pinapayagan natin ang katamaran, libog, makasarili, ang  ego natin;  para sa kaluluwa,  ang ating puso na nasa ilalim ng banal na bagay, sa utak ng buto sa kailaliman ng puso, hindi natin hinahanap, hindi natin pinapayagan ang mga grasya, mga salita tumataginting- sa katotohanan, sa kabanalan—upang lumago sa mga gawa at mga kilos. Tayo ay natakpan ng mga salita ng lahat ng kasiyahan ng laman; tumitigil tayo at nagiging tamad ayon sa pananaw ng tao; Alam natin silbihan ang salapi, katanyagan; marami oras tayong nasayang at nahaharap sa mga paghihirap upang hanapin at labanan na manalo sa parte ng mga tao sa lupa, ukol sa kayamanan na walang saysay at walang bisa.  Lahat ng nanggaling sa wala ay magbabalik sa wala; ang salapi ay magiging walang saysay sa lupa subalit ang kinita para sa kaluluwa, kung ano ang iniwan sa kaluluwa ay ang mga alay na atin kailangan, ang atin nagawa, mga kilos, mga  kawanggawa, pananalig ,pagsasanay na nanggaling sa kailaliman ng puso, sa puso, sa totoo na magagawa ng mga tao ,puwede magsanay, nasa kasaysayan at doktrina ipinagkaloob ng tao sa Diyos.

Tungkol sa mga bagay, bakit kamakailan lamang maraming artikulo nagpapaalala sa atin? Dahil ngayon sa lupa, naging saksi tayo na ang masama kinokontrol ang mga malalakas na bansa na nag-iwan ng gulo, ito ay nag-umpisa sa batas kontra sa etika, mga batas ukol sa parehong kasarian nagpapakasal.  Marami mga bagay na mag-uumpisa doon at magdadala ng sakit na nakakapahamak at kakalat sa maganda, mabuting bagay na nilikha ng Diyos sa atin.  Sa panloob, maraming mga bagay na matarik sa krimen, mga nakakatakot na karahasan at nakaka-suklam na kilos, nanggaling sa mga tao kung sino ngayon ay ang masamang espiritu na nagpapanggap, na siyang nagkokontrol sa lahat.

Ang Diyos lamang ang nakakaalam, siya lamang ang makakatulong sa atin, siya lamang ang makakapagpatuloy na matiyaga na mayroon magiliw na salita at ang kanyang awa, upang iligtas tayo sa mga paligid ng kadiliman at kasalanan ngayon sa lupa, na mayroon matalik na salita, na mayroon audible na salita, na may normal at karaniwan bagay upang atin maunawaan, mayroon sentimyento, may puso at may payo, may puso na nagbubuhos ng dugo sa mga tao. Siya ay patuloy nagbibigay na mapalapit, para tayo ay hold out ang atin mga kamay para kanyang mahawakan.  Ang kanyang Banal na Awa nagkalat sa lahat ng tao bilang paalala na maski bumagsak tayo sa tukso o kaya hindi sinasadya nagkasala tayo, umaasa pa rin tayo kay Jesus sa pamamagitan ng Banal na Awa. Ito ay isang bagay na nag- exist at patuloy na umiiral sa sandaling ito; ang Diyos pinagaling ang hindi mabilang na kaluluwa na nagbalik sa kanya, pinagaling ang incurable na sakit, pinagaling kung sila ay naniniwala at nakita nila.  Ito ay ginawa at ginagawa para walang dahilan na hindi sila maniwala o tanggihan at ipagpatuloy na ibuhos sa atin sa pamamagitan ng biyaya at grasya. Ito ang totoo; ang Diyos patuloy na nag-aanyaya sa atin at nagbibigay ng pagkakataon sa oras ng blessing at grasya bago ang paglilinis ng lahat ng bagay; ang mga salita na ibinigay ngayon, ang salita na atin inihahayag sa sandaling ito ay nanggaling sa inspirasyon ng Banal na Espiritu sa mga tao sa mundo. Maraming dahilan upang tayo ay magbalik, marami mga bagay sa atin upang piliin ang buhay ng atin kaluluwa para tayo mag-alsa ng dahil sa kadiliman upang magbalik sa liwanag. Ang Diyos nagpapatawad at  handang magpatawad sa kanyang mga anak.  Kayo na hindi pa narinig, payagan ninyo ang sarili magkaroon nga pagkakataon makarinig;  kung sino hindi nakakaalam, hanapin upang makita ang mga bagay na inyong kailangan- para sa kaluluwa, para sa kaluluwa ngayon sa lupa, dahil ang Diyos nag-papaalala diretso o hindi. Huwag tayong maging mabilis humatol, pagkaila o tanggihan ang atin limitado pananaw at mawala ang pagkakataon para sa kaluluwa dahil maraming mga bagay na hindi maitatago ng habang panahon sa lupa; pagdating ng araw babalik tayo sa abo. Kailangan iwan natin ang mundo at ang kaluluwa magbabalik sa lugar, na karapat-dapat na lugar na ibinigay ng Diyos.

Kaya ito ang sandali mayroon pa rin tayong pagkakataon na magsanay ng gusto natin, magsanay maging banal upang kumita ng gantimpala para sa kaluluwa, sa buhay natin kailangan sanayin, para sa buhay kung alin ang Diyos nag-aanyaya sa atin. Ang Diyos mahal tayo at gusto niya rin niya na madama na mahal siya at magsanay na may pagibig na tanggapin siya, upang malaman natin; pagkatapos kapag naniwala tayo sa Diyos, mahal natin siya at tayo ay naging matuwid- naging perpekto.  Ito ay isang bagay na totoo kaya huwag natin palampasin ang pagkakataon na tanggapin ang pagibig at grasya sa natitirang araw na mayroon diretso o hindi na salita na mayroon pagkakataon na makinig ulit, sa sigla ng Ebanghelyo, sa oras ni Jesus sa pamamagitan ng Eukaristiya ngayon sa lupa. Ang Banal na Awa at ang buhay na tubig ay laging nakahanda, naghihintay ipagkaloob sa tao sa huling sandali sa katapusan ng daan taon, upang maging banal at magbago sa tulong ng grasya ng Diyos. Pakiusap, tulungan tayong na buksan ang taynga upang makarinig; buksan ang mata upang makakita; buksan ang kaluluwa upang makadama; buksan ang puso upang umibig at ibigin, upang makilala ang tamang bagay at ihayag ang pagkakaiba sa gitna ng masama at madilim para maiwasan at magsanay sa sarili upang makaharap at magtiwala sa Diyos sa lahat ng mangyayari.

Kung tayo ay umaasa makakaligtas sa bagong daigdig, pagkatapos kakailanganin natin  ang pagkakataon na tanggapin ang biyaya, sa tulong ng mga anghel at mga santo , sa pamamagitan ng Anim na Kowtows, sa pamamagitan ng pagtitirapa ng buong puso, para sa atin mayroon pag-asa. Kung hindi tayo makaligtas pagkatapos sa oras na iyon iiwan natin ang mundo. Kailangan tayong matatag sa atin pananalig sa Diyos ,matibay na naniniwala sa atin puso ang Diyos mahal niya tayo.  Sa mga araw na atin narinig at alam kung tayo ay magsisisi at magbalik, pagkatapos mayroon tayong parte sa kaharian sa langit na ipinangako ng Diyos sa mga taong nagsisikap,  mga taong matatag, ang taong tapat.  Sa araw na malapit ngayon sa mundo, ang bawat isa at bawat tuhod kailangan magpatirapa sa Diyos at magbalik ng buong puso, at kaluluwa- na nanggaling sa katawan, sa kaluluwa, at sa puso. Diyos, pakiusap maawa at patawarin mo kami, para magbalik kami sa iyo, sa lugar na binigyan mo kami ng pagkakataon- sa pamamagitan ng kamatayan- ang lugar na inihanda para sa amin. Para tayo ay maging karapat-dapat pumunta sa lugar ,na magkaroon ng pag-asa sa buhay, kailangan natin itakwil ngayon ang immoral na bagay, maging handa sa araw na hindi natin maiwasan ang katarungan at ang hukom sa harap ng korte ng Diyos, sa huling araw ng daan taon. Ngayon ang araw na ang Diyos patuloy na nagpapaalala sa tao ng importante, ang susi, ang kahulugan ng Anim na Kowtows, ituro sa atin at bigyan tayo ng pagkakataon na magsisi sa araw na inihayag sa panahon ito. Ang pagibig at ang tunay na sigla sa pamamagitan ng Banal na Eukaristiya ay nagsaad sa atin na maraming bagay sa atin nakita ang kaharian sa langit; Ang Diyos ay dumating at inayos  ang magaling na programa;  kaya maligayang pagdating, tayo ay magkaisa na ihayag at tayo ay magbalik sa pagtitirapa upang maghanda sa mga araw kung wala sa atin makakaiwas sa patas at makatarungan sa  harap ng Diyos.

Nasa Banal na Pangalan ni Jesus ating Diyos, ngayon hapon, L. isinalaysay lahat ng salita sa inspirasyon ng Banal na Espiritu, natanggap  sa pagtataas ng Banal na Awa Chaplet nagtatanong ng salita. L. ang K. ay nakayuko sa mga salitang natanggap, sa inspirasyon ng Banal na Espiritu, natapos eksakto 4: 57 ng hapon, Martes, Hulyo 21,2015. Isa pang beses, sa ngalan ng Banal na Pangalan ni Jesus kristo ,ako ay nagpapasalamat sa grasya ng Diyos,  papuri sa Diyos, pagbubunyi sa Diyos alang-alang sa lahat  ng kapatid na lalaki at babae na handa marinig, makinig at magsanay. Salamat at papuri sa Diyos ngayon hanggang sa huling sandali ng atin buhay;  halina tayong magsanay, magsikap lalo na sa mga tao tinatawag magsilbi sa buhay;  at saka anyayahan sa espesyal na paraan mga taong hindi nakakakilala, para sa kanila mayroon pag-asa makilala at mabatid upang magsanay na may tanda na itinuro ng Diyos sa atin.

Salamat sa Diyos, ang Diyos ng Banal na Espiritu at si Inay. Tayo ay magpatuloy sa pamamagitan ni Inay;  sa pamamagitan ng pagsisiwalat; alam namin na ito ay pagkakataon para sa amin na magsilbi na aktibo, magsikap ihayag na marami, at magsikap maging saksi upan tulungan ang kapatid na babae at lalaki sa buhay kapag nakilala nila ang kahulugan ng pagbabalik sa paraan ng pagtitirapa ng Anim na Kowtows. Ang mga tao kailangan magbalik ng buong puso, kaluluwa at nagisisising puso at kailangan maghanda sila na harapin ang lahat ng aspeto sa lupa. Pakiusap tulungan mo kaming magsikap, maging matigas at umasa sa grasya ng Diyos sa pamamagitan ng Anim na Kowtows;  sa pamamagitan ng pagtitirapa, nakatanggap kami ng tulong at proteksyon sa banal na grasya ng Diyos at pinatawad sa buwan at taon alin mayroon pa rin mga araw na pumili magsanay ng mabuting bagay, iwasan ang kasalanan lagi natin ginagawa. Isa pang muli, Salamat sa Diyos, ang Diyos ng Banal na Espiritu  at Inang Maria. Amen. Amen. Amen. L. natapos ang mensahe eksakto 5:00 ng hapon, hulyo 21, 2015 sa bahay kasama si L. at K..Amen. Amen. Amen.

Ang hindi kilalang mensahero,L. ay isang amerikanong  imigrante mula sa Vietnam. Namumuno ang isang buhay ng panalangin na nakatutok sa pagdalo sa  Banal na Sakripisyo ng Misa at pagsamba sa Ating Panginoon sa Pinakamalaking Banal na Sakramento. L. tumatanggap ng mga mensahe sa pamamagitan ng panloob na locomotibo at nakakakuha ng mga mahimalang larawan ng Eukaristiya sa camera ng kanyang cell phone. Nang ibigay ni Jesus ang mga  mensahe  kay L., ito ay bilang mapagmahal na Ama sa kanyang mga anak. Pumunta kayo sa www. nrtte. Org

Talibaba:

1. Ang pangungusap na ito ay nililinaw ng ilang mga pangungusap sa ibang pagkakataon, kung saan sinasabi nito,” nagbibigay sa mga tao ng isang pagkakataon sa mga huling sandali.” Ang awa ni Jesus ay hindi nagliligtas sa lahat ng kaluluwa. Pinipili ng bawat kaluluwa, ngunit ang dakilang awa ay pinalawak sa mga kaluluwa bago ang kanilang paghuhukom.
2. Ang pangungusap na ito ay hindi dapat kunin bilang isang direktang sipi ng kasulatan. Sa unang bahagi ng susunod na pangungusap, ito ay nangangahulugan hindi sa laman pagkatapos ng kanyang buhay sa lupa ay natapos na.