Ang Kahulugan ng Pasko

Ang Kahulugan ng Pasko

Disyembre 16,2013 -11:38 ng umaga

Diyos Ama: Mahal kong Lucia,

Ngayon umaga, ang mensahe ito, ang Banal na Espiritu na nagtatrabaho sa iyo, ng mga salita na gusto kong sabihin mo sa lahat ng akin anak sa mundo. Gusto kong ipadala ang mensahe sa kanila para tumayo at magising sila sa kanilang pag-idlip. Sa umpisa ng pana-panahon ng Pasko, sana ang aking mga anak na mag-umpisa ulit. Ako ay dumating sa hangarin na ibalik ang akin mga anak, tulungan silang mapalapit sa akin. Ako ay dumating upang balikatin ang kasalanan ng tao, balikatin ang paghihirap sa buhay, dahil ang kasalanan ay nagdadala ng kamatayan at sakit sa  sangkatauhan, sa kanilang kaluluwa, sa kanilang katawan. Sa dahilan ito, ang simbahan pinaalalahanan ang lahat ng akin anak, bawat klase sa lipunan, bawat ranggo, ukol sa kahulugan ng Pasko. Natanggap ninyo ang akin paanyaya. Lumapit kayo sa akin. Ngayo pasako, lumapit kayo a akin ng buong puso, para madama ang umpisa ng akin buhay, bilang sanggol, ipinanganak na mapakumbaba, mahirap na sabsaban 2 libong taon ang nakakaraan. Ang sanggol na ipinanganak, sa panahon ng Pasko at ang bawat isa ay dumating upang sambahin at mahalin siya. Sa pamamagitan ng kapanganakan ng sanggol, sana ang bawat isa madama ang umpisa na kanilang buhay, ang umpisa ng buhay ng pananalig, ang umpisa ng puso na magtapat sa espiritu ukol  sa panahon ng Pasko, ang pagbabalik ng bawat kaluluwa sa Diyos kapag ang bawat isa nakikilala ang umpisa ng Pasko.

Mahal kong mga Anak,

Ang kasaysayan ng Pasko sa Ebanghelyo at ang akin mga pari ay nagsesermon tuwing Pasko, ipang ibahagi ang Mabuting Balita sa inyo. Maraming pagkakataon na gusto ko kayong makaharap, makatagpo kayo sa pamamagitan ng banal na paraan, at makatagpo kayo sa mga kaibigan. Walang bagay ang nagkataon lamang sa buhay, kung makikilala ito at maniwala, pagkatapos tatanggap kayo na kaligayahan at kapayapaan na akin gustong ibigay sa akin mga anak.

Mahal kong mga anak, ang buhay ay okupado sa bawat isa sa inyo, kasama ang inyong gawain, kasama ang inyong sebisyo, para sa lipunan, sa pamilya, para sa Kommunidad subalit mayroon mga bagay na inyong makikilala ang inyong pansariling pakikipagkita sa akin. Gusto ko ang bawat isa sa inyo na maglaan ng oras para sa inyong sarili, makapagpahinga, para sa inyong kaluluwa, para sa inyong katawan, kahit alam ninyo o hindi, kahit natatandaan ninyo o hindi, mayroon kayong sandali ng pahinga sa inyong kaluluwa at madama ang kapayapaan, tulungan kayong makita ang mga bagay na lubos na kailangan sa buhay, mga bagay na lubos na kailangan sa espiritwal sa bahay, mga bagay na nangangailangan ng tulong sa sitwasyon sa pang-araw-araw na buhay. Alam ko, sa taon ito, ang simbahan naghahangad na maniwala kayo sa Diyos at sa bawat isa tingnan ang pagkukulang sa mga bagay na hindi ninyo nagawa, na hindi ninyo ginawa.

Sa paanyaya, sa pamamagitan ng akin pagtuturo, sa pamamagitan ng Ebanghelyo, sa pamamagitan ng Utos ng Diyos, gusto ko kayong paalalahanan ng mga bagay na inyong nakalimutan, mga bagay na inyong ginagawa upang makapagbigay ng saya, makapagbigay ng kapayapaan at makapagbigay ng pag-asa na inyong kailangan sa buhay, kayo hinayaan ninyo ang inyong sarili madala sa obligasyon ng sitwasyon at ang pangangailangan  sa ngayon. Alam ko, sa buhay na ito, kailangan kayong magpagod, kailangan kayong magtrabaho, kailangan  harapin ang katotohanan sa buhay. Ang buhay ng tao ay mayroon halaga sa lahat ng bagay kapag nakilala ang kahulugan ng buhay. Bawat buhay ng tao nangangailangan ng kapayapaan, ng kaligayahan, ng saya, bawat pamilya, maski mayroon isyu na kaharap o paghihirap sa araw- araw. Kung mayroon kayong oras, upang magsanay sa inyong espiritwal sa buhay, dahil ang espiritwal sa buhay ay kailangan sa lupa at kasama ang iyong kaluluwa at katawan, at puso, isip at pisiko, ikaw ay  matatapos na masaya at payapa kapag nakilala ang mga bagay na matuwid at totoo sa buhay.

Makikita ninyo ang pagkakaiba sa buhay, ang pera, ang katanyagan, panghalina, at lahat ng bagay na matatapos. Bawat handaan ay mayroon katapusan, bawat pagpupulong ay mayroon katapusan, lahat ng bagay na nangyari sa buhay ay mayroon katapusan. Walang bagay ang nagpapatuloy ng walang hanggan, hindi kayo okupado habang panahon, hindi kayo masisiyahan sa mga bagay ng walang hanggan, walang bagay na iyong pag-aari habang panahon, mga materya sa buhay, pera, katanyagan. Kung ano ang walang hanggan ay nanggaling sa inyong kaluluwa, ang takot ay isang bagay na inyong nakalimutan, hindi pa ninyo nakikita, at hindi pa ninyo nailalagay para gamitin. Hindi ninyo makakalimutan dahil kailangan ninyo ng kaluluwa, kailangan mayroon kayong budhi, para mabuhay dito sa lupa, para mabuhay kayo ng matuwid, para mabuhay na sumasamba sa inyong buhay, para mabuhay sa mga isyu na kailangan ninyong harapin sa lipunan, katotohanan at ang iyong pisiko ng pangangailangan.

Mahal kong anak, gusto kong ipaalala sa inyo na ang panahon ng Pasko ay panahon na ang programa ay inayos ng Diyos Ama, ukol sa oras noong ako ay dumating sa lupa, maski alam ko na ang mga bagay na dapat kong tiisin, kapaitan, hindi pagkakaunawaan, ang maling paratang, dakilang dalamhati at lalo na sa malupit na sangkatauhan, na dinadala ang isat-isa sa kamatayan. Ang akin pagmamahal ay malawak kahit sa anong bagay na puwede kong makita. Tinatanggap ko ang lahat, tinatanggap ko ang pahirap, ang masamang trato, ang walang bahala sangkatauhanl, ang katigasan ng sangkatauhan. Ang sangkatauhan, nabubuhay sa lupa, alam lamang nila ang kapangyarihan, salapi o mga paraan nanggaling sa  kanilang puso, na naging inumin ng kanilang kasalanan sa buhay. Ako ay dumating upang iligtas ang kaluluwa nanggaling sa estado ng kasalanan, kung saan tinatrato natin ang isat-isa ng kayabangan, kasama kung ano ang gusto at hangarin na bigyan ng karapatan mauna, subalit ang iyong espiritwal na  buhay ay nakakalimutan. Ginagawa natin ang mga bagay ayon sa atin kagustuhan, hindi mo naunawaan ang gusto ng Diyos, hindi mo naintindihan ang misteryo ng Diyos, hindi tayo nakakasiguro ukol sa daan ng pananalig na tatahakin, kung paano maniwala, kung papaano mabuhay sumunod sa mga turo, kung papaano mabuhay sa kasamaan,  walang kalinisan, kung papaano maiwasan mabuhay sa paraan na ang tao ay hindi sumusunod sa Utos ng Diyos.

Mahal kong anak, lahat ng bagay na akin ibinigay sa inyo, mga mensahe, ang pansarili pagkikita ng akin mga anak, sa buong mundo, ay ang biyaya na akin ibinigay sa henerasyon ito, ang milagro na gusto kong makita, ang biyaya na akin ibinigay sa pamamagitan na kapatid na lalaki at babae kay Kristo, sa pamamagitan ng tao na inyong nakilala sa buhay.

Mahal kong anak, gusto kong malaman mo na ang akin pagmamahal ay hindi natatapos sa isang punto. Ako ay dumating sa lupa, ipinanganak na sanggol. Ako tumira sa lupa, at lumaki binata, nagampanan ang maraming bagay, nagturo ng maraming bagay, para sa espirtuwal na buhay, sa katotohanan ng buhay, kung papaano tratuhin ang isat-isa. Para matuto na nanggaling sa katotohanan, ang totoo na magbabalik sa matuwid, ang katotohanan na makakatulong sa sitwasyon sa buhay, makakatulong na madiskubre ang biyaya at walang hanggan pagmamahal na Diyos sa sangkatauhan, sa pamamagitan ng nag-iisang anak, na isinakripisyo ang sarili, para sa lahat ng kasalanan sa lupa, para tubusin ang sangkatauhan, magdala ng ilaw sa lupa, upang dalhin ang sangkatauhan nasa kadiliman sa liwanag at upang bigyan ang sangkatauhan ng walang hanggan buhay sa langit, na ang  Ikalawang Persona ng Trindad ay nakahanda patungo sa daan ng kanyang mga anak.

Mahal kong anak, gusto kong ipadala sa inyo ang mensahe sa araw na ito** na ang Diyos Ama inayos sa kanyang mga anak sa lupa. Ano ang kahulugan ng pagdiriwang sa araw na ito? Ito ang lubos na pagdiriwang araw sa simbahan at inaanyayahan ang bawat isa na makita ang pagmamahal ng Diyos para sa inyo, hindi lamang sa henerasyon ito kundi para sa lahat ng henerasyon, hanggang sa katapusan ng mundo. Ang pagdiriwang ito ay pinaaalalahanan ang isat-isa kaluluwa, nawa’y kaluluwa ng bata o kaluluwa ng taong na alam mag-isip o ang kaluluwa ng matanda. Nadama na ba iniyo ang pagmamahal ng Diyos? Naunawaan na ba ninyo ang misteryo ng Ikalawang Persona ng Trinidad na ipinanganak? Naunawaan ba ninyo ang daan na ang Diyos ay nakatagpo ninyo, ibat-ibang paraan? Lalo na sa henerasyon, kung saan marami ang milagro, kasama ang milagrong paraan upang makaharap ang bawat tao, kung makikinig ang inyong puso na tumanggap, at kung bubuksan ninyo ang inyong puso sa katotohanan.

Mahal kong mga anak, sa bawat panahon ay mayroon mensahero at ito ang mensahe nanggaling sa Diyos upang paalalahanan ang bawat isa ukol sa kasabikan ng Diyos, na naghihintay sa lahat ng kanyang anak.

Mahal kong mga anak, itong adbiyento ang simbahan pinaalalahanan tayo ng maraming beses at ang bawat isa sa inyo, hinihiling ko na matutuhan ninyo ang karanasan sa mga araw noong ako ay ipinanganak sa lupa. Ako ay ipinanganak dito sa lupa upang ilapit kayo sa akin, para ipahintulot na maunawaan ang katotohanan, para ipahintulot na maunawaan ang kahulugan ng buhay na kailangan kayong magbalik, maunawaan ang mga bagay na nangyari sa buhay, na kailangan kayong magsakripisyo, na kailangan ninyo ang pasensiya, na kailangan ninyo magsanay upang mabuhay kayo ng matuwid, at lubos na kabanalan.

Mahal kong anak, ito ay pagkakataon sa mga kamag-anak na namumuhay sa malayong lugar, umauwi sa kanilang tahanan at naglalaan ng oras sa inyo ngayon panahon ng Pasko, mga anak na binibisita ang mga magulang, binibisita ang kapatid na lalaki at babae, binibisita ang kaibigan. Ito ang espiritu ng pagtatrato sa isat-isa, unawain ang kahulugan ng pag-ibig, mayroon palitan nanggaling sa puso, na gusto ko ang bawat isa ay tumanggap.

Mahal kong anak, wala bagay katulad ng sandali kapag nakilala ang aking paanyaya ngayon taon. Taon-taon mayroon akong mensahe sa pamamagitan ng simbahan, sa pamamagitan ng diskurso ng mga pari at sa taon ito, mayroon akong mensahe sa pamamagitan ng Eukaristiya, para sa lahat ng akin anak. Itong panahon ng Pasko, ibalik  ang tingin,tingnan nag pagliligtas na ibinigay sa atin 2 libong taon ang nakakaraan at nanatili sa araw na ito, para tingnan klase ng pamumuhay, para tingnan ang inyong  sariling responsibiidad, para tingnan  ang bunga ng espiritwal na buhay, para sa iyong kaluluwa, para sa mga papel na isat-isa sa inyo, harapin ang lipunan, harapin ang kapatid na lalaki at babae ni Kristo na inyong nakilala, upang magdala sa kanila ng pananalig at kapayapaan na inyong natanggap na nanggaling sa akin. Kung mayroon kayong pananalig, mauunawaan ninyo. Kung mayroon kayong pananalig, makikita ninyo ang kahalagahan  na akin ibinigay sa bawat isa. Ang mensahe ay paalala sa inyo na bitawan ang  habit, sana kaugalian. Hindi ninyo ginagamit ang inyong puso upang bigyan ang sarili ng pagkakataon na makita ang misteryo ng Diyos, nagdala ng pagliligtas sa lupa, subalit ngayon natanggap, itong henerasyon , matatanggap ang katotohanan sa pamamagitan ng mensahe akin ibinigay sa bawat isa dito sa lupa.

Mahal kong  mga anak, kayo ay nakagawa ng maraming pagkakamali, lumayo kayo sa akin pagmamahal, pinabulaanan ninyo ako na maraming beses, at tinanggihan ninyo ako nag maraming beses. Subalit ngayon, naghihintay ako sa inyo, naghihintay ako sa bawat isa na magbalik kayo sa akin, naghihintay ako, tinitingnan ko ang lahat ng akin anak na nabubuhay sa kasalanan at natatakot ako sa mga bagay na mangyayari sa lahat ng akin anak, kung hindi sila naniniwala sa Diyos. Ako lamang ang makapagdadala ng kaligtasan, ako lamang ang makapagliligtas sa bawat kaluluwa, ako lamang makapagbibigay ng mga turo upang mabuhay dito sa lupa at kung ano ang susunod na mangyayari. Wala sino man ang makakaiwas sa kamatayan at sa inyong kamatayan, kayo ay mabubuhay sa kabilang buhay.

Lahat ng bagay na pinaalalahanan ko kayo ay mayroon kahulugan, kaya tingnan ang mga bagay na inyong nakalimutan, magbalik kayo sa akin, magbalik kayo sa akin pagmamahal. Sa pamamagitan ng Banal na Awa, bilang bagong panganak na sanggol sa sabsaban, sa malamig ng Pasko ng gabi, ako ay naghihintay ng inyong pagbalik. Magbalik kayo sa Banal na Eukaristiya, ako ay naroroon, binibigyan ko kayo ng mensahe, pinaalalahanan ko kayo ukol sa kahulugan ng Pasko, pinaalalahanan ko kayo ukol sa buhay ng tagapagligtas, pinaalalahanan ko kayo ukol sa pasyon, pinaalalahanan ko kayo ukol sa milagro ng Banal na Eukaristiya, pinaalalahanan ko kayo ukol sa pag-ibig at Banal na Awa na patuloy na nasa akin tabi, upang basbasan kayo sa paraan ng pagbabalik. Lahat ng bagay ay naipaliwanag sa inyo, lahat ay naipaliwanag na ang lahat ng bagay ay mayroon umpisa ay mayroon katapusan, na ang lahat ng bagay ay nilikha ay mayroon katapusan ayon sa buhay ng bawat tao, ayon sa buhay ng bawat anak ng Diyos. Ang buhay ng bawat Kristiyano ay inayos sa plano ng Diyos para sa lupa. Kaya walang nangyari na nanggaling sa inyong isip subalit lahat ay nangyayari bilang plano, ng Diyos Ama, upang paalalahanan ang lahat na nabubuhay sa lupa noong  umpisa, kayo ay magbabayad ng presyo sa orihinal na kasalanan, hanggang sa araw na ito.

Lucia, Jesus*** ang Kristo ay dumating sa lupa, siya ay ipinanganak na sanggol, siya ay lumaki sa lupa, siya ay kinailangan mamatay sa Cross ang resulta ng paraan ang sangkauhan ang trato sa isat -isa. Lahat ng ito ay pinaalalahanan kayo ng kasalanan ng sangkatauhan, napapaligiran ng kaaliwan sa lupa, hindi natin mailibre ang atin saril sa bitag ng mundo. Kaya tayo ay patuloy na nabubuhay sa kasalanan, sa kasamaan, sa paligsahan, nanggaling sa lipunan. Kailangan kayong mamatay sa inyong pagiging makasarili, kailangan ninyong tanggihan ang pagkaganid, kayabangan, yabang at maraming, pagkakasala nagawa laban sa Diyos, lahat ng kasalanan ito sumagana sa bawat panahon.

Si Jesus ay dumating, dinala niya lahat ng kasalanan upang dalhin ang kanyang mga turo, upang dalhin sa atin  ang katotohanan para palakasin tayo na tanggihan ang kamalian, para Makita natin ang daan pabalik sa Diyos, paanut-paano man, kapag nadadama natin ang pagmamahal ng Diyos sa atin, inililigtas tayo,ang pagmamahal ng Diyos na naghihintay sa atin kapag tayo ay nagsisi ng buong puso. Ang Diyos  ginagawa ang tamas sa mga bagay na kanyang ginagawa, tinutupad niy ang kanyang pangako, siya ay tamas a mga anak na sumusunod sa Uto at ng kanyang mga turo. Kaya tayo ay mamili, lahat tayo kailangan malaman kung kailan tayo nagkasala, para makabalik tayo sa Diyos at humingi tayo ng kapatawaran sa kanya.

Lumapit tayo sa Diyos at hilingin natin turuan tayo, baguhin tayo mga anak sa pangarap ni Jesus Kristo anak, mabuhay na umiibig, maging mapagpasensiya, maging mapakumbaba, magdala ng kapayapaan sa isat-isa sa buhay . Ukol sa mga bagay na natanggap na nanggaling sa Diyos, ang Diyos gusto niya na marinig sa lupa ang kanyang boses, marinig ang paalala at payo, para sa advent at panahon ng Pasko, sa bawat ranggo, sa bawat pangkat ng edad, ang Diyos binibigyan tayo ng pagkakataon na makilala siya,  para mahalin siya, para sambahin siya, para purihin siya at lalo na upang pagsilbihan siya dahil  siya ang Ama, siya ang Ama ng sangkatauhan, siya ang nagdadala sa atin ng kapayapaan at binibigyan ang lahat ng kanyang anak ng biyaya. Maraming mga bagay na atin nakalimutan, tayo ay naligaw sa kanyang mga turo, tayo ay bumagsak sa daan sa lupa, at tayo ay inakit sa pasyon sa lupa, sa kaaliwan ng laman at hindi tayo nag-iisip ng maliwanag, at hindi natin nakikilala ang halaga ng mayroon espiritwal ng buhay. Tayo ay mayroon karapatan mamili, makita ang pabalik na lugar upang makapahinga ang atin kaluluwa, makita ang daan na totoo, at malaman kung ano ang kailangan lubos sa buhay.

Wala sino man ang makakatanggi sa pag-ibig, dahil ipinanganak tayo sa pag-ibig ng Diyos. Tayo ay mga tao na mayroon kaluluwa, mayroon talino at pagmamahal sa atin puso. Si Jesus ay dumating upang tulungan tayo, habang tayo ay nabubuhay. Maski na tayo ay maysakit subalit kung tayo ay nanatili buhay, pagkatapos tayo ay nanatili magpasya sa buhay sa paraan na makakaharap natin ang Diyos, paglingkuran ang Diyos, mabuhay na anak ng Diyos. Tuwing panahon ng Pasko na ang Diyos ay naghihintay sa kanyang anak, ang mga anak na malayo, mga anak na hindi nadadama ang pagmamahal ng panahon ng Pasko, hindi nadadama ang kapayapaan ng Pasko, na ang simbahan nagpapaalala taon-taon. Ang Diyos ay nag-aanyaya sa atin na magkaroon ng Pasko sa atin kaluluwa, sa atin puso, para makaharap natin ang bagong anak, matanggap ang pagliligtas ng sanggol Jesus, para baguhin tayo, para tayo ay magbalik, para tayo ay mapalapit sa pagmamahal ni Jesus, sa pamamagitan ng bagong panganak na sanggol, sa panahon ng Pasko, at makaharap ang lahat sa lupa.

Siya ay naghihintay at patuloy naghihintay, takot na makaharap ang lahat ng kanyang anak. Hindi niya tinatanggihan ang bawat isa, gusto niyang makilala ang bawat isa sa pamamagitan ng Eukaristiya. Ang mensahe ay paalala sa bawat isa, ang biyaya para sa lahat, ang grasya para sa lahat. Ang Diyos ay hindi dumating upang parusahan tayo, ang Diyos ay dumating upang iligtas ang atin kaluluwa, ang atin katawan. Tayo ay kailangan maniwala sa kanya, kailangan natin tanggapin ang kanyang mga salita at kailangan natin makita ang paggaling nanggaling sa kanya, sa pamamagitan ng Banal na Awa, milyon tao na nagbago, mga tao na nagbalik sa Banal na Awa upang makaharap ang Diyos. Ang bawat bagay ay nagawang karapat-dapat sa pamamagitan ng mga tao napili, para sa pamamagitan ng Banal na Awa, maunawaan natin na tayo bumagsak sa bitag ng mundo, ang mga panganib na nakapaligid sa atin katawan at kaluluwa. Ang Diyos ay dumating upang makilala ang kanyang mga anak, kung bubuksan natin ang atin puso sa kanya, kung bubuksan ang atin puso tumanggap ng kanyang biyaya.

Siya ay dumating sa lupa upang bigyan ang bawat isa ng kanyang basbas, para makilala ang kanyang paanyaya, para magbalik sa kanya, para tanggihan ang pagkamasarili. Tayo ay mayabang, tayo nagmamalaki, tayo ay nabubuhay na sira,  nabubuhay tayong mayabang, umaasa tayo sa pera, sa katanyagan, sa atin talento, at hindi natin nakikilala ang Diyos, tayo ay nagkasala nanggaling sa maliit patungo sa malaki  na gawain,  nabubuhay tayo sa masama, nabubuhay tayo sa kasalanan, nabubuhay tayo laban sa mga turo ng Diyos, tayo ay nabubuhay laban sa mga Utos. Ang Diyos ayaw niyang makita tayo patungo sa kamatayan.

Ang Diyos ayaw niya na makita tayo na matalo sa kaaliwan sa lupa, sa makasalanan pasya, nahuli sa bitag ng kadiliman, ang kadiiman nagagalit sa lupa, sa pamamagitan ng teknolohiya, sa pamamagitan ng pilikula, sa pamamagitan ng paglalaro, dinadala tayo sa buhay na walang puso at walang pananalig. Ang mga bagay na atin makatagpo araw-araw ay dinadala tayo sa kasalanan at hinahayaan natin ang mundo ng kadiliman na pamunuan tayo, sa madernong paraan ng teknolohiya, sa fashionable na paraan ng panahon, sa pamamagitan ng telepono na gusto natin, para sa atin upang pindutin ang button at makita ang lahat ng bagay na hindi kasali sa mga turo ng Diyos, at lahat ng bagay na inilalayo tayo sa mga Utos ng Diyos, inilalayo tayo sa espiritwal na buhay. Inilalayo tayo at iniisip ang responsibilidad sa buhay, ang buhay na kasama ang pag-ibig, kasama ang magpakumbaba, kasama ang pasensiya at mga bagay na kailangan natin  gawin.

Ang Diyos binigyan tayo ng katawan, kaluluwa at isip, para tayo ay kumilos bilang matalinong tao. Lahat ng bagay ay mayroon katwiran, para maunawaan at makilala kung ano ang kailangan, kasama ang mga itinuro na atin natutuhan, madama sa loob ng atin puso at kaluluwa. Ano ang itinuro sa atin na lubos na totoo? Ano ang magdadala sa atin ng kapayapaan sa atin kaluluwa? Ito ay ang kasiyahan sa harap ng mga kapatid na lalaki at babae ni Kristo, ang saya ng buhay pamilya, ang saya kapag nakita natin ang atin nagampanan nanggaling sa atin puso, kapag nakita natin ang pag-asa sa mga bagay nasa atin harapan, mga paghihirap at kung mayroon tayong pag-asa, mayroon parin tayong kasiyahan. Ito ang katotohanan na makakatulong sa atin na mag-isip, na magbalik, sa bawat panahon, sa bawat sitwasyon.

Si Jesus gusto niyang makilala ang bawat isa sa atin,  sa anumang paraan. Siya ay palaging naghihintay sa atin, pinaaalaahanan tayo. Kung alam natin mag-isip at makilala na ang atin buhay ay mayroon kahulugan, pagkatapos, hindi natin maitatanggi na tayo ay mayroon kaluluwa, na mayroon tayong puso at isip. Ang Diyos ibinigay ang kanyang Katawan at Dugo. Ang Diyos ibinigay sa atin ang araw-araw na pagkain sa pamamagitan ng kanyang mga itinuro, kasama ang katawan at Dugo. Ang Diyos ibinigay sa atin ang kapatawaran sa pamamagitan ng Sakramento ng Kumpisal at naghihintay siya sa atin, araw-araw upang tulungan tayo, pagalingin tayo, sa pamamagitan ng pananalig sa Banal na Awa. Araw-araw, kailangan mayroon tayong sandali na tahimik, para itaas ang lahat ng hirap sa buhay sa kanya, humiling ng tulong. Kasama ang pananalig, makikilala natin ang biyaya nanggaling sa Diyos, na nagbigay sa atin, anumang paraan.

Sa lupa, ang mensahe na ibinigay ng Diyos sa atin, sa pamamagitan ng Eukaristiya, ay paraan na makilala tayo, pinaalalahanan tayo, dinadala sa atin ang Mabuting Balita sa atin, para makita natin ang biyaya nanggaling sa langit. Ang Diyos ay mayroon paraan na iligtas tayo, alisin tayo sa bitag ng modernong mundo na inakit tayo. Tayo ba ay makikipagtulungan sa Diyos? Gusto ba natin maligtas sa pagpili sa Diyos?  Binibigyan ba natin ang atin sarili ng pagkakataon sa pamamagitan ng pakikinig sa kanyang mensahe? Binigyan niya tayo ng paraan subalit iniwan niya sa atin ang karapatan magpasya, ng dahil sa kanyang pag-ibig tayo ay lumawak sa atin sarili, ang kanyang pag-ibig babaguhin tayo, ng dahil sa kanyang pag-ibig nasakop ang atin puso, ng dahil sa kanyang pagmamahal nagdala ng pagmamahal sa atin. Niyayakap niya tayo ng buong puso, ang Banal na Awa na kanyang ibinigay sa bawat henerasyon, bukod sa atin kasalanan, sa atin pananakit, ang Diyos binigyan tayo ng pagkakataon. Ang Diyos ay mayroon paraan iligtas tayo dahil tayo ang presyo na dapat niyang pagbayaran ng Dugo, ang Dugo ng nag-iisang anak ng Diyos na ibinuwis, upang tubusin ang atin kaluluwa.

Narinig natin ang ang tungkol sa mga bagay na ito at tayo ay pinaalalahanan ng kasaysayan nito, ito ay mahalagang paaalala sa natitirang araw ng panahon. Si Jesus Kristo, sa pamamagitan ng Eukaristiya, pinaalalahanan ang bawat isa sa atin, kapag tiningnan natin ang sanggol Jesus, na siya ay dumadalaw sa bawat isa tuwing Pasko. Sa taon na ito, espesyal na taon, alam natin ang babala na mangyayari, nakasulat sa Ebanghelyo. Mayroon mga araw na kung dumating ang Diyos, at hindi natin alam kung kailan at anong paraan at kung anong panahon subalit kung titingnan natin ang event na nangyayari sa lupa, makikita natin ang nangyayari na nakasulat sa Ebanghelyo ang babala, ang baha, ang narural na kalamidad, ang mga patay, ang patayan, ang kasalanan, ang kasamaan ng sangkatauhan.  Lahat ng bagay ay mayroon babala sa Ebanghelyo, ang pananakot na atin makikita sa ekonomiya, sa mga sakit at marami bagay na atin haharapin. Ang event ay nangyayari at mayroon katuwiran dahil hindi natin alam ang nauna ang mga bagay na ginagawa ng Diyos****, nababatid lamang natin sa babala sa Ebanghelyo at ang  nakasulat sa Ebanghelyo ay hindi mababago at mangyayari sa panahon na nabubuhay tayo.

Narinig natin ang mensahe nanggaling sa Diyos, sa pamamagitan ng Eukaristiya, sa pamamagitan na pagsisiwalat na ibinigay sa atin. Nagsalita siya, para makilala ang tama at mali, para tayo ay magbalik sa daan na atin nakalimutan, magbalik na  nanggaling sa atin paghihiganti laban sa simbahan, laban sa mga turo na pinaghahati tayo. Ngayon, binibigyan tayo ng pagkakataon, sasama-sama tayo, nanggaling sa buong mundo, na magkaisa tayo sa pag-ibig. Ang Diyos dinala tayong muli sa simbahan na kanyang itinatag. Ang araw na ang Diyos ay magbabalik, hindi natin alam  kung kailan subalit ang Diyos pinaalalahanan tayo ngayon, sa taon ito, sa Advent at  panahon ng Pasko ang  taon 2013, kasama ang mensahe ukol sa Pasko. Kailangan tayong magbalik, kailangan tayong magsisi, kailangan baguhin natin ang ugali bago dumating ang Diyos, kailangan tayong maghanda na tanggapin ang kanyang biyaya, maghanda na harapin ang Diyos, humarap sa katarungan. Si Jesus ay hindi habang panahon na bagong panganak na sanggol na nagaganap taon-taon. Bawat taon, ang Diyos pinaalalahanan tayo at binibigyan tayo na pagkakataon. Sa taon ito natanggap at narinig natin ang kanyang mensahe na ang sanggol Jesus dumating sa bawat isa, bilang mabuting Diyos. Jesus Kristo hindi dumating sa atin, hindi bilang ugali, kundi pinaalalahanan tayo na haharap tayo sa hukom, na siyang maghuhusga sa lahat ng atin ginawa. Ang atin kasamaan ay huhusgahan kapag nakaharap tayo sa katotohan at matuwid.

Huwag natin iwala ang pagkakataon kapag ibinigay ito sa atin, lalo na sa Pasko 2013. Ito ang mensahe nanggaling sa Diyos para sa atin, ibalik tayo sa kanyang pag-ibig, dalhin tayo sa kanyang Banal na Awa, humingi ng kapatawaran, tanggapin ang pagliligtas ng atin kaluluwa. Magbabalik ba tayo o hindi? Makikipagtulungan ba tayo o hindi? Makikinig o mananatili ba tayong tumatanggi?

Mayroon tayong pagkakataon na makilala ang espirituwal na buhay, mayroon pananalig, lumapit sa katotohanan, lahat ng bagay na kailangan natin, tumanggap, tanggapin, para tayo ay maging anak ng Diyos, para protektado tayo. Tayo ay nanatili matigas sa atin mga gawain, tinatanggihan natin ang Diyos, nabubuhay tayong makasarili. Walang pakinabang at tutulong sa atin kung wala tayong pag-asa, kung hindi tayo naniniwala sa Diyos at haharap tayo sa hirap. Kailangan harapin natin ang pagkabigo, kapag hindi natin hinahanap ang Diyos, kapag hindi tayo nagtitiwala sa kanya, kapag hindi tayo nagbalik sa kanya, anumang paraan. Ang Diyos nagdadala ng pag-ibig. Marami siyang paraan na makaharap siya. Makikilala natin siya, kapag nagbalik tayo na makaharap ang Diyos Ama o maghanap tayo ng paraan na makilala siya, sa pamamagitan ni Jesus Kristo ang atin kapatid na lalaki, na nagdala ng katotohanan, bilang taga patnubay na kasama sa buhay, pinaalalahanan tayo, na dalhin sa atin ang mga itinuro na nanggaling sa Ebanghelyo. Makakaharap natin ang kapatid na lalaki at babae ni Kristo na ibiigay sa atin upang ibigay ang Mabuting Balita, para mapalapit tayo sa kanya, para buksan ang atin mga mata, at makita ng milagro at ang kapangyarihan at trabaho sa lupa, upang iligtas ang atin kaluluwa sa kasalanan, pagalingin ang mga maraming sakit, at ibalik  ang marami tao sa kanilang maling gawain, ang bawat isa ay dapt na magbalik sa Diyos.

Isa lamang ang daan, ito ay magbalik sa Diyos. Kailangan gumawa tayo ng  daan para sa Diyos at kailangan maghanda na tanggapin siya sa atin puso, para tanggapin ang kapatawaran at ang pagliligtas na ibinigay sa atin. Ang mensahe ng advent at panahon ng Pasko 2013, ay nagpapaalala sa atin ng pag-ibig na naghihintay sa atin. Patuloy siyang magmamahal at hindi niya tinatanggihan ang bawat isa ng gustong magbalik sa kanya. Siya ang hukuman sa mga tao na sumusunod sa kasamaan, sa kasalanan at tumatanggi sa katotohanan, pagkatapos magbabayad sila sa presyo dahil gumawa tayo ng pasya sa atin buhay, sa nakalipas at sa ngayon.

Huwag natin sisihin ang Diyos kung hindi niya tayo binigyan ng pagkakataon dahil binigyan na niya tayo ng maraming pagkakataon na makilala siya. Siya ay dumating kasama ang pag-ibig, kinakatok niya ang bawat pinto ng kaluluwa, upang sabihin ang tungkol sa pag-ibig na mayroon siya sa atin, binigyan  niya tayo ng pagkakataon na magbalik sa kanya, at makaharap siya.

Pinaalalahanan niya tayo ng kanyang Mabuting Balita, sa pamamagitan ng simbahan. Ngayon, kasama ang mensahero, kasama ang propeta at milagro na nangyayari sa tao at sa lupa, kung mayroon tayong mata ng pananampalataya, makikilala natin, kung mayroon tayong taynga na makarinig, tayo ay makakarinig ng mensahe, sa pamamagitan ng Banal na Eukaristiya, na si Jesus  na kanyang ipinadadala sa bawat isa, para sa lahat na magbalik sa kanya, upang maghanda tayo sa atin sarili na humarap sa kanyang katarungan kapag siya ay magbalik bilang hukom. Ang Bawat isa ay haharap sa matuwid at katotohanan. Kailangan tayong maghanda, binigyan tayo ng babala. Huwag natin iwala ang pagkakataon ulit, dahil haharap tayo sa magiging bunga  ng atin mga  ginawa kapag tayo ay patay na, ang bunga ng kasamaan, ang atin pagtanggi sa Diyos, ang atin paghihimagsik laban sa Diyos dahil narinig natin, dahil alam natin subalit hindi tayo kumilos, hindi tayo nakipagtulungan at  gumawa tayo ng sariling pasya.

Ngayon, ang Diyos pinayagan si Lucia na tumanggap ng mensahe at pinayagan si Lucia na ibalita, sa pamamagitan ng trabaho ng Banal na Espiritu, ang mensahe, sa pamamagitan ng Banal ns Eukaristiya, kailangan dumating upang makilala ang lahat ng anak, paalalahanan tayo sa natitirang araw ng daantaon, pinaalalahanan tayo ng kahulugan ng sanggol Jesus noong dumating siya sa lupa. Itong paghahayag na nanggaling sa Diyos, para maghanda ang atin sarili sa atin espirituwal na buhay, para tingnan natin at ang atin buhay, para magpasya sa mga bagay na atin nakalimutan, para sa buhay natin tumanggap ng kapatawaran at pagliligtas na nanggaling sa Diyos, kasama ang atin pasya na magbalik, na nagsising puso at ang atin paghahanda na tumanggap ng biyaya na ibinigay ng Diyos sa atin sa henerasyon.

1. Ito ang sanggunian sa Taon ng Pananampalataya, inihayag ng Papa Benedict. XVI, na natapos noong Nobyembre 24,2013

**  Araw ng Pasko.

 

*** Sa puntong ito ang Espiritu ni Jesus dinala si Lucia sa pagsulat.

 

**** Ito ay patungkol sa “araw kapag ang Diyos ay dumating”, nabanggit dawang talata ng noong una.