Dalhin ang Ilaw sa mga Tao

Enero 5,2019

Lucia: Panginoon Diyos noong 12: 24 ng hapon, Sabado, Enero 5,2019. Nakaluhod kami sa harap ng Altar, ang tubernakulo, ang Krus, ang sabsaban, ang imahen ng Banal na Awa (Divine Mercy) at Banal na rebulto ng Our lady of Mount Carmel.

Ngayon umaga, sa Unang Biyernes ng buwan, kami ay dumating para sa Banal na Misa,na siyang inihahandog sa Sacred Heart of Jesus.  Kami ay nagkaisa gumalang upang ialay ang Anim na Kowtows.

Una,itinataas ko sa Diyos ang maraming pangyayari na naganap kamakailan: hindi inaasahan, mabilis na pangyayari. Kami ay lubos na natatakot dahil hindi ito madaling malutas.

Kung walang Diyos, tayo ay walang lakas na ipagpatuloy ang ating papel, dahil sa buhay, madali tayong mag-alinlangan, madali bumagsak sa gulo kapag humarap sa buhay na totoo.

Panginoon Diyos, para sa amin, ang nangyari sa nagdaan buwan ay hindi masyadong mahaba o hindi maikli. Sa nagdaang  mahabang walong taon, nag-umpisa sa siyam na taon. Ibinuhos ang hindi mabilang na biyaya sa amin at sa amin parokya at sa simbahan ang lugar na amin pinagdadasalan na sama-sama.

Sa Emmaus kapilya, sa unang araw, ang hindi makalimutan na pagtitipon, ang tunay na pambihira at kagilasgilas na araw, nasaksihan namin ng amin mga mata. Ang Diyos itinaas kami na alisin ang pag-aalala, mabalisa at matakot.

Hindi namin makakalimutan ang araw na ang mundo tinanggihan tayo at tayo ay namuhay sa kalungkutan. Tiyak, ang atin kasalanan ang dahilan.

Ang amin kuro-kuro ay limitado at ang amin paniniwala, kami ay kristiyano subalit hindi namin naunawaan kung ano ang itinuro sa amin para magsanay.

Ang buhay ay mukhang naging ugali magmula noong una pa lamang kaya kapag makatagpo ang hirap at pagsubok, tayo ay parang  nalulungkot at natapos na talo tayo.

Subalit O Panginoon Diyos. Ibinalik mo kaming muli sa pagkatalo. Magmula sa kabiguan. Tinuruan mo kaming umasa.

Tinitingnan mo kami kung kailan kami ay nasa gitan ng buhay na magulo, tinatanggihan ng mga tao, kulang sa mga gamit sa lupa at ang isip bumaba.

Ibinalik mo kami. Pinangalagaan mo kami.  Minahal mo kami at binihisan ng bagong damit upang mamuhay tayo na may pag-asa at umaasa sa inyong pagibig.

Pagkatapos, kung saan, bawat hakbang, umiiwas tayo sa pamimilit sa mediocre at karaniwan mundo ng mga tao, kasamaan at kahinaan  sa kasalanan.

Sa araw na ito, tayo ay nagdaan sa hindi mabilang na karanasan sa buhay; mayroon tumaas at bumaba, pagbagsak at tagumpay.

Subalit ngayon, sa pagdiriwang ng Sacred Heart of Jesus, ang mga tao ay pinaalalahanan ng pangangailangan ng pagsisi dahil ang pagkawalang puso, ang walang pakialam, pagka-malamig. Tayo ay katulad ng mga taong iyon.

Nang dahil sa paghihirap ng Panginoon, ngayon, ang simbahan nagdiriwang ng Sacred Heart.

Ang puso ng Diyos ang nasira ng dahil sa tao.  Ito ang puso ng Diyos na nagtiis sa henerasyon, sa daan taon. Ang puso ng Diyos ang nagtiis magtiyaga hanggang sa araw na ito. Ang puso ng Diyos ang nagbigay ng lugar na sumandal. Ang puso ng Diyos ang naghihintay sa bawat makasalanan.  Ang puso ng Diyos ang nagpabalik sa makasalanan, maging matuwid na tao. At ang puso ng Diyos ay bukas-palad,marangal at hindi tumitingin sa nakaraan kasalanan at sa mga tao.

Tuwing Unang Biyernes ng buwan, ang Diyos naghihintay, ang Diyos tumatawag.

 

Ama:

Mahal kong mga anak, kahit gaano kayo makasalanan, mahal ko parin kayo.

Ako ay mananatili sa inyo dahil mahal ko kayo.  Ako ay dumating sa mundo dahil mahal ko kayo. Ako ay ipinanganak sa malamig na Taglamig, sa sabsaban dahil mahal ko kayo.  Ako ay  tumanggap ng paghihintay sa inyo sa bawat yugto ng dahil sa pagbig. Tinanggap ko ang lahat dahil sa pagibig at ang akin buhay ay natapos sa Krus, bilang tanda ng akin pagibig sa bawat bata kung sino  ako ay nakipag- palit at ang ay halaga ay Dugo.

 

Lucia:

O Panginoon Diyos, ang pagibig na kataka-taka, matayog, malawak, subalit malapit sa atin, bilang mga salita nagsasalita sa bawat puso ng bawat tao. Ang bawat puso na ang Diyos ay nagtiis hanggang ngayon, partikular ngayon sa panahon ng Pasko.

 

Ama:

Ang panahon ay lumipas  higit na 2 libong taon. Matagal ng lumipas ng 2000 taon.

Kayo ba ay umupo at naggugunita, espesyal sa nakaraan mga maraming Banal na Misa?

Sa Kapistahan, bawat taon, sana magbalik kayong tingnan ang kasaysayan upang makita ninyo na iniligtas ko kayo. Ako ay dumating upang dalhin kayo sa tahanan. Ako ay dumating dala ang kapayaan at pagkakaisa ng bawat puso, bawat tao, bawat pamilya, bawat grupo at buong mundo.

Ako ay nagmimithi, naghahangad at nangangarap.

Ako ay umaasa na alam ninyo na ako ay dumating upang palayain kayo.

Dadalhin ko sa inyo ang doktrina, para sa akin para protektahan kayo ng akin pagibig, kung saan sa buong henerasyon hindi nila mapigil ang bata subalit nagpatuloy na may Diyos kung sino  lumaki sa edad- ang Diyos na sumanib sa bawat buhay ng tao, ang Diyos  na nakaranas ng buhay sa lupa- naglakbay kasama magtiis upang kasam ibahagi ,umibig magkasama at turuan ang mga tao na magpatawad ng payapa.

Hanggang sa araw na ito, tuwing Biyernes ang araw na ako ay pumasok sa Way of the Cross.

Bawat Biyernes ay parang katulad ng kasunduan  sa mga tao.

Iyan ang nagdurugong Puso na naglinis ng mundo, patuloy na may pagibig, hinanap ang daan at dinala ang lahat ng bata sa akin pagibig.

Ako ay nagtiis ng lubos kasama ang akin paghahangad at minimithi para sa inyo na mabatid ninyo na mahal ko kayo ng walang kapalit.

Wala akong hinihiling sa inyogn buhay, kailangan ko kayo humakbang sa buhay na mataas ng higit sa normal, karaniwan hakbang upang makita ninyo ang kahulugan na akin dinala sa inyo.

Para sa inyo sana  maging masagana, matahimik at masaya sa gitna ng buhay.

Ang hangarin ko ay tingnan ang inyong paniniwala- ang pusong mainit, sa pang-unawa (perception), sa pag-muni-muni; pagkatapos makikita na ang pagibig ay malapit at hindi tayo iniiwan.

Kaya naghihintay ako ngayon ng dahil sa pagibig. Ngayon, ng dahil sa pagibig, bawat Biyernes ay paalala na ako  ay lubos na consecrated at ibinigay ang lahat hanggang sa huling patak ng Dugo.

Ang kalbaryo ay ang pangako sa tao. Ang kalbaryo ay ang lugar na ako ay nagwagi, dinala ko kayo sa lugar na puno ng ilaw, puno ng pagibig, puno ng biyaya ibinuhos sa mga tao.

Hindi puwede na ilarawan ang lahat sa aklat na hindi mabilang, lumipas na henerasyon.

Subalit ngayon, ang oras ay dumating sa akin para makita ninyo na ang pagibig ay maalab, nanatiling maliwanag, nagniningning, nanatili nagsisilab upang yakapin ang tao at ang bawat isa sa inyo , kahit na makasalananan.

Lumapit kayo sa akin pagibig. Tikman ang pagibig. Tikman ang puso na nanatili naghihintay sa inyo hipuin ninyo- ang puso dapat ibigin, ang puso na dapat mahalin, ang puso na dapat ibahagi, ang puso tutulong sa inyo at maglakbay sa inyo.

Huwag kayong matakot sa walang halagang hirap at mga yugto na dapat maranasan  ng tao- ang daan ng pagsubok, ang daan ng krus na dapat puntahan.

Alam ninyo na ang lahat bagay ay naging totoo at magmula ng ang katotohanan ay ginagawa noong nakaraan lumipas, ngayon ang epekto ay nakikita sa tunay na buhay.

Subalit ito ang gusto ko sa inyo. Ang bawat bagay kailangan dumaan, katulad sa mga araw na dumaan- ang kung ano ang manatili, kung ano ang matapos at kung ano ang katotohanan sa ngayon. Ang lumipas na bagay na naging dahilan ng kalungkutan ay lumipas na.

Mamuhay sa kasalukuyan. Mamuhay sa katotohanan. Mamuhay sa akin sa sandaling ito.

Gusto ko ang bawat mukha ay ngumiti. Gusto ko ang bawat mukha na tumingin at ang akin pagibig na lubos na ibinuhos upang yakapin ang lahat ng inyong kalungkutan.

Lumapit . Lumapit. Itaas ang lahat ng bagay sa akin.  Ibigay ang lahat sa akin.

Mga anak, gusto kong maniwala kayo sa akin.

Gagawin ko ang inyong puso na mapayapa – ang pinanggalingan ng aliw na akin ibinigay sa bawat puso, bawat kaluluwa, bawat boses, kung kailan hinahanap ako.

Ngayon, narinig ko ang inyong isip.  Naunawaan ko ang inyong sitwasyon. Ako ay  nakikinig, nagmamasid at tinitingnan ang lahat na akin napili.

Ngayon, nanatili kayo sa akin, maski ang simbahan ay nakasara at ang bawat isa ay nagbalik sa kanilang tahanan sa matahimik na tulog upang maghanda sa darating na araw.

Anong dahilan ng pananatili ninyo? Anong dahilan sinasabi ninyo ang salita ngayon?

Ano ang ginawa ninyo na hindi ninyo nakita subalit kayo ay naniniwala- tama na ang sagot sa  natanggap ngayon.  Tama na ang sagot, kung ano ang nakita sa kasalukuyan kabanalan- tama na makita na hindi ko kayo pinapayagan magbalik ng walang dala.

Gusto kong pagtibayin ang inyong paniniwala dahil ang ibang tao alam at nakikilala ang kagilas-gilas na kababalaghan. Ang kababalaghan nagbabala sa mundo sa mga darating na araw.

Kaya ngayon, alam ko ang daan na dapat ninyong daanan at maraming pagsubok dahil ang buhay sa lupa ang inyong nakikita tunay, sa kasalukuyan.  Ang inyong sariling pangangatwiran ay tama sa ngayon subalit sa espiritwal na buhay, gusto kong makita ninyo ang katotohanan na lumipas.

Paano ninyo tinatanggap sila? Paano ninyo naunawaan kung ano ang nangyari sa akin plano?

Ito ay maliit na  bagay, para tanggapin mo ang pag-aari na totoo, una at kung saan parang trangkahan, naunawaan mo na sa pamamagitan ng pahirap  (ordeal) ng batas na pinasok mo at lumakad sa lugar na akin inihanda sa inyo.

Ang lugar ay pinapanagot sa hindi mabilang na kayamanan.

Sa lugar na iyon puwede mong kunin ang gamit na para sa iyo at patuloy na mamuhay sa araw ng biyaya at grasya sa misyon.

Bagaman sa lupa,namumuhay parin kayo sa araw  sa langit. Maski sa normal na buhay, kayo ay nakakaranas ng dakilang kabanalan.

Kayo lamang ang nakikinig, ang mga taong nakakakita at mga taong nasaling ng bagay na iyon.

Magmula ngayon huwag kayong maging desperado, huwag kayong matakot, dahil lahat ng bagay nangyari ay nangyayar.

Pinili at inanyayahan kayo sa gitna sa mundo subalit sa buhay mayroon kayong pagkakataon mamili at kahbang na inyong gagawin.

Kapag nakinig at naunawaan ninyo ang Ebanghelyo ngayon, kilalanin ito:” Ang taong kumilos ng matuwid ay matuwid, katulad ng kung siya ay matuwid,” nanggaling biyaya sa akin ipinagkaloob.

Kaya gusto kong magsalita, para kayo ay mag-mature ngayon taon ito, para kayo ay magtulungan sa bawat isa at mamuhay sa daan,ayon sa gabay  ng Banal na Espiritu.

Bibigyan niya na maraming lakas upang maging banal na sundalo at matapang na mandirigma upang humarap sa digmaan nakakanerbiyos at mahirap na araw naghihintay.

Kaya hindi simple at karaniwan. Marami pa rin bagay.

Kayo ay hindi dapat  na natatakot at malakas- nagkakaisa, umiibig, nagtitiwala- nagtutulungan sa bawat isa para kayo ay magwagi sa panlabas na digmaan at talunin ang atake sa inyong paligid.

Magmula na protekthan kayo, ang inyong mahal ang puwedeng umatake sa inyo, dahil sa inyong kahinaan, mahirap  para inyo malutas- sa lahat ng mga bagay,dahil kulang sa lakas at hindi matatag at kulang sa pagtitiwala.

Napakaraming mga bagay sa norma na buhay.

Kung hindi kayo makakatayo ng matatag at hindi magtiwala, paano ninyo masusupil ang digmaan na inyong haharapin?

Sa buhay kailangan kayo laging lumalaban- bawat segundo, bawat minuto,-upang ipakita ang kaibahan ng tama at mali, makilala sa gitna ang liwanag at kadiliman, maunawaan ang pagsubok, at manatili matatag sa inyong pananalig.

Kaya, sa nakita ninyo, mayroon mga bagay na ang dahilan ng paghihirap.

Bagaman, sa katapusan, salamat sa paghihirap na nagwagi. Sa katapusan ang pagwawagi tinulungan kayo na bumalik.

Mayroon  tagumpay sa paghihirap.

Kaya mayroon bagabag na bagay subalit pagkatapos kapag natapos na, sila ay nagiging mabuting bagay dahil ako ang pumili sa nangyari, nangyayari at nangyayari parin, malapit na darating ang katapusan.

Sa mga taonga yaw tumanggap ng paghihirap, mga taong natatakot o sa  labanan, pagkatapos sila ay tumiwalag ang sarili ay sumuko na.

Kung ano ang kailangan ninyong malutas, lutasin .

Kung ano ang hindi ninyo maunawaan, lagi kayong magatiwala kung alin ang para sa inyo at magdasal, pagkatapos magiging maliwanag makikitapara  ninyo at piliin para sa inyong sarili.

Ngayon ako ay natapos. Binabasbasan ko kayo at salamat sa panantili ninyo rito sa akin.

Dahil nanatili kayo rito, gusto kong marinig ninyo, gusto kong malaman ninyo ang personal na tanong ukol sa trabaho ninyo sa misyon,para malutas ito agad.

Kapag kayo ay nagmamalasakit,pinagmamasdan ko kayo. Kapag kayo ay malungkot, malungkot din ako, kapag kayo ay masaya ako ay masaya rin,kapag kayo ay nagtagumpay, narito ako sa inyong tabi, lumalakad sa inyo.

Kaya, sa lahat ng bagay, gusto long maunawaan ninyo na hindi ako dumating 2 libong taon lumipas kundi dumating ako sa inyo sa pamamagitan ng Eukaristiya.

Dumating ako sa inyo sa pamamgitan dakilang misteryo.

Binisita ko kayo- hindi ba ito sapat para kayo ay maniwala?

Tandaan ninyo na ang lahat ng bagay na ito ay hindi malabo kundi totoo.

Maniwala at kayo ay tatanggap. Hanapin at inyong makikita. Kumatok at bubuksan ko kayo.

Kung kayo ay naniniwala, makikita ninyo ang kagilas-gilas na akin ipinagkaloob at ibinigay.

Nangangamba ako, kung kulang sa lakas, kayo ay matatakot kapag nakita ninyo ang kamangha-mangha.

Mayroon tunay na mahalagang programa na inyong makikita, lalo  na ngayon taon ito.

Ito ang mga bagay na akin hinahangad sa inyo na sana lumakas.

Sa tunay na buhay, kung magtagumpay kayo o hindi, maging matatag kayo na payapa.

Lagi kayong magdasal at magtiwala- pagkatapos malalaman ninyo na ang huling pasya ay akin laging inaayos at ang Banal na Espiritu ay namamagitan.

Ang kapayapaan ay sumainyong lahat. Lubos ko kayong mahal. Paalam mga anak.

 

Lucia: O Panginoon, ngayon,hindi ko alam kung bakit ka dumating. Ang alam ko ang akin puso ay naguluhan.Hindi ko maunawaan kung bakit ako umiyak, bakit ako naging madamdamin.

Kung bakit mayroon bagay na gusto kong sabihin, subalit hindi ko alam kung papaano ipaliwanag?

Sa wakas, ang paghahangad natatapos sa pag-iyak, natatapos sa hikbi, para maging kapalit ng boses, para  sa mga kapatid na lalaki at babae sa grupo na kanilang hinaharap, para sa mga proglema sa mga isip ng bawat isa, para sa mga  bagay na hindi malutas, hindi alam kung tama o mali.

Dahil sa sitwasyon na walang tunay na kapayapaan, hindi  natin alam kung ito ay tama o mali.

Maski ito ay totoo, tayo ay natatakot, nadadama natin mayroon bagay na alanganin.

O Panginoon, ang Diyos na akin sinasamba-naunawaan mo ang lahat. Alam mo ang lahat.

Kaya ngayon, binigyan mo kami ng pagkakataon marinig ang inyong boses.

Kung hindi natin alam,dumarating ka upang turuan kami. Dumarating ka upang ibigay sa amin ang iyong salita upang pagtibayin ang aming espiritu. Dumating ka upang bigyan kami ng kapayapaan sa isip at lakas.

Kaya kung ano ang araw na ito ay lubos na kahanga-hanga na mayroon tayo at mayroon.

Sana ang Diyos tulungan tayo pahalagahan mabuti, umibig ng lubos, mamuhay na karapat-dapat sa buhay at magampanan ang misyon ibinigay mo sa amin.

Supilin natin ang mahinang laman,iwasan ang katamaran, iwasan ang natin ang silakbo ng damdamin, supilin ang kasamaan ng tao at kahinaan, mamuhay na malapit sa kanya.

Ang Diyos binigyan tayo ng puso upang umibig, ang pusong naghihintay at ang puso na laging naghuhulog ng dugo upang linisin ang katawan at kaluluwa.

Ibinalik niya tayo na nanggaling sa kadiliman-bilang makasalanan bilang nagsisisi, nanggaling sa pagsisisi na naging santo. Ibinalik niya tayo nanggaling sa kadiliman sa liwanag at naging matuwid.

Talaga, sa buhay, hindi maging matuwid ngayon, kundi bawat araw kailangan natin magsanay na maging matuwid. Kailangan magsanay at magsanay.

Kahit anong araw nasa laman parin tayo, mahina tayo. Kaya Panginoon Diyos, pakiusap tulungan mo kami, tanggapin mo kami, patawarin mo kami at bigyan mo kami ng pagkakataon na maniwala sa iyo, lumakad sa daan kung saan dinala mo kami.

Talaga,kailangan tayong sumulong,hakbang-hakbang sa kalbaryo.

Kahit gaano kahirap, ang Diyos, pakiusap hayaan mo kaming umasa sa iyo,dahil ikaw ang ilaw, ang daan at ang katotohanan.

Bukod sa iyo, walang makapagbibigay ng ligaya sa mundo. Bukod sa iyo, wala makapagbibigay ng pagkakataon na magbalik na nanggaling sa kasalanan.Bukod sa iyo, walang tao malugod na tinatanggap tayo.

Ang atin sugat, ang peklat na nanggaling sa kapusukan, ay sinira ang inyong puso subalit hindi kayo nahihiya.

Ngayon, sa madilim na lugar,nagbalik kami at nagkaroon  kami ng pagkakataon manatili sa iyo, upang makinig sa inyong boses lalo na sa gabi.

Kaya Unang Biyernes ng 2019, nagkaroon kami ng pagkakataon na itaas sa iyo at tumanggap ng iyong gabay.

Malapit kami sa iyo at hindi mo kami iniiwan na walang dala. Parehong magkalapit ang mga banal na apostoles sa kanilang sarili sa lumipas na panahon.

Sa Ebanghelyo ngayon, St. Andrew at Peter ay naging iyong disipilo.Ngayon ay pareho- naglaan kayo ng oras, magsalita sa amin ngayon gabi. Isinuko nila ang lahat upang sumunod sa iyo.  Lahat ng ito ay hindi sinasadya.

Ito ang programa iyong ibinigay, upang pumasok ito sa Ebanghelyo.

Dahil ang disipulo sumunod sa iyo, sa wakas,inanyayahan mo sila sa bahay at nakipag-usap sa iyo. Ngayon ay pareho, hinahanap ka namin at sa wakas nakipag-usap ka sa amin.

Tinanggap namin ang iyong itinuro noong gabi at unang araw ng Biyernes, at naalala ang pagibig, ang malambot mong puso at pinaalalahanan mo kami na kailangan magsisisi.

Subalit, hindi  namin naunawaan ang pagsisisi.

Hindi namin alam ang dapat gawin para magsisi- kami ay nagsisisi sa amin ginawa dahil sa buhay hindi namin  sinasadya o  intentional dahil nakakadama ka ng kalungkutan, masakit,mag-alala at maging malungkot sa ngayon.

Ngayon gabi kami ay humihiling na tanggapin ang mga dasal na amin iniaalay sa pamamagitan ng 6 Kowtows.

Sana magsisi tayo alang -alang sa lahat ng klase, lahat ng papel at para sa buong mundo, salamat  sa amin buhay na iyong ibinigay.

Sana maitaas namin ang imperpeksyon at kahinaan, magdasal para maging bagong tao.

Hinihiling namin na tulungan kami maging anak kung sino dinadala tayo uliran buhay, upang maging sundalo at matapang na magdirigma na  maingat mong pinili.

Salamat sa pagsasanay sa amin at tinuturuan kami at nakikipagkita ngayon gabi.

Sa ngalan ng Banal na Hesus Kristo ating Panginoon. Amen.Amen.Amen.

Buong paggalang iniaalay namin ang Unang Kowtows sa Diyos Ama.

O Diyos Ama- sinasamba kita, pinupuri kita, iginagalang kita, salamat sa iyo, sa maraming biyaya na ibinuhos mo sa amin.

Partikular na, inihandog mo ang kaisa-isang Anak para ngayon gabi,upang marinig namin ang salita ni Hesus, ang salita ng Incarnate Word, ang salita ng Tagapagligtas, ang salita na kanyang ipinagkaloob na Puso ng pagibig.

Sa pusong ito, narito ang Ama, ang hindi  masukat na awa at habag, nagsasalita ukol kay Hesus, upang turuan ang lahat ng tao at ngayon gabi tinuruan din niya tayo para maipakita  sa gitna ang tama o mali, sa lahat ng bagay na hindi maliwanag na sitwasyon.

Sa mga bagay na totoo, hindi parin kami lubos na naniniwala, kaya ang amin buhay ay di-matatag- urong- sulong na araw, lagi mahina ang mga araw, lagi ng mababaw ang mga araw.

Kami ay nagkakasala, sinasaktan ang pagibig ng Ama.

O Panginoon amin Diyos, pakiusap tulungan mo kaming masupil ang amin kahinaan at marupok.

Sana magkatoon kami ng lakas ng loob na kailangan sa matatag na pasya.

Sa katotohanan at udyok ng Banal  na Espiritu, lahat ng bagay ay pagibig na nanggaling sa iyong mga turo.

Sa daan na matuwid, ang pagibig ibinalik tayo sa katarungan at ang katotohanan na ipinagkaloob mo sa amin.

Sana maitaas namin ang salita ng papuri, paggalang at salamat sa iyo.

Sana ang bawat isa buksan ang kanilang isip at kanilang puso, upang maliwanag na maunawaan kung ano ang kailangan.

Sana maging tao tayo na tumakbo sa iyo sa espiritu ng pagtitirapa, pag-aalay- na tapat, na mayroon karaniwan puso- at buong paggalang iniaalay ang atin mapakumbabang pagsisisi at pagsisisi.

Makikita natin kung paano ang pagibig ay lubos na malapit.

Kapag ang Diyos Ama nakita niya tayo at kung sino ang nagsisi at nagbalik, pagkatapos hindi niya  tayo tinatanggihan, binabati niya tayo ng maligayang pagdating at pinatatawad niya tayo.

Ito ang pinakamasayang bagay na natanggap sa pamamagitan ng Anim na Koawtows: na dinala sa mundo.

Tayo ay nagsasanay habang sa huling kaunting tahimik na taon, hanggang ngayon araw na ito.

Dumating ang oras para sa regalo na dumating sa lupa, sa bawat isa- upang bigyan sila ng pagkakataon na makilala ang pagkamalapit at tanggapin na masagana ang biyaya na ipinagkaloob ng Ama upang iligtas tayo at ang lahat ng tao;  mga taong hindi nakakakilala, para malaman nila, mga taong hindi naniniwala, para sila ay maniwala; mga taong hindi pa nasasaling, masaling ang kanilang puso, inialay sa tao kung saan hindi niya masukat na awa.

Sinasamba ka namin, pinupuri ka namin, iginagalang ka namin.

Pakiusap tanggapin mo ang salita na amin iniaalay sa unang araw ng taon at unang araw ng Biyernes ng buwan.

Ang Sacred Heart ay mayroon laman ng walang hanggang pagibig at awa ng Ama kung sino naging gabay natin ngayon gabi. Amen.

Kami buong paggalang namin iniaalay ang Ikalawang Kowtows, sa atin Tagapagligtas Hesus.

Salamat Ama sa amin pagpupulong ngayon gabi.

Mayroon kang masaya, nakakaganang salita na lubos na karaniwan at pangkaraniwan lugar sa tao.

Hindi natin maililibre ang atin sarili dahil ang limitado ang atin pag-iisip at mahina ang atin pananalig.

Subalit ang lakas ng pagibig, ang  walang hanggan lakas ng puso na hindi mo pinigilan ialay sa tao.

Ang pagibig ay inialay sa mga bata maski sila ay mahina at may kalokohan bata, lagi silang maraming pagkakamali.

Palagi  mong sinusubukan lumapit sa amin.

Binigyan mo kami ng pagkakataon na maging saksi, kayo ay nanatili na walang karanasan at may kalokohan mga bata, nanatili nakakulong sa buhay sa lupa at mahina ang pananalig.

Ang iyong pagibig at pagpapatunay dinadala tayo sa doktrina.

Dumating ka sa lupa sa pamamagitan ng Incranate Word na inialay sa Ebanghelyo, para sa atin magkaroon ng Babasahin ngayon.

Ang paghahayag ni St.John ang Apostoles naitala sa Babasahin: “ Ang tao na  kumilos na matuwid ay matuwid,tunay na siya ay matuwid. Kung sino ang gumawa ng kasalanan ay pag-aari ng Demonyo.”

Kaya kapag tayo ay bumagsak, hindi tayo dumidiretso umiiwas sa kasalanan, pagkatapos hawak tayo ng demonyo.

Subalit ng dahil sa bagay na alam natin ngayon, minimithi at hinahangad natin na maging matuwid.

Kaya naman, ikaw ay matuwid na tao na nagtuturo sa amin ng matuwid.

Samakatuwid, walang imposible sa Diyos.

Hayaan natin na tayo ay maging maliit na tao.

Lahat ng bagay ay itinaas, nagtanong, at inialay.

Kami ay lubos na naniniwala sa Diyos, walang bagay na tinatanggihan kami ng Diyos dahil siya ay namatay ng dahil sa atin.

Tiniis niya ang lahat ng bagay para sa atin- at walang bagay na hindi pinagkakaloob ng Diyos.

Hindi natin tinatanggap dahil nanatili tayong namumuhay na hindi matuwid.

Ang atin pagtitiwala ay hindi lubos,dahil hindi natin naunawaan ang kanyang walang hanggang pagibig- ang Pinakamataas na Tao na nagdala ng doktrina at nagbigay ng ilaw na totoo.

Kaya ngayon ang oras at tamang oras, upang buksan ang pinto sa atin para makita ang langit sa gitna ng mundo at makita ang pagdalo, habang pinagdiriwang ang Pasko kamakailan.

Ang kasaysayan inuulit taon- taon, para sa atin para malaman ang iyong pagdalo upang bigyan tayo ng buhay, ilayo tayo sa bitag, sa gulo, mga pangamba at kalungkutan na atin nilikha at nilikha sa bawat isa.

Ikaw ang tagapagligtas, ang gabay at umaakay sa amin sa ilaw ng kapayapaan, saya, at kaligayahan.

Kaya iniaalay namin ang milyong pasasalamat,purihin at ipagbunyi ang Diyos.

Iginagalang, nagtitiwala at pinagpipitagan ang nag-iisa, ang Pinakamataas na Tao, kung sino, ang Diyos na atin sinasamba at pinupuri.

Sa loob na nakatago programa ng Makapangyarihan Diyos-ang Ama, ang Anak at ang Banal na Espiritu- sana tumanggap kami ng gabay sa Espiritu ng Diyos at hilingin namin sumuko sa kanya.

Salamat sa knya, nabatid namin ang dapat malaman, gawin ang dapat gaawin at ialay ang dapat ialay.

Kami ay nagpapasalamat sa Tagapagligtas, kami ay nagpapasalamat sa Panginoon Hesus Kristo.

Ang kanyang marangal na pangalan ay Tagapaglistas.

Ang pista kung saan ang simbahan pinagdiriwang ang kanyang Banal na Pangalan, ang Banal na pangalan na Ikalawang Persona ng Diyos(1)- ang pangalan tumatagal ng habang panahon.

Salamat sa Banal na Pangalan ng kanyang sarili, ang lupa nanatili mamarati; salamat sa Banal na Pangalan ni Hesus, tayo ay nanatili protektado,salamat sa Banal na Pangalan ng Panginoon nanatili  tumatanggap tayo ng mabuti at dakilang biyaya.

Salamat sa Banal na Pangalan na atin inihahayag, tayo ay naging disipulo ng Diyos,  tayo ay naging saksi ng Panginoon, tayo ang mga tao kung sino naghayag na ang Diyos ay namatay ng dahil sa mga  tao at sumuko  ng maluwahati upang iligtas ang mga tao nanggaling sa kamatayan.

Iginagalang namin, pinupuri at pinagpipitagan siya.Amen.

Kami ay gumagalang  iniaalay ang Ikatlong Kowtow sa Banal na Espiritu.

Ang Diyos ay pagibig, ang dinamikong pagibig.

Ito ang pagibig na nanggaling sa Diyos Ama at Diyos Anak.

Ang Diyos, kung sino naninirahan sa atin, ay banal na pagibig nakaharap sa gitna ng mga tao, nag-uudyok at pinagkakalooban ang mga tao ng talino na piliin ang daan  na matuwid.

Nag-iisa, ang Banal na Espiritu ang Pinakamataas ng Tao na nagbibigay sa atin lahat ng pinakambuti na katotohanan, kabanalan, perpekto- sa kaluluwa, sa atin puso at kapasyahan ng atin isip.

Sana maunawaan natin kung ano ang banal na kaharian na ipinagkaloob sa atin puso, sa kailaliman ng pananalig at pang-unawa sa karunungan.

Ang Banal na Espiritu ang Pinakamataas na Tao nagkakaloob sa tao.

Ngayon kailangan natin magpasya sa gitna ng mabuti at masama.

Ang trabaho na atin kailangan alinman gagawin o hindi, tatanggapin o tatanggihan, tayo ang bahala.

Mayroon gabay sa atin isip kaya alam natin ang nanggaling sa katotohanan, alam kung saan nanggaling ang kabulaanan, alam natin kung saan nanggaling ang mabuti at kung saan nanggaling ang kasamaan.

Ang lahat ng ito maliwanag na makikilala subalit kailangan mayroon tayong pananalig, kailangan mayroon tayong Banal na Espiritu at kailangan mamuhay tayo para sa Diyos upang pagkalooban tayo ng matalas na pagkakilala.

Kailangan natin maging matalas para tayo ay makilala.

Ang Diyos lagi tayong pinagkakalooban ng mabuti sa atin sarili.

Nang dahil sa kabutihan  mayroon tayong puso ibinigay ng Diyos- upang umibig, mamuhay sa katotohanan at tumanggap ng kanyang pagibig.

Subalit ang mga tao lumaki na masama, lumaki na makitid, lumaki na may mahinang pananalig, at lumaki gumagawa ng maling pasya ng dahil sa kasalanan.

Kaya hindi natin nakikilala kung ano ang para sa pagibig ng Diyos, hindi natin nakikilala ang Banal na Espiritu mataas na espiritwal, hindi nakikilala ang Diyos na nagbigay sa tao at sa atin ng lahat na mabuti, sa katotohanan at perpekto.

Kaya ngayon, ang oras ay dumating para ibuhos ng Diyos ang bastanteng biyaya at sandaang ulit ng higit sa araw ng kasaysayan.

Ang oras ay dumating- ang Diyos gustong iligtas ang mga tao. Ang ors ay dumating- ang gusto ng Diyos na magliwanag ang ilaw sa ibabaw ng mga tao.

Gusto niya sindihan ang apoy upang ang pananalig masunog ng maliwanag upang madama at maunawaan na ang biyaya ay ibinuhos upang tubusin ang mga tao, partikular sa araw na ito.

Maraming hindi mabilang na bagay na nanggaling sa mga bata na atin itinaas sa Diyos, na nagsusumamo sa kanyang pangalan.

Mayroon mga tao na nagbalik na matuwid at mayroon mga makasalanan na taimtim na nagdasal at naniniwala sa Diyos.

Mayroon mga tao na nabubuhay na iniaalay ang kanilang buhay  sa Diyos.

Subalit sa lupa marami ang hindi mabilang ng tao na hindi nakakakilala, hindi naniniwala, mga tao nanatili matuwid na itinaas patungo sa langit at nagdarasal sa Diyos na iligtas sila at ang mundo.

Huwag natin kalimutan na mayroon parin tayong Inang Maria, ang Ina ng Ikalawang Persona ng Diyos.

Mayroon pa rin tayong Eukarisitic Hesus  para maunawaan ng maliwanag ang Pang- Apat na kowtow ay regalo ng Anim na Kowtows.

Ang Ikalawang Persona ng Diyos ay ang Eukaristik Jesus.

Ang Eukaristic Jesus ang bata na atin ipinagdiriwang sa Pista ng Pasko.

Ngayon narito parin tayo sa Panahon ng Pasko.

Talaga, ito ay isang bagay ng paniniwala at pananalig.

Kung walang Banal na Espiritu, paano natin mauunawaan, paano natin malalaman at paano natin masasagot na tiyak na daan?

Ayon sa pananaw sa lupa, pagkatapos, talaga magkakaroon ng hindi mabilang na pangangatwiran, debate at pagtatalo.

Kaya nanatili tayo limitado.

Subalit ang Diyos ay mayroon ng programa dahil siya ay Hari.

Siya ay mayroon kapangyarihan magpasya.

Siya ang Pinakamataas na Diyos at siya ang Panginoon na pambihira at natatangi pagibig.

Siya ang may akda ng pagibig, ang walang hanggang pagibig, ang pagibig para sa mga tao.

Noong tayo ay nanatiling makasalanan noong tayo namumuhay sa mga araw na nakatali sa  kasalanan, ang Diyos ay dumating upang iligtas tayo.

Ang kanyang pagibig ay dakila.

Ito ay walang pasubali na pagibig na ang Diyos ay nasa gitna ng mga tao, nagtuturo sa mga tao at naglalakbay sa mga tao.

Ito ang Banal na Espiritu.

Kaya ngayon, ang mga tao sa lupa na tinanggihan ang Banal na Espiritu, at hindi nakikilala ang Banal na espiritu ay walang kabuluhan mga tao dahil bilang tao kailangan mayroon tayong pagibig.

Kung mayroon Diyos mayroon pagibig.

Ang Banal na Espiritu ay pagibig, ang ilaw ang katotohanan.

Kung hindi natin siya makikilala sa atin buhay, pagkatapos nawalan tayo ng pagkakataon at nawala ang malaking kayamanan dahil ang Banal na Espiritu  ituturo sa atin ang programa na kung sino ang Panginoon Hesus Kristo ay mayroon kagilas-gilas na pagliligtas.

Dumating siya upang iligtas tayo at dalhin tayo sa ilaw.

Sa pamamagitan ng Banal na Espiritu, tayo ay gumagalang sa pagibig ng Diyos Ama.

Ang hindi masukat na pagibig ay punong -puno ng kapangyarihan at kagandahang loob.

Hanggang ngayon, walang makapagpaliwanag ng pagkakaisa ng Santatlo ( Trinity.)

Subalit mayroon tayong Banal na Espiritu- alam natin na ang pagibig na nanggaling sa Diyos Ama, nakiisa kay Hesus, ay naging Banal na Espiritu naninirahan sa atin.

Sino ang makapagbibigay sa atin ng banal at makasanto pagibig katulad ng Banal na Espiritu?

Ang Banal na Espiritu ay ang ilaw na aakayin tayo sa matuwid.

Iyan ang biyaya ng Banal na Espiritu na kanyang ipinagkaloob sa mga taong naniniwala sa kanya.

Lahat ng bagay ay kahanga-hanga sa totoo, sa kabanalan, perpekto at kung ano ang naranasan sa pagmamahal, sa pagibig sa katangian at katotohanan, kailangan mayroon Banal na Espiritu.

Hindi namin  makakamit sa pamamagitan ng atin sarili.

Tayo ay magdaraan sa Banal na Espiritu.

Sino ang Banal na Espiritu?

Siya ang Ama, ang guro, ang kapatid na lalaki at ang tapat at naghahabol na kasintahan na naninirahan sa atin.

Kailangan mayroon tayong malalim  na sentimyento patungo sa Diyos.

Noon lamang tayo ay makakaunawa ng kahulugan ng Ikatlong Kowtow.

Ang Ikatlong Kowtow ay ang kowtow ginagabayan tayo maunawaan kung ano ang banal na kaharian subalit ang kasalukuyan hindi sumusunod sa daan at ayos na limitado at makitid na kuro-kuro ng tao.

Ang mga tao ay maraming debate, maraming mali, maraming argumento subalit nanatili sa loob na limitado  habang kung ano ang banalan ay walang katapusan, malawak, at malalim alin maski ang bawat  hakbang at bawat baytang ay lubos na magkaiba.

Sa pananalig lamang makikita ang pagkamalapit sa langit. Sa pananalig lamang mauunawaan ang pagibig ng Diyos Ama at ang kanyang Banal na Awa. Sa pananalig lamang mauunawaan ang pagibig ni Hesus para sa mga tao sa pamamagitan ng kanyang kamatayan.

Kung kailan natin makikilala ang pagibig, mauunawaan natin kung sino ang Banal na Espiritu.

Siya ay banal na Kataastaasang Tao na narito at kasama natin at naglalakbay kasama natin.

Kapag nakilala natin siya, magdasal tayo sa kanya, makinig sa kanya at magsanay sa kanyang kagustuhan upang maging matuwid.

Ngayon, maraming bagay na tayo ay nagpapasalamat at  salamat sa Diyos, lalo na sa unang araw ng Biyernes, na siyang unang Biyernes ng bagong taon.

Kailangan natin malaman, kailangan natin tanggapin, kailangan natin maging matapang, malakas ang loob, upang maliwanag na maunawaan kung ano ang ipinagkaloob ng Diyos sa pamamagitan ng Anim na Kowtows, upang kumatawan sa buong daigdig, lahat ng klase, lahat ng papel, upang manatili dito matahimik at disyertong gabi.

Kami ay masaya, araw-araw sa Diyos sa pamamagitan ng misa at pagkatapos ng misa, kami ay patuloy pinakakain ng Banal na Katawan at Dugo ni Kristo sa pamamagitan ng espiritwal na pagkain.

Magmula sa pahiwatig ng Banal na Espiritu, kami ang saksi ng henerasyon ito.

Sa salita, sa inspirasyon, ang Banal na Espiritu sinindihan apoy ng pananalig  para sa mga tao, ngayon at sa darating na kinabukasan.

Sana ang kanilang taynga makarinig, ang kanilang mata makakita at ang kanilang puso ay magningas.

Ang mga tao ay magbabago kapay tunay nilang naunawaan ang kahulugan ng pagtitirapa at pagpapasakop.

Ang pagtitirapa at pagpapasakop nag-umpisa sa kaluluwa, sa pamamagitan ng katawan at pagkagaling sa pagsisisi ng tao makakaharap natin sa buhay na ibinigay ng Diyos sa kanila na malapit sa pamamagitan ng tulong at biyaya sa ngayon.

Kami ay nagpapasalamat, pumupuri, nagagalak at iginagalang ang Diyos. Itinataas namin sa kanya ang lahat ng mayroon kami ngayon.

Nagdarasal kami na magpasya para sa amin at bigyan kami ng pagkakataon na ipagpatuloy ang daan bilang saksi.

Kaugnay sa Banal na Espiritu, sa Banal na  Espiritu at sa loob ng Banal na Espiritu kami ay hindi natatakot.

Sana protektahan niya tayo kapag tayo ay naharap sa pagsubok, para tayo ay maging matatag, maipagpatuloy na dalhin ang regalo sa lupa sa pamamagitan ng inspirasyon at maliwanagan.

Sa Banal na Pangalan ng Banal na Santatlo ( Trinity)-ang Ama, ang Anak at Banal na Espiritu- ngayon at habang panahon, kami ay nagpapasalamat sa Banal na Espiritu, iginagalang siya at pinupuri siya.

Sana magpatuloy siya na tulungan tayo at dalhin ang ilaw sa mga tao, para tayo ay maging saksi at tapat at masigasig hanggang sa huling sandali- para ang bawat isa ay magkaisa magpatirapa, magpasakop at sumuko sa Diyos- upang magsisi, magbalik sa dakilang pagibig na ang Trinity,na ang Ama, ang Anak at Banal na Espiritu, na ipinagkaloob sa tao. Amen.

Kami ay may paggalang iniaalay ang Pang-Apat na Kowtow sa Eukaristik Jesus.

Ang Eukaristik Hesus ay isa sa Ikalawang Persona ng Diyos, kung sino buong paggalang iniaalay sa Ikalawang Kowtow.

Ang Sakramento ng Euakristiya ay itinatatag para sa Diyos upang manatili sa atin espiritwal.

Nakaharap sa mga tao, siya ay patuloy sa kanyang makapangyarihan katayuan, na may banal na mata, tinitingnan ang bawat isa niyang anak.

Dito sa lupa, siya ay patuloy na tinitingnan ang kanyang disipulo. Siya ay patuloy na pinipili ang disipulo.

Gusto niyang maunawaan nila ang misyon at ikalat ang Mabuting Balita.

O Eukaristik Jesus- sinasamba kita,ipinagbubunyi at iginagalang kita alang alang sa lahat ng klase, lahat ng papel at gawain sa lipunan ngayon.

Para sa Diyos mismo ay inihatid at patuloy na pinayagan tayo tumanggap ng kanyang buhay na salita.

Pinaalalahanan niya ang lahat sa mundo  at pinagkalooban ng tulong upang maipagpatuloy ang kanyang mga turo.

Hanggang ngayon araw na ito, ang bawat isa sa atin ay alinlangan.

Kami ay mga tao na hindi parin maunawan o hindi alam ang mabuti at dakilang sakramento ng Diyos na itinatag na nanggaling sa kanyang pagibig sa mga tao.

Siya ay sumang ayon sa sarli na manatili sa maliit na ostiya para pakainin ang kaluluwa subalit kailangan natin tumanggap ng banal na biyaya upang sa mata ng pananalig, makikita at maunawaan ang kanyang kadakilaan.

Ang ostiya, maski marupok, ay punong-puno ng kapangyarihan, pumapasok sa puso ng bawat tao- mahal ang tao, tinuturuan ang tao, protektado ang tao at binibigyan ang tao ng doktrina.

Ang Diyos gusto niya ang tao na tumanggap ng espiritwal at makatotohanan- kung mayroon tayong pananalig o kapag naranasan natin ang misteryo.

Panginoon,hanggang ngayon, maraming storya na inihayag sa kasaysayan ng Banal na Sakramento.

Maraming milagro ang nangyari sa maraming parte ng mundo.

Sa bawat henerasyon mayroon Eukaristik na milagro.

Mayroon mga libro na nagsasalaysay at nakasulat ang lahat ginawa ng Eukaristik Jesus.

Bagaman ang ostiya ang pinagmuni-muni ng bawat tao, ang ostiya ay talagang naging madugong pirasong laman at ang pirasong laman na nanggaling sa laman ng puso ng tao na binugbog ng lubos.

Ang puso ng tao na maraming sugat ay pag-aari ni Hesus mismo.

Siya ang Diyos, Siya ang Ikalawang Persona ng Diyos, ang Tagapagligtas, ang Kataastaasang Tao kung sino inialay natin ang Ikalawang Kowtow.

Sa parehong oras, ang Euakristik Jesus patuloy na nagkaloob ng biyaya sa mga tao.

Ang lahat ng dakilang biyaya na ipinagkaloob ng Banal na Sakramento sa tao kung sino naniniwala at hinahanap siya, para magkaroon sila ng kapayapaan, para pakainin ng kanyang biyaya.

Nakuha nila ang pananalig at sila ay naging malapit. Araw-araw,sila ay dumarating upang humanga, dumarating sila upang bumisita, dumarating sila upang magdasal, dumarating sila upang magtapat sa Diyos at sa parehong oras gusto ng Diyos magtapat din sa kanila.

Ang Diyos binigyan sila ng bastante biyaya at basbas sa pamamagitan ng pagdarasal.

Kaya ngayon ang oras ay dumating.

Si Hesus hindi nangako kung ano ang kanyang inayos ipagsulong.

Sa bawat panahon, sa bawat daan taon.  Ipinagkaloob niya sa espesyal na paraan, upang palakasin ang buhay ng pananampalataya dahil siya mismo mamuhay,  mamuhay at nananatili mamuhay sa mundo.

Subalit ngayon, lalo na sa daan taon, lalo na sa oras na ito, lalo na sa mga huling  taon,nagpakita siya sa mga tao sa pamamagitan ng Eukaristiya, na siyang ilaw  tinatakpan ang langit.

Bukod pa riyan, ang Eukristiya, sa pamamagitan ng masayang  boses,inuudyukan at pinaalalahanan ang mga tao sa buhay ng pananalig, sa katotohanan, sa doktrina ng maawain pagibig, na dalhin ang mga tao sa kanya,upang  tanggapin ang kanyang pagibig at magmuni-muni sa langit na nagliliwanag na mayroon eukaristiya. Pinaalalahanan niya ang tao.

Sa mga taong namumuhay sa kadiliman, mga taong mahina ang pananalig, mga tao mura pananalig, mga tao nawala ang kanilang daan, mga tao kung sino iniwan ang kanilang papel bilang tupa ng Diyos na ang Diyos mismo ang pumili sa kanila o mga tao pinili ng Diyos na maglingkod sa kanilang tungkulin subalit inalayo ang kanilang sarili sa Banal na Sakramento.

Pinagmamasadan parin niya tayo. Gusto niya ipagpatuloy na protektahan tayo.Siya ay laging kasama natin. Gusto parin niya yakapin tayo, maski ang taong nakagawa ng kasalanan o walang respeto sa kasalanan, maski ang mga tao na iniwan siya ng maraming taon.

Araw at gab. Minimithi niya na ang bawat bata. Paano kayo ito? Dahil ang katotohanan ang makakapagpatunay kung ano ang nagawa ng Diyos.

Ang Diyos  ay dumating upang bisitahin ang mga tao. Banisita niya ang bawat tao.  Binisita ang mga lumapit sa kanya at hinahanap siya.

Hindi niya tayo iniiwan na walang dala.

Ang oras ay dumating.

Ang Diyos ay hindi nangako-ang Diyos nagpakita.

Ang buong langit ay puong-puno na Eukaristiya- iyan ang Panginoon Diyos mismo.

Ang langit ay puno ng kahanga-hanga,, makulay na Eukaristiya kung saan hindi ito nangyari sa lupa.

Bukod pa riyan, kapag dumating siya, ang puting kulay ay ang Banal na Sakramento.

Ito ay may tanda ng purong puti kulay.

Wala kung anong kulay sa lupa na puwede natin ihambing sa puting kulay kapag siya ay dumating sa gitna ng madilim na gabi o kaya dumating siya sa gitna ng tag-araw sa hapon o kaya dumating siya sa gitna ng umaga o dumating siya sa umpisa ng bukang liwayway. Ang ilaw ginawa ang lahat sa paligid at naging pintura dahil ang nagsolong ilaw  naghahatid ng pagliligtas sa atin, dahil ang ilaw ay ang Diyos mismo.Ganito, paano ang mga tao magagaya ang kagilas-gilag at matayog na pagdalo?

Kung hindi magsaksi, kung hindi tayo magmatyag sino ang magsasabi kung ano ang himdi pa natin narinig?

Kaya, ito ang mga bagay at mga bagay na inihayag sa tao sa pamamagitan ng lakas at kabantugan, upang paalalahanan tayo na siya ang Panginoon kung sino tunay na nananatili sa atin sa pamamagitan ng Banal na Sakramento

Siya nananatili- hindi para tayo ay tingnan kundi iligtas tayo.  Nananatili siya upang ipagtangol tayo. Nanatili siya upang aliwin tayo at nanatili siya upang basbasan tayo.

Iyon ang mga biyaya sa langit na ibinuhos sa tao upang anyayahan ang mga tao na walang pakia;am at malamig- mga  taong hindi pa nasasaling, mga taong hindi pa nagbalik, at mga tao naligaw at mga tao kung sino ay may sugat pareho sa kaluluwa at katawan.

Halina na tayo at siya mismo inaanyayahan  tayo at ang salita ay umaalingaw parin;

“Lumapit kayo sa akin, lahat ng nagtatrabaho at mabigat ang dala at bibigyan ko kayo ng pahinga.

Kunin ninyo ang akin atang sa inyo at matuto kayo sa akin; dahil ako ay banayad at mababa ang loob na puso  at makikita ninyo  magpahinga ang inyong kaluluwa.

Dahil ang akin atang ay madali at ang akin bigat ay magaan”( Matthew 11:28-30).

Kaya, lahat ng bagay na ipinangako ng Diyos, lahat ng kanyang ibinigay dahil siya ay nag-iisang tapat.

Sabi niya sa apostoles: Humayo kayo at mangaral ng Mabuting Balita sa lahat ng tao. Mananatili ako sa inyo hanggang sa pagsara ng panahon.

Ipinangako niya sa apostoles: “Hindi ko kayo iiwan  ulila.”

Kaya ngayon, dahil hindi tayo ang tao tumatanggap ng diretso, ang Diyos ay nangako sa apostoles at nangako rin siya sa atin dahil anak din niya tayo.

Ang Diyos hindi niya tayo iiwan ulila, ang kanyang pangako.

Gusto niya buksan natin ang  mata ng pananalig upang makaharap siya, para tumanggap ng kanyang mga salita at tumanggap ng regalo, para makaharap siya at maging malapit sa kanya, sa  matalik na paraan.

Ang Diyos hindi niya tayo sinisisi.

Ang Diyos pinagtatanggol tayo at naghihintay ng atin pagbabalik.

Kapag tayo ay nagkasala, ang Diyos hindi tayo pababayaan, siya ay dumarating upang iligtas tayo.

Siya ay dumating upang palakasin ang buong mundo. Tayo ay nasa estado at oras na ang buong mundo ay pinalalakas, para nanatili na mayroon parin tayong pagkakataon. Huwag natin pabayaan mawala ang pagkakataon.

Sana paalalahanan tayo ng mga lugar kung saan nakalimutan natin siya, pinabayaan siya.

Iyan ang tubernakulo sa lahat ng mundo.

Si Hesus ay nagtiis 2,000 libong taon.  Siya naghihintay 2 libong taon ang nakakaraan.

Pinagkalooban niya tayo ng lubos na karapatan.

Ito ang pagkakataon na ihiwalay ang atin sarili sa okupado, araw-araw na buhay at lumapit sa tubernakulo at tanungin siya na tanggapin tayo, tanggapin tayo at tulungan tayong magtiis at lungkot ng mga tao sa buhay at mga hirap ng pamamuhay.

Ang Eukaristik Jesus ay ang kaisa-isang Kataastaasang Tao na lagi natin nakakaharap ng diretso dahil ang Diyos ay kasama natin.

Nangako siya na mananatili sa atin hanggang sa katapusan ng daigdig.

Siya ng Diyos na punong-puno ng kapangyarihan, ang Diyos na ipinanganak, namatay at nabuhay na muli.

Bagaman sa langit, siya ay narito parin upang ibuhos ang bastante biyaya, ipagpatuloy na iligtas tayo, at tulungan at iligtas tayo sa pamamagitan ng Banal na Sakramento.

Ang Banal na Sakramento ay dakila at kagilas-gilas na dapat makilala at magtirapa, magdasal,purihin at pasalamatan ang Diyos.

Huwag natin kalimutan na binigyan niya tayo ng biyaya.

Ngayon, natanggap natin at sa tamang oras kung kailan ang katotohanan ay tanggapin sa pamamagitan ng ilaw na ipinagkaloob ng Diyos sa tao, bawat tao at sa puso na nakakalilala at hinahanap siya.

O Panginoon, akin Diyos  paano maging karapat dapat kami na maging saksi ng langit?

Paano natin mararanasan at makita ang lahat ng bagay na ibinigay ng Diyos na kanyang ipinakita sa atin upang malaman natin na siya ay naghihintay?

Ang paghihintay ay dumating at oras kung kailan ang tao kailangan  iligtas.

Maski nabuhay tayo makasalanan taon, lagi niya tayo binibigyan ng pagkakataon. Siya ay laging handa tayong patawarin.

Mayroon parin tayong kasunduan sa kanya.

Habang iniaalay natin ang Pang-Limang Kowtow, mauunawaan natin kung ano ang ipinagkaloob ng Diyos at kung ano ang pangako kanyang ibibigay sa atin.

Kung tanggihan natin, kung talagang matigas ang atin ulo, kung talagang nakalimutan natin na ang Diyos ay namatay ng dahil sa atin.

Ibinigay niya ang lahat ng bagay sa atin upang mabuhay tayo.

Ngayon araw na ito siya ay naghihintay sa atin na maging magulang.

Siya ang nag-iisang Pinakamataas na Tao na ginagamit ang pagibig sa atin.Ginagamit niya ang pagibig upang makumbinsi tayo.

Ang atin pangungurakot, ang atin pagkamasarili at pagkatao ay ang bakod  na hinihiwalay at sapagkat hinikayat tayo ng demonyo, kaya naging matigas ang atin puso, matigas at mayabang.

Humihiwalay tayo sa batas ng Diyos at hinihiwalay natin ang sarili sa pagibig ng mababang loob at mabait na Kataastaasang Tao na gustong makasama tayo.

Ngayon, tayo ay nagsasalita ng katotohanan.

Hindi natin nakikita, hindi tayo naniniwala at hindi tayo sumusunod sa ugali.

Subalit ang Diyos binigyan tayo pananalig upang ang pananalig dalhin tayo sa buhay na may puso, sa atin isip at sa kaluluwa,  upang humakbang tayo ng  malalim, humakbang ng malayo at makita kung ano at kung ano ang ibinigay ng Diyos.

Ito ang iskedyul na mayroon kasaysayan- hindi ito umiral ng awtomatiko o likas.

Ang mga tao ay mahilig makipagtalo,  masyadong maayos, ayon sa limitado paraan paraan ng mga tao. Sa buhay ng karunungan at kaalaman, kailangan natin ang mga bagay na nangangailangan ng kanilang sariling katwiran, kanilang sariling ibidensiya kung saan sa nag-iisang palapag ng paliwanag sa mga tao sa mundo, subalit hindi maipaliwanag sa dakila at espiritwal na paraan.  Kaya, kung ipinaliliwanag sa dakilang at espiritwal, paano natin maipapaliwanag ang tao na katulad ng Panginoon Jesus na namatay 2 libong taon ang nakakaraan> Paano siya nabuhay na muli? Walang tao na namatay at nabuhay na muli. Ang Panginoon Hesus Kristo lamang. Ito ay nagpapatunay na siya ay Diyos. Kaya naman, kung ano ang sinabi o binahayagi ng Diyos,pagkatapos naging totoo.

Ngayon, ang Eukaristik Jesus ay nasa atin gitna. Siya pa rin ang Pinakamataas na Tao lubos na makapangyarihan at  malakas- ang Kataas-taasang Diyos na nagbigay ng buhay sa tao, Kataas-taasang Tao na nagpatuloy tumitingin sa tao at nagbibigay ng hindi mabilang na biyaya at pabor.

Kaya, dapat natin malaman na kung naniniwala tayo sa Diyos, makikita natin ang lahat ng ginawa niya sa atin.  Kung gayon, kapag tayo ay naniniwala, makakamit natin;  kapag hinanap natin, makikita natin; at kung kumatok pagkatapos bubuksan tayo, na siyang sinabi ni Hesus sa Ebanghelyo.

Huwag natin sundin ang isip ng tao, pakikipagtalo, ayon sa kahinaan, karaniwan at limitado sa  pagiisip sa mundo, sa talino o sa paliwanag ayon sa teorya ng agham.

Hindi natin maipaliwanag kung ano ang nilikha ng Diyos. Hindi natin maipaliwanag kung ano ang ibinigay ng Diyos ngayon.  Hindi natin maipaliwanag kung paano ang ostiya, maski maliit,ay isang dakila at magaling na Sakramento. Ito ang Sakramento punong-puno ng kapangyarihan at lakas na atin pinagmuni-muni.

Talaga, at talagang kagilas-gilas, malawak, walang katapusan hiwaga. Hindi ko maisip ang ilaw na nanggagaling sa Eukaaristik Jesus na lubos na nakakaakit at kahima-himalang kulay.Talagang imposible ipaliwanag sa salita.  Kailangan natin malaman na ang Diyos nagbibigay dahil mahal niya tayo. Magmula ng itinatag niya ang Banal na Sakramento sa maliit na ostiya, patuloy tayong tinatanggap siya araw-araw sa atin puso.

Talaga, kung ang Diyos tunay na dumating sa atin sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan, pagkatapos ang ostiya ay ang maliit na Eukaristiya na atin tinatanggap araw-araw ay naging dakila na Eukaristik Jesus,katulad ng agos ng ilaw na tinatakpan ang buong langit.

Kapag  ang ilaw ay nagliwanag, ang paligid ay nagiging madilim.

Ang kadiliman ay mawawala sa ilaw.

Ito ang dahilan kung bakit ang Diyos gusto niya tayong maging ilaw dahil ang ilaw bibigyan tayo ng buhay.

Ang ilaw babalutin tayo subalit kung tayo ay makasalanan, kung tayo ang taong gumagawa ng kasalanan, nagpapakain sa kasalanan, mga taong hindi matuwid, hindi masunurin tao pagkatapos tayo ay nananatili sa estado ng kadilaman.

Kapag ang ilaw ay dumating, ang kadiliman mawawala.

Kaya ng Diyos nagplano at nag-ayos ng lahat.

Mayroon  katapusan  ang mga tao sa lupa at sa gitna ng mabuti at masama.

Sinabi niya sa atin sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Eukaristiya at kanyang nahayag.

Ngayon, maraming bagay kaya binigayan pa niya ng maraming oras upang pagtibayin ang atin paniniwala.

Magbalik tayo sa Diyos at igalang, sumamba, magmahal,magpasalamat,papuri at igalang, dahil siya ang Diyos na nakatago sa pamamagitan ng Eukaristiya.

Huwag tayong maging imperpekto at walang galang.

Sa panahon ito, espesyal  sa atin bansa, ang mga tao hirap na hirap igalang ang Diyos at iyan ay naging ugali sa buhay.

Ngayon, ang tao hindi naunawaan na ang mga tao kailangan magpalita ng paggalang sa Kataas- taasang Diyos

Dahil nakakalimutan natin ang paggalang, nawala ang isang bagay na kailangan sa buhay.

Ang Diyos ay Panginoon, mahal niya ang tao.

Siya ang mapagmahal na Ama, kaibigan at Pinakamataas na Tao na kung sino nagmamahal sa atin bilang naghahabol na kasintahan.

Siya ay lagi tayong dinadal sa daan ng buhay sa lupa. Siya ang Panginoon.

Tayo ay mga tao.

Kailangan natin ialay ang ating kabutihan at kaillngan natin gumalang at magrespeto sa kanya. Iyan ang mahalagang bagay na dapat natin gawin.

Dahil mahal niya tayo kaya siya ay matapat, matuwid at tapat na Diyos. Mayroon ayos sa lupa, hayaan magsolo ang langit.

Ang anghel at santo, ang banal na apostoles at 24 na matatanda patuloy na nagpapatirapa at nagdarasal sa Diyos na makikita a Ebanghelyo ng St, John.

Mayroon 24 na matatanda, humaharap sa bawat lahi na pinili ng Diyos sa Lumang Testamento ng Bagong Testamento.

Lahat ay nakalahad  sa Libro ng Pagsisiwalat, na atin nabasa, ang korte ng langit kailangan tayong magpatirapa upang sambahiin ang Diyos.

Tayo ay makasalanan, mortal na tao.

Lalo sa  daan taon ng mga tao, tayo ay patuloy na sinasaktan at nasusuklam, kaya hindi natin naunawaan kung ano ang kahulugan ng pagtitirapa.

Dumating ang oras na ang mga tao ay mag-mature.

Hindi tayo puwedeng magpatuloy sa paraan ito,na walang paggalang  sa Diyos. Dahil tayo ay walang galang paano natin maunawaan importante at malaki ang halaga ng Panginoon na nanatili kasama natin, pinapayagan tayo makilala katulad ngayon?

Kapag pinayagan natin pagkatapos tayo ay matatakot dahil ang Panginoon ay lubos na dakila, lubos na makapangyarihan at malakas.

Tayo ay walang halaga kung hindi tayo yuyuko at magpapatirapa sa kanya.

Kaya oras na upang maunawaan na ang Diyos mahal tayo at ibinigay sa atin ang kanyang pagibig subalit kailangan natin magbalik upang tanggapin  ang kanyang pagibig.

Bukod pa, magmula ngayon, kailangan natin magsanay na lumapit sa Diyos na may paggalang kung saan tutulungan tayong maunawaan ang ating katayuan.

Kung lilingon tayong pabalik sa atin sarili, ang Diyos hahayaan tayo makikita na mga tao nakakaunawa- pagkatapos hindi niya pabulaanan ang mga bagay na atin pinagdasal.

Tandaan ninyo, siya ay nanatili upang ipaglaban. Siya ay nanatili upang magbigay. Nanatili siya upang ibuhos ng basatante ang biyaya sa mag tao kung sino ay maymalay, kung sino nakatanod.

Halina na tayo mag-mature sa pagibig ng Diyos, para huwag tayo mawalan ng pagkakataon, huwag tayong maguluhan o pinamunuan.

Kapag lubos natin hindi kilala ang Diyos, huwag kayong maniwal sa Diyos pagkatapos ang buhay ay walang halaga.

Saan tayo pupunta?

Kapag ang Tagapagligtas ay namatay ng dahil sa atin, binigyan niya tayo ng malawak na pribilehiyo.

Kung tayo ay nanatili hindi kumikilos, kung tayo ay tumanggi, kung tayo ay nanatili matigas at sumunod ang mga tao sa mundo pagkatapos ang kasalanan ang mamahala at mamahala  sa atin sa pamamagitan ng idols kung saan ang pananali ay bulag.

Ang oras ay dumating upang ang mga tao buksan ang kanilang mga mata, piliin ang Kataas -taasang Tao kung sino atin sinasamba, ang Kataas-taasang Tao  na atin pinaniniwalaan na mayroon kapangyarihan, ang Kataas-taasang Tao kung sino mahal tayo at nagbibigay ng pagkakataon.

Binibigyan niya tayo ng maraming pagkakataon at maraming oras.

Tayo magkakaroon ng pagkakataon magbalik sa oras o hindi o gawin ang mga bagay ukol sa batas ng kalikasan?

Sa Diyos ang oras ay ikalawang sandali, ang sandali subalit para sa atin maraming daan taon, maraming taon.

Dumating tayo sa lupa at tayo ay mga tao, tayo ay nabubuhay sa gitna ng limitadong oras.

Kung gayon, maliit, mabuting bagay na nanggaling sa Eukaritik Jesus. Marangal at dakila bagay dumating na nanggaling pati kay Eukaristik Jesus. Ang salita na atin tinanggap ay nanggaling sa Eukaristik Jesus at nagmula sa Eukaristik Jesus.

Ngayon, tinanggap natin ang mga turo ng Inang Maria sa pamamagitan ng Anim na Kowtows.

Ang Inay tinuruan tayo at ang buong mundo ng Pang- Apat na Kowtow, para tayo ay magbalik sa paraan na ito.

Magmula sa pagtitirapa, sa pagsuko, tatanggap natin ang gabay ng Banal na Espiritu.

Kanyang ipinagkaloob at pinagkalooban niya ang mga tao ng  pagkakataon.

Gusto namin malaman kung ano ang nanggaling sa katotohanan na ipinagkaloob ng Diyos, para alisin sa atin ang pagkamasarili, tanggalin ang kahinaan sa kasalanan, tanggalin kung ano ang atin iniisip at palagay.

Bigyan natin ang atin sarili ng pagkakataon na lumapit sa Diyos na may paggalang, lumapit na nagpapatirapa at sumusuko, lumapit sa Diyos na nagsisising puso.

Tayo ay tatanggapin niya.

Nang dahil sa biyaya ng Diyos, malalaman natin at makikilala ng maliwanag sa gitna ang tama at mali, sa gitna kung ano ang pag-aari ng Diyos na kanyang ipinagkaloob sa atin at kung ano ang kailangan baguhin,ayusin,para iwan natin ang kadiliman.

Tayo ay lumapit sa Eukaristik Jesus.

Ang kailangan natin pakainin ang buhay ng pananalig.

Iyan ang lugar kung saan tinanggap namin ang kapayapaan sa kaluluwa at nanggaling sa Diyos.

Magkakaroon ng ilaw na magliliwanag sa espiritwal at kung tayo ay naniniwala pagkatapos madadama natin ang kapayapaan sa buhay.

Tayo ay haharap sa pagsubok at hirap subalit kapag ang Diyos lumakad na kasama  natin, hindi niya tayo iiwan walang dala dahil protektado niya tayo.

Katulad ng sinabi niya sa apostoles: “ Hindi ko kayo iiwan ulila.”

Kaya umasa tayo sa kanya, umasa sa salita, umasa sa Ebanghelyo.

Makakaharap natin si Jesus sa pamamagitan ng Banal na Sakramento , ang Kataas-taasang Tao  nagbibigay ng pagibig at matatamis na mayroon siya para sa mga tao hinahanap siya.

Hindi niya tayo iiwab na walang dala.

Tayo ay mayroon kapayapaan, tayo ay mahinanahon at sisibol sa buhay na mayroon pananalig kapag tayo naging pag-aari ng Eukaristik Jesus.

Tayo ay maglaan ng oras na bisitahin, mag-muni-muni at sumamba sa Banal na Sakramento. Amen.

Kami ay buong paggalang namin  iniaalay ang Pang-Limang kowtows sa Limang Sugat ni Jesus Kristo

O Panginoon, amin Diyos- dinadala niya tayo sa Limang Banal na Tanda: Paglliligatas.

Ito ay dakilang tagumpay.

Ang kaisa isang anak ng Diyos ay bumababa sa lupa na nanggaling sa langit at pumasok sa Pasyon, upang ang mga tao ay magkaroon ng pag-asa.

Pinapayagan  niya ang mga tao na magkaroon ng permanente  tanda- para sila ay patawarin.

Ang lumipas na mga araw kung kailan kapag tayo ay lumakad sa Daan ng Krus sa  pamamagitan sa gabay ng Inang Maria, para tulungan tayo matandaan ang pagliligtas.

Ang Diyos ay dumating na may layunin upang makalaya tayo at ilayo tayo sa kasalanan.

Ang bawat Daan sa Krus pinapaalala ang pagtataksil ng tao at walang katarungan.

Sa mga araw  na iyon, dahil sa kagustuhan at estado sa rehiyoso at pang-bayan sektor, marami ang kumikilos na walang budhi, umaasa na kakapit sa kanilang tungkulin maski mali.

Kaya,paano ang isa mamahala sa bansa na magkaroon ng kapayapaan, pagibig at katiwasayan?

Dahil tayo ay nabubuhay sa kasalanan noong umpisa, si Jesus ay dumating upang iligtas ang mga tao sa pamamagitan ng kanyang kamatayan.

Siya mismo ay dumating sa Unang Estasyon , kaya nakita natin ang lahat tinanggal niya na mayroon pagtanggap, ang lahat ng baagy na ang mga tao ay nabuhay- mga tao na mayroon katayuan at lakas subalit sila ay nagseselos, naiinggit, nagagalit at di matuwid ang pagtrato sa iba.

Kaya siya ay dumating upang magtatag.

Dumating siya upang palitan ang batas sa lupa sa kasamaan, sa paraan na kung saan ang mga tao at tinatrato ang bawat isa ng malupit, gumagawa ng kasalanan at natatapos na hiwalay ang bansa at ang mga tao na gumagana na laging nabubuhay sa kaaliwan,  laging nabubuhay na hindi tapat at walang batas.

Paano  ito makapagpatuloy? Paano makapagpatuloy na mamahala sa paraan sa lupa,sa paraan ng tao?

Kaya naman, ang Diyos naglalakad sa bawat Estasyon ng Krus akin naalala at tinubos ang lahat ng pagkakamali ng tao sa mundo.

Ang kasunod, makikita natin kung paano tinanggap niya, tinanggap harapin ang lahat. Mayroon parin siyang kapangyarihan bilang Diyos, ang Kataas-taasang Tao na nagtiis, makipagpalit kaysa matalo.

Pero hindi niya sumunod sa paraan ng tao. Tinanggap niya upang ituro ang daan sa buong mundo, ituro sa mga tao ang doktrina.

Sa katapusan, ang Estasyon ng Krus ay napalitan sa pamamagitan ng Limang Banal na Tanda.

Ang pagwawagi ay napalitan ng Limang Banal na Tanda. Ang pagwawagi, sa pamamagitan ng kamatayan at pagtanggap sa kamatayan, dinala ang mga tao na nanggaling sa kadiliman pabalik sa ilaw.

Ang pambihira doktrina pinapayagan ang tao na mabuhay at magbalik sa walang hanggan lugar at payagan ang tao sa tamang tawag sa Diyos Ama,” Abba,Father.”

Kung wala si Jesus mayroon tayo kondiyon na tawagin ang Diyos Ama  na” Abba”.

Kung wala si Jesus na dumating sa lupa upang tanggapin ang kamatayan, mayroon tayong pag-asa na makipagsundo, mabuhay na muli at magbalik sa langit habang panahon.

Kung walang Jesus na gagabayan tayo ngayon,kung saan ang mundo ay patungo? Maari parin mangyari sa daan taon?

Kaya si Jesus ay maraming nagawa para sa mundo.

Ngayon magmuni-muni tayo sa 14 na Estasyon ng Krus para matuto tayo iwasan ang kasalanan subalit ang gusto niya ay pagtatapos.

Ang paglilitas sa pamamagitan ng Limang Banal na Tanda, upang paalalahanan tayo na ang pagibig ng Diyos ay magliligtas, na ang kanyang pagibig ay pagtitiis, na ang kanyang pagibig dadalhin tayo palabas sa kadiliman at kasalanan.

Nang dahil sa kanyang pagibig siya ay nagtitiis maghintay na magkaisip ang mga tao, hanggang ngayon.

Ang nag-iisang bagay na gusto niya sa atin ay magsisi at magbalik.

Napakaraming bagay na dapat natin igalang,ibigay at ibaling- pagkatapos mauunawaan natin ang kahulugan na ang Diyos ay nagmahal at nagkaloob sa tao noong umpisa pa lamang.

Ang kamatayan ni Hesus ay naging permanente tanda sa kaluluwa sa bawar makasalanan at pati sa  kasunduan.

Kapag tayo ay nagbalik, tayo ay magbabago at bubuti mga tao karapat-dapat pumasok sa kaharian sa langit kasama ang mga napili mga santo.

Ang Unang Banal na Tanda

Kailangan malaman natin ang Unang Banal na Tanda ay ang pagibig ng  Diyos Ama at Banal na Awa na umiiral sa pamamagitan lahat ng daan taon.

Siya ang Diyos ng pagibig na kanyang ibinigay sa tao.

Ang Ikalawang Banal na Tanda

Ang ikalawang Banal na Tanda ay si Hesus, ang Tagapagligtas kung saan katatanggap lamang natin at itinataas ang Ikalawang  Kowtow.

Ang Pang-Apat na kowtow para sa Eukaristik na Panginoon ay malapit ang kaugnayan kay Hesus.

Siya ang Kataas-taasang Tao na naghatid ng pagibig ng Diyos Ama sa mga  tao. at siya ang nagniningning na halimbawa sumunod hanggang sa huling hininga ng kanyang buhay, para tayo ay tubusin, para tayo ay makapasok sa langit.

Ang pintuan sa langit ay nabuksan at pumasok tayo at tinawag ang may-ari ng langit : “ Abba,” “Father.”

Sa lahat ng bagay, tayo ay umaasa kay Hesus, ang Ikalawang persona ng Diyos.

Alam natin na ang Tagapagliigtas ay ang Ikalawang Banal na Tanda.

Tayo ay maniwala sa kanya para tayo ay mabuhay.

Ang Ikatlong Banal na Tanda

Ang Ikatlong Banal na Tanda ay ang Banal na Espiritu.

Bilang tayo ay normal, karaniwan tao, paano natin mauunawaan  ang malawak, dakila at misteryoso bagay na ibinigay ng Diyos sa mga tao sa mundo?

Kailangan natin malaman ukol sa mga bagay  na mabuti, masama, tama at matuwid.

Sa totoo lamang ang pagibig ng Banal na Awa ay walang hanggan at ibinigay sa atin sa pamamagitan ng Ikatlong Banal na Tanda- ang Banal na Espiritu.

Siya ang pagibig.

Siya ang kinatawan ng pagibig ng  Diyos Ama at Hesus at sa kanila nabuo ang Trinity.

Sa Banal na Kaharian narito, siya ang ilaw, ang daan ang katotohanan, nagniningning sa tao sa madilim na gabi.

Para sa mga tao na gusto mabuhay sa katotohanan ay naging matuwid at mayroon Banal na Espiritu.

Kaya ngayon, ang Ikatlong Banal na Tanda ay ang pasya na naging gabay sa atin sa ilaw ng katotohanan, ang pananalig.

Ang lakas at kapangyarihan ang nagdala sa atin ng malalim, ang haba at lapad ng pananalig sa pamamagitan ng Banal na Espiritu.

Siya ang Kataas-taasang Tao kung sino nililiwanagan, ang Kataas- taasang tao na gabay at nag-uudyok na lakas upang bigyan tayo ng espiritwal na buhay at mabuti sa kabanalan, perpekto at totoo.

Ang Pang- Apat na Banal na Tanda

Kababangit lamang natin ito.

Si Jesus lamang ang Kataas- taasang Tao kung sino nangako.

Dahil siya ang Diyos siya ay umiiral.

Siya mag-isa nagpakumbaba sa sarili upang maging ostiya, upang manatili sa mga tao ng tapat, upang maghintay magtiyaga at umibig ng walang pasubali- ang dakila at makapangyarihan lakas na ngayon atin nakilala, nag-udyok sa pamamagitan ng salita  atin natanggap, mga bagay na narinig at saksi sa araw na ito.

Lahat ng bagay na atin nakita at narinig, lahat ng katotohanan ay nanggaling sa Diyos lamang, ang Makapangyarihan Tao.

Magmula sa unang sandali hanggang sa huli, siya ang nananatili Diyos.

Ngayon, siya ay narito upang ipakita ang kanyang Kapangyarihan.

Siya ang Makapangyarihan nagbibigay ng biyaya sa mga tao.

Siya ang mapagmahal na Kataas-taasang Tao na nag-uudyok sa atin upang maunawaan kung ano ang buhay ng pananalig sa Diyos at makaharap ang maykapangyarihan lakas.

Ngayon ang biyaya ay nanatili ibinubuhos sa mundo.

Ang buhay na salita nag-papaalala sa atin, sa araw na ito, upang palakasin ang pananalig sa pamamagitan ng pagharap sa Eukaristiya.

Ang Diyos lamang ang Kataas-taasang Tao nagbibigay.

At sa parehong oras, ang Pang-Limang Kowtow, alam natin ang dapat malaman.

Hindi kusa sa pamamagitan ng atin sarili na atin nauunawaan.

Ang Pang-Limang Tanda

Kailangan natin ang namamagitan. Si Inang Maria mismo ay ang tao na kung sino pinili ng Diyos. Siya ang unang tao tumanggap ng regalo ng Banal na Espiritu at nabuhay sa kanyang biyaya.

Ang Banal na Espiritu ang maglilim kay Inay at si Inay naging Ina ng Ikalawang Persona ng Diyos.

Ang Diyos mismo ang nanatili.

Pagkapos nakumpleto ni Jesus ang kanyang misyon at nagbalik sa langit,si Inay nanatili kasama ang banal na apostoles.

Pagkatapos nagbalik si Jesus sa langit  ng 10 araw, ang Banal na Espiritu dumating sa kuwarto, binalot ang Inay kasama ang mga apostoles.

Tinanggap nila ang tatak ng apoy ng Banal na Espiritu.

Iyan ang bagay na atin alam sa kasaysayan subalit marami rin mga bagay na dapat natin mabatid.

Ang Banal na Espiritu ay ang tao. Siya ang pagibig ng Diyos. Ibinigay sa atin espiritwal, umiiral, ang kahima-himala, nagtatrabaho sa atin pananalig.

Kaya si Inay ituro sa atin ang Ikatlong Banal na Tanda dahil lahat ng bagay at nauukol sa Banal na Espiritu. Si Inang Maria ang unang tao tumanggap.

Si Inang Maria ay nasa Banal na Espiritu at sa pamamagitan ng Banal na Espiritu gabay na ang Ina maliwanag na naunawaan na ang lahat ng bagay na ang lahat ng ginagawa ng Banal na Espiritu ay malaki at dakila.

Kaya kung ang mundo gusto natin maligtas, kailangan siya ay mayroon biyaya ng Banal na Espiritu.

Hayaan mo siyang maliwanagan at tulungan tayo makilala sa gitna ang mabuti at masama, sa gitnaa ng tama at mali.

Ang Banal na Espiritu ay taluslahat na Kataas-taasang Tao, ang lakas natin magsanay sa kabanalan.

Ang Banal na Espiritu ang nagmumuno sa atin sa katotohanan at kabanalan.

Ang Banal na Espiritu ang nag-uudyok at nagbibigay sa atin ng buhay ng pananalig kung saan atin naranasan sa kaluluwa at sa pamamagitan ng kanyang gabay.

Kailangan natin mabatid na si Inang Maria ay ang tao lubos na tumatanggap ng biyaya ng Banal na Espiritu.

Magmula sa kanyang biyaya, si Inay tinuturuan tayo sa pamamagitan ng banal na paraan, kapag nagdarasal tayo upang tumanggap ng kanyang suporta, inspirasyon at lakas.

Ang Inang Maria ay ang tao napili na makasama ni Jesus sa Way of thr Cross.

Si Inay dala-dala niya ang krus sa kanyang puso, tinutulungan si Hesus na makumpleto ang misyon.

Ngayon si Inay nanatili sa sa lupa ng mga tao, upang palitan tayo na sumamba sa Euakaristik Jesus.

Ito ay malaki at dakila bagay na hindi natin  alam; kung saan mayroon Eukaristik Hesus, at mayroon Inang Maria.

Ang Inang Maria ay ang unang tao na may salita “fiat”, para ang Banal na Espiritu mismo maliliman si Inay.

Si Inay ay naging tao nagdala ng Ikalawang Persona ng Diyos.

Ang Ikalawang Persona ng Diyos nanatili sa lupa,nagpakumbaba sa sarili upang maging Banal na Sakramento  sa pamamagitan ng Ostiya.

Ang Panginoon ay nakatago sa Eukaristiya, si Inay mismo ay naging  unang tubernakulo humawak sa Eukaristiya.

Ngayon, si Inay ang tao na malapit sa Eukaristiya at tubernakulo, kapag ang tao nakalimutan siya, hindi narin nila matatandaan siya, pagkatapos si Inay ang tubernakulo nanatili kasama ang Eukaristik Jesus.

Kung hindi natin natanggap ang pagsisiwalat, kung hindi tayo tinuruan, paano natin mauunawaan ang malaking misteryo?

Kaya sa Pang-Limang Tanda, ang Banal na Espiritu gusto niyang malaman na siya ay Inang Maria.

Ang Inang Maria ai isa sa Limang Banal na Tanda ni Jesus.

Ngayon naging kasunduan- ang mga turo  nanggaling kay Inay binigyan tayo ng walangg hanggan kabutihan.

Sa katapusan ng kasaysayan na atin dapat mabatid dahil sa Limang Banal na Tanda iniligtas tayo.

Ang Limang Banal na Tanda ni Jesus sa pamamagitan ng Krus pinaalalahanan tayo na si Jesus ang nag-unat ng kanyang braso upang yakapin ang mga tao.

Hindi ito karaniwan sa atin magmuni-muni ukol sa krus subalit sa krus nakatago ang dakilang misteryo.

Ang kaharian sa langit, ang pamilya ng  malaking kaharian sa langit ang nagdadala sa atin maging malapit sa Diyos.

Sa mga tao sa lupa gaano karami ang nakakaunawa nito?

Ang oras ay dumating. Kailangan natin maunawaan, kailangan natin mabatid.

Bakit ang Krus ni Hesus dapat ilagay sa gitna ng altar, sa gitna ng simbahan?

Lahat ng lugar ay mayroon Krus bilang tanda dahil ang Krus ay ang lugar na kung saan ang Diyos ay namatay. Pinili niya ang krus upang iligtas ang mga tao.

Salamat sa Krus, ang mga tao ay naligtas, naging anak sila ng Diyos.

Subalit nakatago sa loob ng Krus, ang Limang Banal na Tanda ay naging tatak ng pagpapatawad.

Ang pagpapatawad ibinigay sa mga tao at ang pagkakasundo na ang Diyos gusto niya makilala,para tayo magbalik sa Diyos.

Kahit gaano tayo makasalanan, gaano tayo bumagsak, kahit tayo hindi sumunod o di masupil kapag tayo ay nagbalik ng buong puso,nagpapatirapa ang kaluluwa at katawan, ang Diyos patatawarin tayo dahil ang Limang Banal na Tanda binigyan tayo ng buhay, magpatawad at kaligtasan.

Sa paraan iyon, natuto tayo na ang buong pamilya sa langit- ang pagmamahal ng Diyos Ama  at Banal na Awa, ang biyaya ni Jesus, kapayapaan at pagliligtas at ang pagkakaisa ng Banal na Espiritu dadalhin at maliwanagan-para malaman natin ang dapat malaman.

Alam natin sa pagharap ng Eukaristik Jesus ay pribilehiyo para sa mga tao.

Kapag hinangaan natin ang Eukaristik Jesus, mayroon tayong pagkakataon na mapunta sa gitna ng kaharian sa langit na ipinagkaloob ng Diyos upang tulungan tayo maunawaan ang sukat ng Limang Banal na Tanda.

Ang Inang Maria ang tao nakakita at nakaalam ng kabutihan na hindi alam ng mga tao.

Si Inay ang kumakatawan sa buong mundo. Si Inay kumakatawan sa mga tao upang tumanggap ng pribilehiyo.

Today,ang lahat ng pribilahiyo na ibinigay sa atin sa oras na pinayagan tayo ng Diyos, upang malaman natin, marinig, maunawaan at magbalik sa mga araw ng basbas at biyaya  sa oras na pinayagan tayo.

Ngayon ang katangian ng Limang Banal na Tanda nagpapaalala ng kahalagahan ng tao na nanatili naka seal.

Hanggang sa huling sandali at huling paghinga, mayroon tayong daan mamili, magbalik sa Diyos.

Halina na at tayo ay magsisi, sumuko at magpatirapa sa Diyos, para tanggapin tayo dahil ang kasunduan nanatili binibigyan tayo ng Limang Banal na Tanda kung saan ang Diyos  gustong ipagkaloob sa atin.

Hinayaan niya ang nag-iisang anak na dumating sa lupa at si Jesus tinanggap at sumunod, maski kamatayan upang tubusin tayo.

Mayroon parin tayong Banal na Espiritu.

Siya ang Kataas taasang Tao na nagbigay sa atin ng biyaya, ang Kataas-taasang Tao binigyan tayo ng liwanag, ang Kataas=taasang Tao ginagabayan tayo,nakiisa sa malakas na suporta ng Eukaristik Jesus.

Sa parehong oras, naroon ang Inang Maria.

Ang Inang  ang nag-iisang uliran , nag-iisa pinili ng Diyos Ama upang dalhin tayo pabalik na mayroon Limang Banal na Tanda.

Si Jesus kailangan makita siya sa Limang Banal na Tanda.

Narito ang buong langit na ibinigay ng Diyos Ama sa mga tao.

Una ang Diyos dumating sa atin na mayroon pagibig at pagkatapos natapos sa pagibig upang ibalik tayo.

Inakit niya ang mga tao sa pagibig.

Ang malaki at dakila kasaysayan na alam natin ngayon ay ang Eukaristik Jesus na atin pinagmuni-muni.

Ang buong pamilya sa langit ay nakatago sa Banal na Sakramento.

Makikita ang dakila, banal na himala sa pamamagitan ng milagro ng Eukaristik Jesus.

Lahat ng ito ay nangyari sa dakilng espiritwal.

Ang Inang Maria gusto niya na pumunta tayo sa Krus,sa magalang na paraan, sumasambang paraan, dahil ang kasunduan ang Diyos binigyan tayo sa pamamagitan ng Limang Banal na Tanda kasama ang langit.

Ang mga taong madalas ginagawa ang 14 na Estasyon ng Krus  at mga tao sumuko sa Krus tatanggap ng malaking biyaya kung saan ang Inang Maria tinuturuan tayo makipag-usap sa mga tao sa paligid.

Ang oras ay dumating, kailangan natin magmuni-muni sa krus, upang ipakita ang dasal  na atin kailangan upang ialay sa Diyos upang ibayad sa mga biyaya na ibinigay ng Diyos sa pamama-gitan ng Limang Banal na Tanda.

At iyan ang pagdalo, ang kasunduan ng pagibig na ginagamit ng Diyos, upang dalhin at ipagkaloob ang biyaya sa mga tao.

Ang limang Banal na Tanda pinagkalooban tayo ng buhay.

Dahil huli na ang mga araw,kailangan malaman natin ang isang bagay, ang magsisi na nagpapatirapa. Saumuko na may paggalang, ipagbunyi ang Diyos sa pamamagitan ng Limang Banal na Tanda.

Tayo ay magiging nagbagong mga tao.

Halina tayong magmuni-muni sa Krus, tayo ay magbago ng buhay at makilala ang doktrina na nanatili tayong walang pagkakataon na mabatid.

Kung tunay tayong naniwala at magsanay, tayo magiging banal at magbabago dahil sa pamamagitan ng LImang Banal na Tanda, ang malaki at malaking programa nakatago, para iligtas ang tao ng Diyos.

Siya ang Kataas-taasang Tao punong-puno ng kapangyarihan.

Mahal niya ang mga tao.

Subalit,tandaan ninyo ang pribileho na kanyang ibinigay sa atin sa pamamagitan ng Inang Maria ang Anim na Kowtows  para sa atin na maging determinado magbalik habang ang atin puso at tumitibok, para tayo maging tao na alam, tumatanggap ng pabor pagkatapos sumuko at magpatirapa.

Kung tayo ay masyadong nahuli, masyadong huli pagkatapos haharap tayo sa katarungan ng Diyos.

Ang Diyos ang mapagmahal na Kataas-taasang Tao subalit  lubos na tapat.

Kapag masaydo tayong nahuli, pagkatapos wala ng tayong oras para magbalik.

Kaya mayroon tanda  nagpatunay, para maliwanag natin maunawaan  kung ano ang may-paggalang natin iaalay.

Iyan ang Pang-Limang Banal na Tanda.

Pinupuri natin,magalak at igalang ang Limang Banal na Tanda ng Panginoon Hesus Kristo na itinago ang buong makalangit na pamilya.

Buong paggalang iniaalay ang bawat kahulugan ng Banal na Tanda.

Tayo ay sumasamba, pumupuri at nagbubunyi ang Panginoon kung sino nagdala ng pagkabuhay sa  mga tao.

Ang pagbubunyi ay laban sa kamatayan ay ang tagumpay na nagdala sa tao pabalik na nanggaling sa kadiliman.

Ito ang pagkakasundo para sa tao at ang pangako kapag ang mga tao nagpatirap, sumuko at nagbalik sa Diyos.

Sa parehong oras and doktrina ang nagdal sa tao sa gitna ng buhay, sa pagsubok at hamon, sa mga araw kapag ang tao kailangan magtiis sa paraan ng Krus.

Ang Krus tinutulungan tayo makaharap ang langit.

Iyan ang makalangit na pamilya kapag tayo ay lubos na sumuko at itinalaga ang atin sarili, para tayo tanggapin ang daan ng Krus.

Ang daan ng Krus tinuturuan tayong tumapang.

Ang daan ng krus tinuturuan tayo yakapin ang mga sakuna.

Ang daan ng krus ay mayroon kahirapan o pagsubok.

Sila ang daan ng Krus na pinili ng Diyos para sa atin upang makilala siya at makita si Inang Maria.

Kasama ang Inang Maria at Hesus, talagang mauunawaan natin ang kahulugan ng makalangit na pamilya na ang Diyos Ama ay nagbigay sa tao sa pamamagitan ng kanyang Banal na Awa.

Kaya nabubuhay tayo sa kabanalan na nanggaling sa Panginoon sa pamamagitan ng Limang Banal na Tanda.

Unawain natin kung nanggaling tayo sa Krus, kung nanggaling tayo sa simbahan, tato ay nanggaling sa iginagalang na lugar- kailangan magpakita tayo ng respeto.

Kilalanin natin, igalang at pasalamatan, na mayroon nasisiyahang puso para sa  Limang Banal na Tanda na ipinagkaloob  ng Diyos sa atin, ang dakilang pagbubunyi.

Iyan ang pagkakasundo at ang biyaya.

Hindi tayo makakatanggi.

Sinasaktan natin at sinasaktan at hinahamak ang Limang Banal na Awa.

Ang oras ay dumating-  ang kahalagahan kung ano ang banal, kung ano ang sagrado, ay nahahayag sa mga tao sa pamamagitan ng Limang Banal na Tanda.

Sana ang bawat isa buksan ang kanilang taynga, buksan ang kanilang mata at buksan ang kanilang puso para makadama.

Mauunawaan natin kung ano ipinagkaloob ng Diyos.

Ang Diyos ay nagmamahal at naglilikha na bawat pagkakataon sa tao dahil mahal niya tayo.

Subalit magmula ng ang mga tao nagtaksil, mga taong tumanggi, mga taong nanakit, ginagamit niya ang katarungan sa atin.

Subalit ang Diyos ay ang Kataas -taasang Tao nagmamahal sa atin magmula ng umpisa pa lamang. Palagi niya tayong binibigyan ng buhay, lagi niya tayong binibigyan ng pagkakataon, upang tayo ay magbalik sa kanya.

Sa pamamgitan ng mayabang na espiritwal, nakikita natin ang pagbiig ng Diyos.

Ang kanyang Kataas-taasan ang nagbibigay sa atin lahat ng aspeto- upang iligtas tayo, tulungan tayo at dalhin tayong pabalik sa daan na matuwid at makatuwiran.

Tayo ay maging mga tao na nagbago, mga taong bumuti at mga taong karapat dapat sa pagibig na ipinagkaloob ng Diyos sa atin sa pamamagitan ng Limang Banal na Tanda.

Sinasamaba natin ang Diyos, binabasbasan ang Diyos at pinupuri ang Diyos, ang atin Panginoon ngayon at magpakailanman dahil mayroon tayong kaisa- isang Kataas- taasang Diyos.

Ngayon nabatid natin, sa banal na sagrado na inihayag ng Diyos sa pamamagitan ng mga turo ng Inang Maria para maunawaan natin ang kahulugan ng bawat kowtow.

Ang Pang-limang Kowtow ang tutulung na lumawak ang atin paniniwala at papayagan tayong maunawaan ng lubos kung ano ang atin natanggap, tatanggapin at patuloy na tatanggap.

Ang pagatitirapa at pagsuko, sa buhay ng pagsisisi ng katawan at kaluluwa, isip at buong puso, hayaan natin buong paggalang natin ialay sa Makapangyarihan Diyos- ang Ama, ang Anak at ang Banal na Espiriu. Amen.

Ang Pang-Anim na Kowtow: Salamat sa Diyos Ama, mayroon tayong Inang Maria.

Ang atin Diyos Ama, mayroon tayong Alpha at Omega. Noong umpisa,ikaw. Noong natapos ikaw parin.

Ang bawat isa sumusuko sa iyo.

Ako ay nagpapasalamat sa iyo, alang alang sa lahat ng klase, lahat ng papel. Ang bawat isa nagpapalamat sa iyo.

Subalit alam mo na hindi kami karapat-dapat , hindi masunurin tao,kami ang mga taong nagtaksil, mga taong naghihimagsik laban sa pagibig at Banal na Awa, kaya pinili mo ang Inay para sa amin.

Iyan ang Inang Maria.

Ang Inang Maria ay masunurin at lubos na pinagpipitagan ka, iniaalay ang pasasalamat alang-alang sa mga tao.

Si Inay ay nagdarasal para sa mundo at para sa atin.

Ang Inang Maria ay lubos na pinagpipitagan ang Diyos, ngayon, tayo ay tinuturuan sa pamamagitan ni Inay  na lumapit sa Ama sa pamamgitan ng Unang kowtow, sa matuwid na paraan.

Ang bawat kowtow tinutulungan tayo na maunawaan mabuti at maging malapit sa  makalangit  na pamilya na ipinagkaloob ng Diyos sa mga tao magmula noong umpisa.

Dapat natin malaman na sa pamamagitan ng pagpapkumbaba at karaniwan buhay na makatagpo ang Diyos.

Ngayon, Ama, iniaalay namin sa Inang Maria ang Pang-Anim na Kowtow.

O Inang Maria, ang Ina ng Banal na Awa, ang Ina ng pagibig, ang Ina ng Eukaristiya, pakiusap tanggapin ninyo itong Pang-Anim na Kowtow na buong paggalang namin iniaalay  upang  pasalamatan ka.

Dahil kung ano ang nagawa ninyo sa amin, pakiusap tanggapin ninyo ang amin paggalang,nasisiyahan at nagpapasalamat,pinapahalagahan puso.

Iniaalay namin sa iyo ang amin nagsisising puso sa imperpeksyon nagpapahirap sa iyong puso.

Kami ang mga tao na hindi nakakaalam, mga tao hindi nakakarinig at mga tao hind ginagawai ang iyong mga itinuro sa amin para magbalik sa Diyos, para kami ay magdasal  ng Rosary, para tayo ay magmuni-muni sa mga misteryo na si Jesus ay nagtiis, upang tayo ay magbago,bumuti, upang maging tao kung sino inilaan sa iyong puso.

Ang iyong puso ay pag-aari ng Diyos, sa paggalang at pagibig, sa paglalaan  sa Diyos, maging masunurin sa buhay, ang perpektong buhay, ang buhay na iniuukol sa doktrina at sa katotohanan. Alang -alang sa daigdig ng mga tao, kayo ay laging nagdarasal at patuloy na hinahanap ang paraan upang paalalahanan, gabayan at makita ang  tupa na naligaw sa buong mundo.

Ikaw lamang ang gabay namin sa pagibig ng Diyos.

Ikaw lamang ang tumulong sa amin makilala ang katapusan ng mundo na siyang katapusan ng araw ng kasaysayan.

Nakikita namin ang labis pangyayari, kagilas-gilas na pangyayari at maraming pagbabago na hindi nangyari noon subalit nangyayari  ngayon sa lupa.

Inang, pakiusap hayaan mo kami ialay ng buong paggalang ang amin pasasalamat at pasasalamat kay Inay ang Banal na Awa, ang Ina ng Nagkatawan Tao Salita, ang Ina ng tagapagligtas, ang Ina ng simbahan, ang Ina ng mga pari, ang Ina ng laity, ang Ina ng bawat santo, bawat makasalanan, mga nanakit, mga nagsisisi, bawat biktima, bawat saksi, bawat kaluluwa sa purgatory, at ang Ina ng bawat tao sa mundo .Ang titulo, kagalang-galang na pangalan, na hindi dapat tanggihan.

Marami parin dakilang mga bagay na ipinagkaloob ng Diyos kay Inay.

Iyan ang titulo ang Reyna ng Langit, ang Ina ng Nagkatawan Tao Salita, ang Ina ng Ikalawang Persona ng Diyos, ang Ina ng mga tao.

Ang Inay hindi ginagamit ang karapatan bilang reyna ng langit upang iwasto ang tao.

Si Inay nagtuturo ng karaniwan sa tao hindi sa paraan na makapangyarihan reyna.

Si Inay laging kumikilos sa kilos na lubos na mapakumbaba, sa banayad na pagibig, bilang ina na laging nagmamahal sa kanyang mga anak, nagpapaalala, umiiyak sa kanyang mga anak. Ang Inay ay umiyak ng dugo. Ang Inay ay umiiyak ng dugo upang paalalahanan ang kanyang mga anak, upang hanapin ang kanyang mga anak, upang ibalik sila sa Diyos.

Ang Inay alam,kung malayo sa Diyos, wala ng ibang lugar sa atin para umasa sa walang hanggan kaligayahan.

Ang Inay ayaw niya tayong mawala ang lahat ng pagkakataon nanggaling sa Panginoon Hesus. Si Inay ay naging saksi ng lahat ng kanyang buhay, nagdala ng kapayapaan sa mga tao, nagbigay ng buhay sa tao, iniligtas ang mga tao sa kasalanan at dinadala niya ang mga tao sa doktrina, sa doktrina para tayo ay magsanay, at dalhin tayong lahat sa langit.

Si Inay nakita ang lahat ng mahalaga at makabuluhan trabaho na ginawa ni Hesus.

Si Inay mismo  nakita sa Diyos Ama ang hindi masukat na pagibig at Banal na Awa sa pamamagitan ng lahat ng henerasyon.

Si Inay pinapalitan tayo, mga taong hindi marunong magpasalamat, upang tayo ay maging  masunurin at lubos na inilaan sa Diyos ang kanilang sarili. Si Inay ginagawa ng lahat ng bagay ng matahimik, nagmuni-muni buhay, sa dalisay na pagpapakumbaba, at mabuhay na nakakasiya sa Diyos Ama sa pamamagitan ng kanyang doktrina.

Dahil hindi natin maunawaan ang lahat ng kagilas-gilas na bagay, si Inay ay naging tunay na naging Ina hinahanap ang kanyang mga anak at hinahanap ang lahat ng paraan upang payuhan ang kanyang mga anak.

Si Inay alam niya kung hindi tayo sumusunod sa plano ng Diyos, hindi natin mauunawaan ang kagilas-gilas na hiwaga na ipinagkaloob ng Panginoon Hesus sa atin.

Tayo ay nanatili parin malamig ukol sa Eukaristik Jesus. Hindi natin maunawaan ang kahulugan ng Limang Banal na Tanda. Hindi natin maunawaan ang pagdalo ni Inay. Hindi natin maunawaan kung bakit ngayon mayroon tayong Ang Anim na Kowtows.

Paano natin mauunawaan ang dakilang kagilas-gilas ng regalo?

Si Inay ayaw niyang makita kahit sino man sa purgatory o impiyerno,, nananaghoy at kinakaskas ang kanilang mga ngipin.

Nakita ni Inay ang mga taong naghihirap sa impiyerno.

Wala na silang pagkakataon makita ang ilaw, hindi na sila masisiyahan sa pagibig ng Diyos.

Nakikita niya ang mga anak kung sino nabubuhay sa mga araw na matigas ang puso, matigas kung saan ang mga araw ng mga bulag at malamig.

Matatapos sila sa sitwasyon nasa mga araw sa purgatoryo, naghihintay si Inay upang dalhin ang mga kaluluwa pabalik.

Si Inay ayaw niyang ang mundo bumagsak sa sitwasyon bilang mga tao na inaakit at namumuhay na maunlad, madernong araw nasa pamamahala ng demonyo.

Tinatali niya tayo at namumuno sa atin at sa buong mundo.

Si Inay gusto niyang maunawaan ang kahalagahan sa pamamagitan ng bawat  Banal na Tanda sa bawat isang tao.

Alam ni Inay na ito ang pagkakataon para sa kanya na gabayan ang bawat isa sa lupa na makilala ang kahalagahan kung ano ang mayroon tayo at mayroon.

Ang Diyos ginagamit ang pagibig upang ipagkaloob sa tao. Ang Diyos simpli ginagamit ang pagibig upang tulungan ang mga tao magbalik. Ang Diyos iniligtas ang mga tao, simpli sa pagibig, hindi sa parusa.

Subalit, ang mga tao ay hindi nagpapasalamat at nabubuhay sa kasamaan, tiyak. Ang Diyos kailangan gamitin ang  katarungan sa bawat tao at  bawat taong makasalanan.

Subalit ang Panginoon Hesus ay dumating upang iligtas ang mga makasalanan, para sila magpinetensiya at sila ay maging santo.

Ngayon, maraming bagay na gusto ni Inay na malaman ng mga tao sa lupa.

Halina tayong magbalik sa Diyos sa pamamagitan ng pagtitirapa, sa pamamagitan ng Anim na Kowtows.

Ang Banal na Espiritu gusto niya itaas kay Inay sa pamamagitan ng pagtitirapa na mayroon Anim na Kowtows dahil ang Anim na Kowtow ay ang huling pasya sa kasaysayan.

Ang Diyos gusto niyang igalang natin si Inay, venerate si Inay, dahil sa kanyang mga gawain.

Si Inay ang autor ng Anim na Kowtows, upang ibalik ang buong daigdig sa Diyos.

Sa pamamgitan ng Anim na Kowtows, sa pamamagitan ng pagtitirapa, sa pamamagitan ng pagsuko, sa pamamagitan ng pagsisisi ang pagtuturo sa sandaling ito, makakatagpo natin ang Diyos, makikilala kung ano ang mayroon tayo at magsisi ng buong puso.

Iyan ang hinihintay ng Diyos:  tayo ay maging palaisip na tao, magbalik na matuwid at tanggapin at magsanay sa doktrina na ibinigay ng Diyos sa atin.

Ito ang mabuting bagay, banal na bagay, mga bagay na kailangan natin ang suporta ng Banal na Espiritu at tulungan tayo.

Pagkatapos tayo ay magkakaisip at makikilala kung ano ang tama o mali, sa gitna kung ano ang mabuti at masama, gitna kung ano ang matuwid at hindi matuwid, sa gitna kung ano ang totoo o sinungaling.

Ang oras ay dumating para kay Inay na turuan tayong magdasal ng Rosaryo at baguhin ang atin buhay, magbalik sa Diyos na nagsisisi at nagsisisi, lumapit sa puso ni Inay.

Ang mga bagay na ito tinutulungan tayong magsanay dahil alam natin ang pangangailangan sa oras subalit hindi pa rin tayo kumikilos.

Hindi tayo makapagpapatuloy sa mga araw na pinamamahalaan ng tao sa lupa, mayroon sibilisadong buhay umaasa sa agham at teknolohiya.

Kung hindi tayo matuwid at may etika,  tayo ay dahan-dahan mamatay. Mawawala ang atin pananalig. Mawawala ang atin mga kapatid na lalaki at babae at mga kabataan ngayon dahil pumapasok sa buhay na walang pananalig.

Sa sitwasyon na ito, tayo magiging heretic, mga taong lubos na tinatanggihan ang lahat ng ginawa ng Diyos upang iligtas ang bawat tao.

Hindi natin dapat payagan na mamahala ang demonyo ayon sa paraan sa lupa kung saan ang mga tao ay lohika ( logical).

Mayroon parin tayogn buhay ng pananalig kung saan si Inang Maria ang Ina ng buong daigdig.

Si  Inay hindi  niya pababayaan ang kanyang anak na maligaw sa mga lugar mawawala sa kanila ang biyaya ng Diyos.

Si Moses hindi niya tayo hinahayaan maging bulag. Si Inay hindi papayag  na mawala ang lahat ng bagay na atin natanggap na nanggaling sa tagapagligtas, nanggaling sa kanyang anak na ibinigay sa daigdig

Ngayon si Inay tinuturuan tayo ng lubos na simple.

Hindi mahirap subalit hindi rin madali

Kailangan tayong magpakumbaba. Kailangan natin mag-laan ng oras.

Kung tayo ay nag-iisa, kapag dumalo tayo sa Banal na Sakramento, kapag tayo pumunta sa lugar na banal, halina na tayong sambitin ang Diyos sa pamamagitan ng pagdarasal, sa pamamagitan ng pagtitirapa at pagsuko, sa pamamagitan ng paghahayag.

Sa paghahayag, ang Banal na Espiritu hindi tayo tatanggihan. Ibibigay niya sa atin ang kung ano ang gusto niyang malaman.

Kung saan, mauunawaan natin kung ano ang pagsisisi, paano mamuhay para pasayahin ang Diyos.

Ang oras ay dumating para si Inay tulungan tayo.

Iyan ang mahinahon paraan para tayo ay magbalik.

Dahil tayo ay mga tao, lahat tayo ay may pagkakamali sa Diyos. Walang perpekto tao.

Karamihan sa atin tayo ang tao na patuloy na nanakit at mga taong patuloy na sinasaktan ang Diyos.

Kaya isa lamang ang daan.

Kailangan natin itaas sa ating Diyos sa pamamagitan ng nagsisising puso, determinado, para tayo ay karapat-dapat na matanggap na nanggaling sa turo ng Inang Maria, para ang Diyos ay humadlang at tulungan tayo sa daan pabalik sa atin tahanan sa langit.

Tayo ay bulag  na nabubuhay sa kasamaan.

Subalit kahit gaano tayo kasama, ang Diyos bibigyan parin tayo ng espesyal na pabor kung alin ang turo ng Inang Maria sa pamamagitan ng Anim na Kowtows.

Ito ay para sa atin upang magsisi. Para makilala ang turo ng Inang Maria, para mabatid natin ang pagibig ng Diyos na ibinigay sa atin , kahit sa anong paraan.

Kailangan nati ang huwaran. Siya ang Inang Maria.

Ang Diyos gusto niya si Inay ang tutulong sa atin.

Si Inay ay ang tao na puro, kumpleto sa banal na virtue. Si Inay ay perpekto sa lahat ng aspeto. Si Inay ang tao na  karapat-dapat. Si Inay ay mahinay at namumuhay na mapakumbaba at napagkakatiwalaan.

Si Inay nabubuhay sa pagibig. Siya ay  sumagot sa pagibig ng Diyos.

Si Inay lamang ang tao na humaharap sa tao para magdasal sa buong mundo.

Salamat kay Inay, ang kanyang mahal na anak nagbibigay ng malaking pabor kay Inay para ibigay ang malaking pabor sa mga tao sa lupa.

Ito ang pagkakataon kay Inay na magdasal para sa mga tao sa lupa at magbalik.

Si Inay gusto rin niya tayo makaunawa, kapag humiwalay sa Diyos, wala taong makapagbibigay sa atin ng walang hanggan kaligayahan. Ito ay mahalaga.

Si Inay ibinabalik tayo sa panahon at sa mga oras na narito ngayon daan taon.Tayo ay mapalad na tao, dahil mayroon tayong kasunduan ngayo daan ito lamang, ang kasunduan ngayon ang Diyos ibinigay ang espesyal pabor sa mga tao.

Kaya, mayroon tayogn pagkakataon na lumapit sa Diyos, para makilala ang atin kalagayan.

Hindi na tayo natatakot sa  mga tao sa lupa na mayroon pangmadla  kuro-kuro.

Indi namin sinusunod  ang tuntunin sa labis na paraan.

Hindi sumosobra sa mga bagay-bagay para saktan ang iba o umiwas sa mga turo ng simbahan.

Ang kailangan natin ipakita ay ang paggalang sa Diyos.

Siya lamang ang Diyos, ang Pinakamataas na tao na atin sinasamba.

Walang tayong dahilan  para matakot kahit kanino dahil siya ang Kataas-taasang Tao na atin nilalapitan para dasalan.

Kami ay dumating upang ialay na may paggalang ang puso  para makabawi sa hindi mabilang na paghihirap ukol sa kanya.

Ang mga tao ay patuloy na sinasaktan ng lubos ang Diyos- ang hindi matuwid at hindi masunurin mga tao at mga taong nanatili malamig at walang pakialam sa kanya.

Kaya  tayo makikiharap para sa kanila para magdasal ng taimtim sa Diyos.

Tayo ang nakikiharap para sa kanila katulad ni Inay ngayon, nakikiharap para sa buong tao sa mundo manatili sa Eukaristik Jesus, manatili sa kanyang tabi, magsilbi sa kanya, alang-alang sa mga taong hindi marunong magpasalamat at hindi nagpapasalamat na taong katulad natin.

Oras na.

Kailangan natin tanggapin ang regalo nanggaling kay Inang Maria.

Sa ganito lamang paraan para ang mundo ay maligtas, ang mundo kaya tumanggap ng paghadlang, para ang Diyos ay magpatawad at ituro sa atin ang pabalik.

Ito ang magpapalubag sa galit ng Diyos Ama, sa katarungan sa mga tao sa lupa.

Ang Diyos Ama ay matagal ng naghihintay maski ang Panginoon Diyos ang kanyang anak ay naghintay ng matagal.

Oras na.Ang lahat ng bagay ay magtatapos.

Sabi ni Jesus: “ Ako ay nasa inyo palagi, sa pagsara ng panahon.”

Ang pangungusap” tapos na ang panahon” pinaalalahanan tayo. Iyan ay darating.

Kailangan natin mabatid  na ang Diyos Ama ay mayroon siyang sariling plano.

Dinala niya ang kanyang anak sa lupa at pagkatapos ng 33 taon ang kanyang anak ay nagbalik sa kanya.

Pinili din niya ang Inang Maria sa parehong panahon niya at dinala rin niya si Inay pabalik sa langit.

Subalit ang matayog na espiritwal, si Jesus nanatili sa atin sa pamamagitan ng Banal na Sakramento.

Sa pamamagitan ng makadiyos nakaatagpo ang Inang Maria, ngayon mayroon tayong regalo ang Anim na Kowtows.

Ito ay espesyal na pabor.

Sa Espiritwal, kung naniniwala tayo pagkatapos tayo ay tatanggap.

Kung ano ang atin tinanggap, pagkatapos tayo ay  maliligtas sa plano ng Diyos.

Kung ano ang narinig, siya ang atin tatanggapin, marahil sorpresa sa pagdalo sa mga tao sa mundo subalit ang sorpresa ay  nagpapatunay sa atin na makilala sa bawat daan taon, ang Diyos nagbibigay sa atin ng espesyal na pabor.

Ang Diyos na nagpapakilala sa atin sa pamamagitan ng mensahero at propeta.

Ang Diyos patuloy na nagbubuhos ng biyaya at grasya sa atin para makilala na siya ay laging gumagawa ng bagay na  bago.

Ang doktrina ay ang Ebanghelyo para sa 2 libong taom at patuloy na paalalahanan tayo araw-araw sa salita ng Diyos subalit  nagpapatuloy ang pagbubuhos ng biyaya na nanggaling sa langit.

Siya ang bukas- palad na Kataas-taasang Tao.

Ibinubuhos niya ang bastante at mayaman grasya.

Binibigyan niya tayo ng marami at marami pa para sa pagsasanay, para tayo ay makatanggap.

Salamat kay Inang Maria pagtuturo, ito ay isang bagay na espiritawal  subalit tunay, sa gitna ng mga tao sa lupa noong siya ay naniniwala at nagsanay.

Para sa mga taong naniniwala, nakatanggap kami at ang pagpatibay ay makakatulong sa atin pananalig.

Alam namin na ito ay espesyal na regalo na ipinagkaloob sa mundo, walang katangian  dahil ang bawat isa kailangan magdasal, bawat isa kailangan magsisi, ang bawat isa kailangan magbalik at pagtibayin ang pananalig kapag mayroon nangyari event.

Hindi natin alam kung ano darating bukas: maaaring lindol, ulan, baha, bagyo, pagsabok ng bulkan, o mga nahuhulaan sakuna.

Ang araw ay darating kapag ang lahat ng bagay ay nagtatapos at natapos.

Kapag ang bawat event ay nangyari, pagkatapos matututo rin tayo na ang bagong mundo ay lalabas.

Sa kasalukuyan, makikita natin ang hindi mabilang na milagro nangyayari, mga hindi mabilang na bagay na imposible subalit nangyayari parin sa lupa.

Kahit na ang masama ay nagkalat, mayroon parin di pangkaraniwan at kagilasgilas na milagro na nanggaling sa banal na gawain ng Diyos at sa kaharian sa langit.

Oras na upang makita na ang lahat ng bagay ay sumusunod sa plano at sa buhay, ang  mga nangyayari  at mangyayari.

Ngayon, si Inay gusto niya na palakasin ang buhay ng pananampalataya para maghanda sa mangyayari.

Huwag tayong matakot.

Tayo ang mga tao na matibay ang paniniwala sapagkat tayo ay pag-aari ng Diyos sa pagtititapa at sa pagpapasakop.

Tayo ang mga taong nagsisisi.

Tayo ay laging magtiwala, dahil ang Diyos ay maawain at mapagpatawad.

Tayo ay maagtiwala na kapag tayo ay nagdasal sa paraan ng Anim na Kowtows, makakasama natin ang Inang Maria.

Dahil ang regalo ng Anim na Kowtows ay nanggaling kay Inay, si Inay hindi niya tayo hahayaan matakot.

Sa mga taong nakikinig at nagsasanay, ang Diyos hindi tayo tatanggihan.

Siya ay mamagitan para sa atin, subalit kailangan tayong mamuhay na nagsisisi, nakikipagkasundo, at mayroon matibay na dahilan magbago.

Ito ang mga mahalagang bagay na dapat mayroon tayo, para maging banal kapag buong paggalang natin inialay ang Anim na Kowtows.

Sa parehong oras, ngayon,  maliwanag natin naunawaan na ang gusto ni Inay tayo ay maging maawain at mahinahon, mabatid ang walang hanggang pagibig ng Diyos at Banal na Awa.

Hiindi ito sapilitan subalit kailangan natin mabatid kung ano ang kailangan dahil ang aktuwal na espiritwal ay nananatili sa atin.

Ang huling pasya tayo na ang bahala.

Tayo ay magbalik sa Diyos sa paraan na mayroon paggalang iniaalay ang pagtitirapa at pagpapasakop.

Kung saan, ang Banal na Espiritu maliliwanagan tayo na maging anak ng Diyos, maging kanyang sariling mga tao at maging tao na ginagabayan ni Inay patungo sa pagibig ng Diyos at Banal na Awa, sa lubos na karapat dapat na paraan.

Maski hindi tayo banal at di kukulangin mayroon  mga bagay makiusap at ialay sa Diyos sa mga araw ng basbas at grasya a ibinuhos sa mga tao sa mundo sa pamamagitan ng pagpapasakop at pagtitirapa.

Hayaan natin ang bawat isa na magkaroon ng pagkakataon magmuni-muni, mahawakan kung ano ang mayroon tayo ngayon sa pamamagitan ng regalo ng Anim na Kowtows.

Mayroon kapatid na babae at lalaki na araw-araw pinakakain sa pamamagitan ng ragalo, para sa kanila magdasal, magsisi, palalahanan sa pakikipagtagpo, iwasan ang mga kasalanan at huwag payagan tiisin ang kasalanan.

Sila ang mga tao na tumatanda sa Anim na kowtows.

Ang milagro ay naganap at hindi mabilang na bagay ay ipinagkaloob sa pamamagitan ng Anim na Kowtows  upang tulungan ang mga tao na magbalik sa Diyos ng buong puso, nTayo ag buong kaluluwa, nagsisisi at nagpapakumbaba- sa isip, katwiran, katawan nagpapasakop at nagpapatirapa.

Sa pamamagitan ng gabay ng Banal na Espiritu,ito ay tinatanggap.

Tayo ay lubos na nakakaunawa, lubos na tumatanda at alam ang malaking kayamanan na iniaalay ng Inang Maria kung alin ang regalo ng Anim na kowtows.

Halina tayong magpakumbaba,lubos na nagtitiwala at nagtitiwalang mabuti. Tayo ay magpakita ng paggalang at paggalang dahil sa Diyos.

Kailangan natin magsisi sa atin buhay at hilingin sa Diyos na ihayag kung ano ang  atin pagsasanay na inihayag niya sa mga tao.

Iyan ang pagmamahal na atin tinanggap kay Inang Maria.

Si Inay tinuturuan tayo at ang buong mundo na igalang ang iniaalay sa Diyos.

Siya mismo ibinigay ang kanyang walang hanggang Banal na Awa sa atin.

Ito ang sandali na atin kailangan upang pasalamatan si Inay, maging lubus na nagpapasalamat kay Inay dahil sa pamamgitan ni Inay, magkakaroon tayo ng santo.

Siya si Santo Jose, nag-iisang pinili na maging tagapag-alaga ama ng Panginoon Hesus.

Sa mga nakalipas na araw,ipinagdiwang natin ang Kapistahan ng Pasko.

Naroroon si Santo Jose.

Magdasal tayo sa kanya at matuto sa kanya ng integridad at matuwid, matuto sa kanya ang buhay na mayroon responsibilidad.

Siya ang halimbawa sa mundo, sa mga pamilya na walang ama.

Hayaan natin na ang pinuno ng pamilya, matuto ukol sa responsibilidad, matuto ukol na puro at matuwid sa buhay, kung alin ang tapat na buhay,kung sino ang Diyos pinili si Santo Jose.

Magbalik tayo at tingnan kung ano ang kailangan natin matutuhan  dahil ang Diyos pinili ang mga matuwid.

Halina na at ay tayo umasa  sa mga santo mamagitan, umasa sa halimbawa ng mga santo.

Sa pamamagitan , tatanggap tayo, magbabago tayo lalo na ang atin simbahan, na magkaroon ng pinuno sa pamilya.

Sa mga tao nakilala si Santo Jose, walang taong nagbabalik ng walang- dala.Tayo ay magdasal at itaas sa Diyos kung ano ang hindi natin magagawa.

Ang Diyos ang Kataas- taasang Tao kung sino nagbibigay kung ano ang atin dinasal.

Ang Diyos tinitingnan tayo at tinatanggap ang atin mga dasal sa pamamagitan ng santo.

Tayo ay nagsasaya dahil mayroon tayong langit na tumutulong na nanggalins sa Tatlong Archanagels, ang guwardiyang anghel at korte ss langit.

Sila ay laging handa na tulungan tayo kapag tayo ay nagdarasal sa kanila.

Alam namin ito dahil si Inay tinuturuan tayo. Mayroon tayong korte sa langit tinutulungan tayo. Tayo ay patuloy na nagsusumamo at nagdarasal.

Kahit hindi natin nakikita ang espiritwal,subalit hindi nila tayo nakakalimutan.

Ang demonyo ay laging espirtwal.

Kung tayo ay walang espiritwal na mata, hindi natin makikita at hindi natin nauunawaan.

Tayo at tinutukso ng mga bagay sa lupa subalit ang mga anghel at santo ang mga tao na humahawak ng balancing timbang ng katarungan lalo na si archangel Michael.

Gagamitin niya ang paraan na ibinigay sa kanya Diyos at sa pamamagitan ng awtoridad na tutulungan tayo.

Hindi tayo  masasalakay.

Hindi tayo mapapasubo sa lahat ng bagay na ang mga anghel, maliwanag na mayroon mga mata, para sa kanila na sirain ang patibong na bumagsak tayo at bumabagsak  tayo.

Tayo ay magdasal at hilingin sa archangel na tulungan tayo, ilayo tayo sa patibong ng demonyo,sinisilo tayo kahit saan; sa pamamagitan ng pagkaganid, sa pamamagitan ng pagkalulong. Sa pamamagitan ng kaaliwan, sa pamamagitan ng pagnanasa, sa pamamagitan ng immoral at panlilinlang.

Lahat ay pag-aari ng bitag ng demonyo.

Subalit kapag tayo ay nagdasal sa archangel at guwardiyang anghel, sila ay talagang mamagitan at tutulungan tayo.

Sana ang archanagel at guwardiyang anghel ipagdasal tayo na mabuhay na matuwid.

Salamat sa kanilang tulong, hindi tayo matatali o babagsak sa tukso ng demonyo na laging gusto tayong hulihin.

Kami ay nagpapasalamat sa mga santo at mga anghel at nagdarasal kami sa kanila upang matandaan kami at magdasal sa Diyos para sa amin.

Lalo na sa amin kasalukuyan misyon para kami ay magpatuloy na dalhin ang regalo sa lupa para ang atin kapatid na lalaki at babae ay makakilos ng matatag.

Huwag natin payagan na ang atin ego at makasarili na ilayo tayo sa buhay na saksi at sa katapusan ng kasaysayan kung alin ang Inang Maria binigyan tayo  ng malaki at mahalagang regalo ng Anim na Kowtows, na dinala sa mga tao sa lupa.

Salamat sa mga santo, sila ang nagniningning na halimbawa sa atin pananalig. Sa atin misyon, umaasa tayo sa buhay ng pananalig dahil kapay tayo ay lubos na iniaalay ang atin sarili sa Diyos, hindi na tayo natatakot at hindi sila umuurong kapag sila ay bumagsak sa mahirap na sitwasyon.

Maski sila ay mamatay o malagay sa pahirap o pag-uusig, sila ay masaya dahil tinanggap nakita na ang Diyos lamang ang mataas sa lahat.

Sana mamuhay tayo sa buhay ng pananalig, ng birtud, ng kabanalan katulad ng mga santo.

Sana matandaan nila tayo sa araw na ito at sa edad kung alin hindi pareho sa oras nila,

Sa maraming bagay sa agham at teknolohiya, hindi natin nakikita ang patibong na dinadala tayo ng demonyo sa  katotohanan, ginagamit niya laging saktan tayo sa pamamagitan ng agham at teknolohiya.

Kaya ngayon, hinihiling  namin sa mga santo na ipagdasal kami na maging matapang, maipagpatuloy naming ang daan na maging saksi at sa mga araw ng pagtapon sa mundo, na maging tapat at magtiis.

Tayo ay nagdarasal mabuhay na nagtitiwala.

Ang mga santo nagtiwala sa Diyos at hindi sila natatakot mamatay at hindi sila bumabalik sa dati.

Pakiusap tulungan mo kami matuto sa kanilang halimbawa.

Sa daan ng mga naunang araw, ang Anim na Kowtows ay sorpresa at napakahirap magsanay.

Subalit lahat ng bagay ay nanggaling sa Diyos, para tayo ay maligtas, para tayo ay baguhin sa buhay  na mayroon pananalig at espiritwal; pagkatapos sigurado wala sino man ang tatanggi.

Kaya ang atin hinihiling ay suporta at tulong sa pamamagitan ng dasal sa mga santo, para tayo ay magpatuloy.

Kahit gaano maunos, kahit gaano kahirap, kailangan natin masupil ang mga pagsubok, upang dalhin ang regalo ng Anim na Kowtows sa lupa, para matanggap ng bawat isa at sa mga kapatid na lalaki at babae na tanggapin para tayo ay maging tao nagkakaisa sa pagtitirapa at pagpapasakop, sa mga araw ng pagsisisi, para tayo ay tumanggap ng awa.

Sana ang Diyos tanggapin at mamagitan sa buong mundo.

Pakiusap, iligtas mo kami at ilayo kami sa mga bitag ng sibilisasyon, sa katalinuhan, sa sopistikadong liberal na buhay na sinisira ang atin pananalig.

Ang atin buhay ay parang gulo kung saan ang sitwasyo ng mga tao ay bumabagsak sa kasalukuyan.

Ang pagpapalaglag ay krimen.

Ang mga tao ay pumasok sa estado ng paghihimagsik laban sa batas ng Diyos, nabubuhay sa libog, mga immoralidad na kanilang itinataguyod na tama.

Naparaming hindi mabilang na krimen at hindi mabilang  na tao na tinatanggap at hindi akma sa  panahon ng sibisasyon.

Kaya mayroon mg anghel at mga santo tinutulungan tayo at magdasal parassa atin upang dalhin ang regalo ng Anim na Kowtows sa mundo.

Ang regalong ito tutulungan ang mga  tao magising at bumalik, tutulungan ang tao tumayo at maliwanagan sa pamamagitan ng biyaya ng Banal na Espiritu , para sa kanila makilala kung ano ang para sa espiritawal na buhay, kung ano ang marangal na iniaalay ng Diyos.

Makikilala nila ang pagliligtas na nanggaling sa Panginoon Diyos, para sa kanila magkaroon ng buhay dito sa lupa at hanggang sa kabilang buhay.

Sana magpasya sila agad at huwag silang magpakahuli at lubos na huli,magmadali na bumalik sa Banal na Awa.

Iniaalay namin ang hindi mabilang na pasasalamat at makiisa sa mga anghel at santo upang ialay sa Diyos ang papuri, pagbunyi, paggalang at pasasalamat.

Iniaalay namin ang pagtitirapa at pagpapasakop sa Diyos alang-alang sa mundo, sa lahat ng klase, sa lahat ng papel.

Tayo ang tagapauna at malapit, maraming mga tao ang magpapatuloy ,magbalik sa atin Diyos.

Sana ang Diyos itaas ang kanilang puso, para sila ay magsisi, baguhin ang kanilang buhay, mabilis na magpasakop at magpatirap, para sa sil ay maligtas kapag ang mga tao ay mayroon oras, ang mga tao manatili na mayroon mga taon ng grasy at biyaya,

Huwag kayong magpakahuli.

Hayaan ninyo kung sino ang mayroon taynga makarinig at kung sino ang may mata makakita; at kung sino ang may puso ay makadama.

Halina  at  tayo ay maghanda.

Huwag kayong magpakahuli, o masyadong huli kapag wala na kayong pagkakataon na pumili sa atin sarili at kapag ang atin puso ay hindi na tumitibok.

Ngayon, ito ang kagalang-galang na iniaalay namin sa Diyos ang Anim na Kowtows, na may pagibig at may puso, sa pagdiriwang ng Sacred Heart, ang puso ng pagibig na ibinigay ng Diyos sa mga tao, ang puso ng Diyos na mismo na ipinagkaloob sa mga makasalanan upang magpinitensiya at maging saksi.

Ang puso ng Inang Maria tinulungan ang mga tao sa mundo lalo na sa unang araw ng Biyernes ng buwan ,dumarating tayo gumagalang at iniaalay sa Diyos,pagkatapos ang bawat isa umaalis sa simbahan.

Itinataas at iniaalay namin , alang-alang sa mundo at sa simbahan ang lahat ng klase, lahat ng papel, na mayroon taimtim na salita ng Diyos, mayroon boses na tumataginting nanggaling sa sa lupa patungo sa langit sa paraan ng regalo ng Anim na Kowtows na itinuro ng Inay sa atin.

Sana maging matapang tayo at magpatuloy sa daan na saksi, para marinig ng marami at maraming magbalik sa Diyos,nagpapatirapa at nagpapasakop.

Sa Banal na Pangalan ng Panginoon Hesus kristo, ang atin Diyos, sana tayo ay makiisa sa kaharian sa langit, magpatirap at magmahal sa Panginoon Diyos habang hinahayag: Holy! Holy! Holy Lord!

Ang Panginoon ang Diyos ng katapangan. Nanggaling sa langit at lupa, sa mundo, lahat ay nagpapatirap at sumasamba sa nag-iisang Diyos- ang Ama, ang Anak at ang Banal na Espiritu-ngayon at magpakailan man. Amen.

Lucia, Maria N., Maria T.,Anna, Ignatio nakaharap at ang mga tao wala- alang-alang sa kanila, buong paggalang namin itinataas,sa unang araw ng Biyernes ng buwan, ang araw ng Sacred Heart at sa unang araw ng Biyernes ng taon 2019.

Itinataas namin ang pagsubok at hamon. Itinataas namin sa maawain puso ni Hesus sa mga tao. Itinataas namin sa lahat  ang amin gawain, ang progreso noong nakaraan taon,  ang saksi sa buhay na ikalat ang Mabuting Balita ng Anim na Kowtows.

Kami buong paggalang naming itinataas sa Diyos.

Panginoon, pakiusap maawa at tanggapin, para maipagpatuloy ang misyon na saksi, upang  ihayag at ipagpatuloy na maging tagapauna sa regalo ng Anim na Kowtows na inialay ng Inang Maria sa bawat makasalanan, sa bawat saksi, bawat biktima at para sa lahat sa mundo at magbalik sa Diyos.

Tayo ay nagwawakas 3:00 ng hapon Sabado, Enero 5,2019, sa simbahan ng Santa Teresa,nakiisa sa korte ng langit, Pakiusap mamagitan sa Diyos para sa atin.

Ngayon ay araw ng pagpapakundangan ( venerate) sa Puso ni Inay. Ito ang unang araw ng bagong taon. Inay, pakiusap basbasan mo kami sa pamamagitan ng anim na Kowtows.

Buong paggalang  namin itinataas sa Diyos, ang Makapangyarihan – ang Ama, at Anak at ang Banal na Esprritu.

Sa kanyang pangalan, pakiusap magpatuloy siyang dumating sa lupa. Sa pangalan ng Panginoon Hesus Kristo, ang Tagapagligtas, sana ang bawat isa ay makarinig, mabatid at maniwala sa kanya, ang bawat isa na magbalik sa Panginoon.

Kami ay humuhiling ng Tanda ng Krus na pagalingin tayo sa lahat ng kasamaan; sa Pangalan ng Ama,  Anak at Banal na Espiritu. Amen.

Talababa:

1. Dalawang araw bago ang mensahe ay ibinigay ay kapistahan ng Banal na Pangalan ni Hesus.